Make the bad boy fall in love

Κεφάλαιο 54.

***

-Χαίρομαι τόσο πολύ που επιτέλους σε γνωρίζω! Την τελευταία φορά δεν προλάβαμε να πούμε σχεδόν τίποτα, είπε χαμογελαστά η Ελένη και ανταπέδωσα το χαμόγελο νιώθοντας άσχημα.

Δεν νιώθω καλά όσο θυμάμαι ότι το γεγονός ότι δεν την ήξερα, με έκανε να χάσω την ψυχραιμία μου και κόντεψα να χωρίσω τον Αντρέα.

-Και εγώ πάρα πολύ! είπα όσο πιο χαμογελαστά μπορούσα.

Νιώθω τύψεις που εκείνη δεν ξέρει τον λόγο που δεν έμεινα περισσότερο μαζί τους όταν γνώρισα εκείνη και τον αδερφό της.

Αλλά πραγματικά γιατί θα έπρεπε να πρωτονιωσω τύψεις; Για αυτό; Ή για το γεγονός ότι αυτή την στιγμή βρίσκομαι σε ένα τραπέζι με την οικογένεια του αγοριού μου ενώ όλη αυτή η σχέση ξεκίνησε με σκοπό να τον πληγώσω στο τέλος;

Οι γονείς του όλη την ώρα μου χαμογελάνε και έχουν φροντίσει να μάθουν τι μου αρέσει να τρώω και τι θέλω να πιω για να δώσουν παραγγελία και δεν έχουν σταματήσει να μου κάνουν κοπλιμέντα!

Για να μην ξεχάσω το γεγονός ότι ξετρελαθηκαν με την ιδέα να φάω μαζί τους σήμερα. Έτσι μου είπε ο Αντρέας τουλάχιστον.

Ο θείος και η θεία του Αντρέα είναι επίσης πολύ ευγενικοί. Ο κύριος Νίκος είναι αδερφός της κυρίας Κωνσταντίνας και πολύ χαλαρός και άνετος τύπος.

-Κατερίνα μου τι δουλειά κάνουν οι γονείς σου; ρώτησε η κυρία Ελευθερία, η θεία του Αντρέα.

-Η μαμά μου είναι καρδιολόγος και ο μπαμπάς μου δουλεύει ως διευθυντής προσωπικού στην Vodafone, απάντησα και ήπια λίγο νερό.

-Κωνσταντίνα εκεί δεν δούλευε ο πρώην σου; ρώτησε ο κύριος Νίκος και άρχισα να πνίγομαι.

-Όπα Χριστός! αναφώνησε ο Αντρέας δίπλα μου και με χτύπησε όχι πολύ δυνατά στην πλάτη. Πιες λίγο ακόμα νερό, μου είπε όσο εγώ παρατηρούσα την μαμά του που έκανε νόημα με το βλέμμα της στον αδερφό της.

Για μισό λεπτό. Τώρα που το σκέφτομαι... Οι γονείς του Αντρέα ξέρουν ποιος είναι ο πατέρας μου. Μήπως είχαν πρόβλημα μαζί μου; Μήπως έχουν πει τίποτα στον Αντρέα;

-Πάμε λίγο έξω να πάρω αέρα; τον ρώτησα μόλις ηρέμησα και εκείνος μου έγνεψε θετικά.

-Πάμε να πάρει λίγο αέρα και ερχόμαστε, ενημέρωσε τους υπόλοιπους και πήραμε τα μπουφάν μας κατευθυνόμενοι προς τα έξω. Είσαι εντάξει τώρα; ρώτησε μόλις βγήκαμε από το μαγαζί, τυλίγοντας το χέρι του γύρω από την μέση μου.