Make the bad boy fall in love

Κεφάλαιο 11.

***

-Δεν θέλω να πάω, άσε με να γυρίσω σπίτι, γκρίνιαξε η Στέλλα σταματώντας να περπατάει και τραβώντας μου το χέρι για να σταματήσω και εγώ.

Είμασταν κάμποσα μέτρα μακρυά από το σημείο συνάντησης αλλά μπορούσαμε να δούμε τα παιδιά που μας περίμεναν.

Εντάξει, ίσως να αργήσαμε πέντε-δεκα λεπτά. Αλλά δεν φταίω εγώ, η Στέλλα λύσσαξε να είναι τέλεια επειδή θα έρθει και ο Μάνος.

-Τι λες ρε μπέτο, θα με αφήσεις μόνη μου τελευταία στιγμή; Τελείωνε προχώρα! την πρόσταξα και πήγα να περπατήσω αλλά με ξανά τράβηξε.

-Κατερίνα, κοιτά τον που στέκεται εκεί και χαμογελάει με αυτό το ηλίθιο, αλαζονικό χαμόγελο. Ένα τέτοιο να μου ρίξει και θα λιωσω, δεν θέλω να πάω, παραπονέθηκε κρύβοντας το κεφάλι της πίσω μου και στριφογυρισα τα μάτια μου.

-Πρώτον, μην γίνεσαι τόσο κριντζ και βασικια, δεύτερον,  άσε τις μαλακιες και προχώρα! απάντησα και έπιασα το χέρι της τραβώντας την μαζί μου.

-Πως έμπλεξα έτσι Θεέ μου, γιατί με αυτόν; την άκουσα να μουρμουρίζει απελπισμένη και ξεφυσιξα.

Εγώ πως έμπλεξα έτσι να λες.

-Α μπα, μας κάνατε την τιμή; ρώτησε ειρωνικά ο Γιάννης μόλις τους πλησιασαμε.

-Χα χα χα, έχει και άλλα τέτοια ωραία ανέκδοτα; ρώτησα και εγώ με ειρωνικό ύφος.

-Φυσικά.

-Μην τα πεις, δεν έχω φέρει μπουφάν για να προστατεύω από το κρύο.

Επιφωνήματα άρχισαν να ακούγονται κυρίως από τα αγόρια της παρέας και ο Γιάννης δάγκωσε τα χείλη του.

-Έλα, τελειώνετε πάμε να κάτσουμε πουθενά. Πεινάω, γκρίνιαξε η Φανή και όλοι συμφωνήσαμε.

Ξεκινήσαμε να περπατάμε και συνειδητοποίησα πως ο Αντρέας προχωρούσε πρώτος έχοντας δίπλα του την Αφροδίτη.

Πάλι μαζί είναι αυτοί οι δύο; Πώς θα κάνω κίνηση άμα της κολλάει;

Ξεφυσιξα και κοίταξα την Στέλλα που κοιτούσε το έδαφος κοκκινισμενη.

-Τι έπαθες παιδάκι μου; ψιθύρισα και σήκωσε το βλέμμα της.

-Είναι ακριβώς από πίσω μου, ψέλλισε φρικαρισμενη και φεισπαλμαριστηκα από μέσα μου.

Κοίταξα διακριτικά πιο πίσω και είδα τον Μάνο να περπατάει με τον Μάριο και να έχει καρφώσει το βλέμμα του στην Στέλλα.