Make the bad boy fall in love

Κεφάλαιο 109.

***

Θέλω τόσο πολύ να διοχετευσω τον θυμό μου κάπου αλλά δεν μπορώ. Αν ήμουν στο δωμάτιο μου θα είχα σπάσει ότι έβρισκα μπροστά μου, αλλά τώρα είμαι στο δωμάτιο του Αντρέα και δεν μπορώ να κάνω τίποτα. Το να περπατάω γρήγορα πάνω κάτω δεν με βοηθάει καθόλου.

-Μπορείς να κάτσεις ακίνητη για ένα λεπτό; ρώτησε κουρασμένος ο Αντρέας και σταμάτησα απότομα για να τον κοιτάξω έξαλλη.

-Αντρέα! Έχω απίστευτα πολλά νεύρα, εντάξει; Πώς αλλιώς θα ξεδωσω, για πες μου! αποκρίθηκα με δυνατή φωνή.

-Γιατί ξεδινεις τώρα; Σοβαρά, σε βοηθάει;

Η ειρωνεία του μου έλειπε τώρα.

-Και τι άλλο να κάνω; Ε; Πες μου τι άλλο να κάνω! Τι μου έχει μείνει να κάνω; Η μάνα μου με παράτησε, έχω να μάθω νέα της δύο εβδομάδες και σήμερα ξαφνικά μαθαίνω ότι κάποιος άσχετος που γνώρισε πριν τρία χρόνια ξέρει που είναι και μάλιστα δεν μπορεί να μου πει. Και το κερασάκι στην τούρτα; Ξέρει τι μου έκανε αυτός ο μαλακας. Ξέρει ότι με χτύπησε, ξέρει ότι με ανάγκασε να ξεσπιτωθω και ακόμα... Ακόμα να

Σταμάτησα να μιλάω όταν με έπνιξαν οι λυγμοί μου για άλλη μια φορά σήμερα.

-Ακόμα να σε πάρει ένα τηλέφωνο. Ναι ξέρω, είπε ήρεμα ο Αντρέας και σηκώθηκε για να με πλησιάσει και να με βάλει στην αγκαλιά του.

Τον έσφιξα πάνω μου, εισπνεοντας το άρωμα του. Με όλα όσα συμβαίνουν, είχα ξεχάσει πως είναι να τον αγκαλιάζω και απλά να μυρίζω το άρωμα του και να χαλαρώνω. Δεν με έπαιρνε και πολλές φορές αγκαλιά μέχρι σήμερα.

Θέλω να μείνω εδώ. Στην αγκαλιά του. Όλη μέρα. Εδώ νιώθω ασφάλεια, πουθενά άλλου. Και με πονάει που δεν μπορώ να του το ομολογήσω πλέον.

-Θες να κάνουμε κάτι; ρώτησε γλυκά και με κοίταξε.

-Τι;

-Θυμάσαι στο ραντεβού του Αγίου Βαλεντίνου που είχαμε πάει ξημερώματα στο βουνό; Να δούμε την ανατολή του ηλίου; ρώτησε και γέλασα σκουπίζοντας τα μάτια μου.

-Ναι. Κοιμόμουν σε όλη την διαδρομή, σχολίασα και ρούφηξα την μύτη μου κάνοντας τον να πνίξει ένα γελάκι.

-Α μπράβο, αυτό. Έχεις όρεξη να ξυπνήσεις πάλι τόσο πρωί αύριο; Να πάμε ξανά; Το ξέρω ότι είναι Σάββατο και κοιμάσαι πιο αργά από τις άλλες μέρες, αλλά νομίζω θα σου φτιάξει την διάθεση.

Τον κοίταξα στα μάτια και χαμογέλασα πλατιά.

-Αλήθεια; Θα το ξανά κάνεις για μένα;