Make the bad boy fall in love

Κεφάλαιο 87.

***

-Καλά ρε μαλακες εσείς πως δεν νυστάζετε; Έχετε να κοιμηθείτε δύο μέρες, σχολίασε η Αφροδίτη ενώ χασμουριοταν.

-Έχουμε πιει καφέδες ρε, απάντησε ο Στάθης.

Ξεφυσιξα και προσπάθησα να βολέψω το κεφάλι μου πάνω στον ώμο του Αντρέα για να μπορέσω να κοιμηθώ τουλάχιστον μέχρι να φτάσουμε στο Μουσείο που έχουμε να πάμε σήμερα.

-Μόνο μην σου πέσουν σαλάκια πάνω στην ολοκαίνουργια μπλούζα μου! με προειδοποίησε το αγόρι μου δείχνοντας μου την μπλούζα που του πήρα χθες και την λάτρεψε τόσο που την φόρεσε σήμερα για να την δουν όλοι.

Ή και ένας συγκεκριμένος.

Όταν είδε το ξινο ύφος του Λαμπροπούλου, που είδε την μπλούζα την ώρα που περιμέναμε στο λόμπι τα πούλμαν, έφτιαξε η μέρα του.

-Μάλιστα κύριε, δεν θα σας χαλάσω την μπλούζα, μπορώ να κοιμηθώ τώρα; ρώτησα ειρωνικά και εκείνος χαμογέλασε και με φίλησε πεταχτά στο στόμα.

-Ναι, έχεις την άδεια μου.

-Να σαι καλά...

-Λοιπόν παιδιά, άρχισε να μιλάει η διευθύντρια στο μικρόφωνο και σηκώθηκα πάλι.

-Ε ρε πουστη, δεν θα με αφήσουν να κοιμηθώ για δεκαπέντε λεπτά! γκρίνιαξα και κάθισα, με νεύρα, κανονικά στην θέση μου.

-Ούτε σήμερα θα έχουμε ξενάγηση στο μουσείο. Το χρονικό περιθώριο που έχουμε να μείνουμε μέσα στον χώρο είναι είκοσι λεπτά. Μετά θα φύγουμε και θα πάμε βόλτα στα κάστρα και μετά από εκεί θα πάμε κέντρο για να φάμε. Αυτά.

Ακούγοντας κάστρα στο πρόσωπο μου εμφανίζεται ένα τεράστιο χαμόγελο και κατευθείαν αρπάζω το κινητό μου.

-Τι θες πρωί πρωί Κυριακάτικα γαμω; ρώτησε με βαριά φωνή από τον ύπνο και γέλασα.

-Μετά το μουσείο θα πάμε κάστρα! Ετοιμάσου και όταν σε πάρω τηλέφωνο σήκω και πήγαινε και εσύ για να βρεθούμε εκεί και να κατεβούμε μετά κέντρο να φάμε, είπα αυταρχικά και εκείνη ξεφυσιξε.

-Πως θα κατέβω εγώ από τα κάστρα μωρή και θα φτάσω την ίδια ώρα με εσάς; Με το λεωφορείο θα κάνω την διπλάσια ώρα.

-Ποιος είπε ότι θα πας με λεωφορείο;

-Τι εννοείς, πως αλλιώς θα κατέβω;