Pulli Gelin | Maviye Tutkun Serisi-2

Pulli Gelin -62-

Herkese iyi gecelerrr💙 Benim gibi hâlâ uyanık olanlara ise keyifli saatler😇
Öncelikle hepinizin geçmiş Ramazan Bayramını kutluyorum, umuyorum ki sevdiklerimizden ayrı geçirdiğimiz son bayram olur💙
Ballarım size yüksek gerilim hattı olan bir bölüm getirdim. Ben baya gerim gerim gerilerek yazdım sanırım güzel de oldu özlemişsinizzzdir🤪 keyifle okuyunn🤍

İkinci bir konuya değinmem gerekirse de malesef artık ülke olarak normalleşme yolunda ilerlediğimiz günlerdeyiz ve ben de bu zamanlarda işime geri dönmek zorundayım. Muhtemelen Haziran ortası gibi yeniden işime dönücem. Ama bu sefer bu sizi kesinlikle korkutmasın. Çünkü işim ne kadar yoğun olsa da biliyorsunuz ki yazmaya devam ettiğim bölümlerim oldu. Yazmayı bırakmak tamamen psikolojik problemlerimden kaynaklıydı. Şu an da çok daha iyi olduğumdan elbette yazmayı bırakmayacağım. Belki bölümleri yayımlamak zaman olacak ama daima burada olucam. Sizi çok seviyorum, kendinize iyi bakın; sağlıkla kalın💙🤍

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Reis'in mekânını kapatmak oldukça akıllı bir işti doğrusu. Barkın ile Yaman tüm sorumluluğu yüklenmiş Haznedaroğlu kardeşleri bu gece için ikna etmişti. Fakat Haznedaroğlu kardeşlerle Ilgar karşı karşıya geldiklerinde sessiz kısacık bir bakışma geçmişti aralarında. Daha sonrasında hiçbiri bulundukları ortamdan şikâyetçi olmadan geceye devam etmişti.

Barkın, keskin bakışlarıyla abiler ve damadı gözlemliyordu. Gerekmedikçe konuşmuyorlar birbirlerine hiçbir şekilde bulaşmıyorlardı. Herkes kendi arasında ya da karşılıklı gülüp eğlenirken isimlerinin geçtiği hiçbir konuda uzun cümleler kurulmuyordu.

Arkadaşının gözlemciliğini fark eden bir tek Yaman'dı. Ne de olsa bu fikir ondan çıkmıştı. Kızları tehlikeye atmayacak şekilde korumaları da yanlarına almak çok iyi gelmişti. Uzun zamandır yanlarında olan canlarını emanet ettikleri adamların da onlarla birlikte eğlenmeye hakları vardı. Oldukça da eğleniyorlardı doğrusu. Saatin kaç olduğunu hiçbiri sorgulamadı. İş meselelerini, Barkın'ın hayatındaki karışıklıkları konuşup zaman geçirdiler.

Üçüncü rakı şişesi açılmış olmasına rağmen sapa sağlam görünüyorlardı. Onların içtiği alkolü bir başkası içmiş olsa şu anda çoktan yerle bir olmuştu. Bünyelerine ne kadar güvendiklerini bir kez daha gösterdiler.

Ferman Haznedaroğlu, elindeki rakı bardağını yavaşça masaya bıraktı. "Buraya neden toplandığımızı hanginiz açıklamak ister?" Ortaya bıraktığı sorunun kimlere gideceğini biliyordu. Barkın ile Yaman huzursuzca kıpırdandı. Çalışmadıkları yerden çıkan soruyu nasıl cevaplayacaklarını bilemediler. Oysa planı yaparken kusursuz olduğunu düşünmüşlerdi ki karşılarında oturan adamın Ferman olduğunu birkaç saniyeliğine unutmuşlardı.

Restorana geldiği ilk anlardan beri aklından tek bir şey geçiyordu. Bu buluşma öyle alelade bir buluşma değildi. Elbette eğlenmeğe ihtiyaçları olduğunu biliyordu ama Barkın'ın yersiz ısrarı kendisini oldukça şüphelendirmişti. Ilgar'ın şüpheci bakışlarını fark ettiğinde ise aklından geçenleri doğrulamıştı.

"Bir sebebi yok aslında," diyerek konuşmaya başladı Barkın. "Erkek erkeğe vakit geçirmedik uzun zamandır."

Yarım ağız gülümsedi Ferman. Barkın ustalıkla asıl amacını saklıyordu. "Bahse girerim Barkın Sancar, bu gece buraya geleceğimizden Ilgar'ın haberi yoktu değil mi?"

Bu kez gözler Ilgar'a çevrilmişti. Ferman haksız sayılmazdı. Onlarında geleceğinden haberi yoktu. Yine de varlıkları onun için bir problem değildi. Hiçbir zaman problem olmamıştı. Ama onlar anlamsız bir savaş halindeydi.