Loving you in the Sky

Chapter 19.

Maaga akong nagising may klase pa kasi ako ngayong araw masakit pa rin ang ulo ko kakaiyak kagabi naligo naman agad ako at nagsuot lang ng simpleng dress at doll shoe.

8:00 ng makarating ako sa university namin tahimik lang akong naglalakad sa hallway pa punta sa first subject ko.

"Sabi na nga ba't may namamagitan talaga sa kanila eh!"

"Totoo! Kala ko pa naman sila na talaga ni sydney"

"Mas lumala nga sila ngayon e tingnan mo sobrang sweet na sweet"

Tinanaw ko naman agad ang pinagbubulungan nila at tila may sumaksak sa dibdib ko ng makita kong naghahalikan na ngayon si nicolas at nathalie parang walang mga taong nakatingin sa kanila kung maka paglandian sila doon maya maya tumayo na sila at sumakay na sa sasakyan pero bago pa yon kitang kita ko ang ngisi sa akin ni nathalie.

"Okay lang yan sydney please please wag kang iiyak" alo ko sa sarili habang tumatakbo na pa puntang cr. Doon hindi ko na kayang pigilan pa ang luhang kanina pa gustong bumagsak lahat ng sakit na naramdamn ko dito ko lang binuhos. Ng maging maayos nako naghilamos lang ako at pumasok na klase ko.

Mabilis lumipas ang oras at uwian ko na. Pauwi na ko ng may biglang humablot sa braso ko.

"Hi bitch, kamusta pagiging alexanders? Masaya ba?" Nakayuko lang ako habang kinausap ako ni nathalie wala nakong lakas para maki paglaban pa.

"Yan ang napapala mo sa pag aagaw ng pwesto ko, ako dapat yung pinakasalan niya eh at hindi ikaw! Malandi ka talaga! Ang kati kati mo!" Isang malakas na sampal ang natamo ko dito.

"Kahit anong sabihin mo ako ang asawa niya at hindi ikaw! Kaya wag kang makisingit sa relasyon namin!" Tinulak ko naman ito ng malakas dahilan para mapaupo ito.

"Kabit ka! Alam mo yon?! Ikaw ang malandi sa ati-"

"STOP!" Agad namang umiyak si nathalie ng itayo siya ni nicolas wow! So ako pa ngayon ang may kasalanan?

"Siya yung na una! Sinamp-"

"Pwede ba! Wag na wag mong sasaktan si nathalie! Wala ka na talagang ginawang tama!" Galit na galit na baling sa akin ni nicolas.

"Ako na naman? Ako naman talaga lagi eh kelan mo ba ko pinakinggan?" Sabay kuha ko ng bag kong nalaglag at dali daling tumakbo palayo sa taong mahal ko.

"Sis please, wag kana umiyak ohh"

"Pag talaga nakita ko yung bruhang yon malilintikan sakin yon eh! Ang kapal kapal ng muka niya! Alam naman niyang mag asawa na kayo eh!"

"Wala talagang breeding yung bruha na yon! I want to sabunot yung hair niya hanggang ma kalbo na siya!"

"Kasalanan ko naman kasi talag-"

"Pwede ba sydney! Wag kang mag pa katanga! Oo ikaw ang unang humalik pero sapat ba yon para umakto siyang ganito!? Parehas kayong tutol sa kasal!"

"Hindi sapat yon para pagsabihan ka niya ng mga ganong salita sama mo pa yung pam bababae niya! Sa dalawang linggong mag asawa kayo paiba iba siya ng babae!"

Mas napahagulgol naman ako dito natatandaan ko pa yung mga araw kung saan iba ibang babae ang inuuwi niya sa unit namin minsan sinasabi niyang kasambahay lang ako doon o kaya housekeeper. Napapatakip na lang din ako ng tenga sa mga ingay na ginagaw nila sa loob ng kwarto namin. Awang awa ako sa sarili ko tuwing naaalala ko yon.

"Pakiusapan mo nalang si tito na hayaang umalis ng bansa si nicolas tutal talaga namang dapat aalis na siya sa sabado diba?" Doon ako napatingin kay stella tama aalis na siya dapat sa sabado kung hindi lang kami ipinakasal.

Niligpit na namin ang nga kalat dito sa kwarto ni stella. Na pagpasya na naming umuwi dahil gabi na din saglit lang at agad naman akong nakarating sa hotel, habang pa palapit ako ng papalapit sa unit namin parang mas bumibilis din ang tibok ng puso ko hindi ko alam kung bakit pero iba ang kutob ko dito.

Matagal akong humawak sa door knob at huminga ng malalim bago buksan ang pintuan.

"Hmmm nicolas ahhh baka dumating na si hmm syd ahh" nakasandal sa pader si nathalie habang hawak ni nicolas ang dalawa nitong brasong nakataas din sa pader tila natigilan ako at hindi magalaw ang mga paa ko.

"I don't fvcking care, i want her to get lost" tanggap ko naman lahat ng babae niya e pero yung si nathalie yung makita kong pinapatungan niya? Ibang usapan na yon. Agad naman akong tumakbo paalis habang nanlalabo ang mga mata.

"Kahit ngayon lang please, ayoko nang makaranas ng sakit"

————————————————————————————————————————————————

Itutuloy....