Cracks of the Broken Heart (Shardon Story)

Chapter 33

"You're not serious." sabi ko kay Nash.
"I am. I'll get you back and I mean it." sabi niya. Umiling ako.

"How could you say that? Magkaibigan tayo." sabi ko.

"Sinabi ko na sayo noon pa, Shar. I have loved you but I tried to deprive it because you love Donny so dearly and you were happy with him. I tried to forget all of my feelings for you and focused on Mika instead as what you've said. That time, I accepted a defeat from him and threatened him to take you away from him if he hurt you and he did. Now I have my chances, ayoko ng bawiin kung ano ang sinabi ko sayo. I don't accept no as your answer. " sabi niya.

"Nash naman! You're just confused, okay? Nangungulila ka lang kay Mika." pangungumbinsi ko.

"Sure ako sa feelings ko sayo, Shar. Hindi ba pwedeng tanggapin mo nalang iyon?" he pleaded.

I sighed. "Magpapahinga na muna ako." malamig kong saad. Tumango lang siya at saka dinampian ulit ng malamig na bimpo ang noo ko bago umalis dala ang hindi naubos na pagkain.

I don't get it! Akala ko ay kaibigan ang turing niya sa akin. So ang mga tingin niya, ang mga kilos niya, ang concerns niya sa akin ay may something na pala? Mas lalong sumakit ang ulo ko.

"Tita Ganda, magpahinga po kayo diyan ha. Miss na miss na po kita." umaapaw ang maliit na boses ni Sophia sa loob ng condo mula sa kabilang linya. Tumatawag kasi yung mama ni Nash sa kanya.

"Yes baby. I miss you too." namamaos na sabi ko.

"I want to see you, Tita. But lola and Daddy wouldn't let me. You think they're bad?" tanong ng bata. I laughed.

"They're not. Ayaw lang nila mahawa ka, Sophie. You want to be sick just like me ba?" tanong ko.

"No Tita. I'm sorry. I'll take back what I've said." sabi niya. King inang batang ito. Englishera! Sasapakin ko talaga si Nash eh. Sinasanay niya mag english. Ako tuloy nahirapan.

"Okay lang baby. Totoo naman ang sinabi mo. You're Daddy is bad. He's a monster." sabi ko. Nakita kong kumunot ang noo ni Nash. Ganyan nga. Gantihan lang.

"What? He's a monster? What kind of monster, tita? Does he eat babies?" inosenteng tanong ni Sophie.

"Hindi ko din alam. Don't ask your Dad about that. He might eat you." biro ko.

"Tita! I'm scared." sabi niya.
"Don't be. You have to do something before it get worst." sabi ko.

"What is it, Tita? I'll do everything." sabi niya.

"Just slap his face and he will back to normal." sabi ko na pinipigilan ang pagtawa.

"Is that so? I'll do it, Tita. I don't want him to be a monster." sabi niya.
Lumapit si Nash.

"Sophie, your Tita needs to rest now. Behave ka diyan ha." sabi niya kay Sophie.

"O-opo. Dad, stay away from Tita from now on. You might eat her." sabi niya. Napatawa ako.

"What? Don't listen to your Tita." sabi niya.

"Bye, Daddy. Lola wants to talk to you." sabi ni Sophia. Maya-maya, ang mama niya na ang kausap niya.

"Ma, baka hindi muna ako makakauwi diyan ngayon. Her condition is getting bad. Dadalhin ko siya sa Doktor bukas." sabi niya. Gulat akong napatingin sa kanya.

"Okay sige. Wag mo nang alalahanin si Sophia dito. Kami na ang bahala sa kanya." sabi ng mama niya at nagpaalam na.

"You don't have to sleep here." sabi ko.
Hindi niya ako pinansin, sa halip ay nilagay niya yung kamay niya sa noo ko.