Spirit Knights: Armageddon (Book 3) [DRAFT VERSION]

Chapter 9: Make it Up

One hour before…

Axelle’s POV:

I sat by the edge of the hard bed dito sa kulungan ko. Heto nanaman, gabi nanaman, pero wala akong ganang matulog at ipikit ang mga mata ko. I fear that every time I’m surrounded by darkness is my last. At sa totoo lang, gusto kong pabagalin ang oras, kung kaya ko lang sana.

I know I made this decision and somehow I need to face the consequences. Kahit na mgkunwari akong ok lang ako, I know that I’m just lying to myself, pero sino ba namang magiging masaya di ba?

Tiningnan ko yung braso at kamay kong almost transparent na. Pati yung binti ko’y utay-utay na ding nagiging transparent.

This may be the fate that I can’t escape… or… this may be my final journey.

*sigh…*

Nagkaron ng konting katahimikan. Well, lagi naman talagang tahimik dito. Pero-

“Axelle.” Kinilabutan ako sa biglang tumawag ng pangalan ko mula mismo sa likuran ko.

Pero bago pa man ako makalingon ay may tumakip na sa mga mata ko at ilong, sabay utay-utay na kong hinihila ng antok. My body is too weak to fight, kaya tuluyan na ‘kong bumigay.

PRESENT TIME…

The next day...

Tory’s POV:

“What?!” both me and Ella exclaimed.

“Pano naman ‘yon nangyari?” takang tanong din ni Denver kay Jessica.

It’s been fifteen minutes passed nung abandonahin namin ang misyon naming, because Jessica unexpectedly showed up at binigyan kami ng secret signal para sa retreat. Bakit? Anong nangyari?

“I told you guys. Hindi ko din alam kung bakit wala sya don sa sarili nyang selda. Imposible namang nilipat sya di ba? Or the data we gather is incorrect.” Paliwanag ni Jess.

“Impossible. Walang beast ko ang sumusuway o nagsisinungaling sakin.” Sabi ko naman.

“Then, how come na wala don si Axelle?” tanong naman ni Denver.

“Sigurado ka ba sa nakita mo Jess?” paninigurado pa ni Ella.

“OO POSITIVE! Wala sya don.”

“Teka… Posible kayang pinaaga nila ang pagpapadala kay Axelle?” Sinamaan namin ng tingin si Denver. “Woah! Kalma lang guys! Kahit ako’y di rin naman makapaniwalang bigla lang syang nawala sa selda nya ng walang dahilan.”

“Hayyy…” sabay-sabay kaming napahinga ng malalim.

“Guys, do you think na nakalabas sya ng kulungan bago pa natin sya mapuntahan?” tanong ni Jess.

“I hope so… Pero sa seguridad don, hindi ito magiging madali para kay Axelle kung mag-isa lang sya.” Sabi ko naman.

“Di kaya may nanuna na satin?” singit naman ni Denver.

“Sino naman? Does she have some other connection aside from us?”

TIME SKIP…

Axelle’s POV:

I am awakened by a sudden throbbing pain in my head. Nostalgia… ano ba kasi yung pinaamoy sakin kagabi.

Dahan-dahan akong tumayo habang tinutukod ko yung mga kamay ko sa madamong lupa. Utay-utay na luminaw yung paningin ko at nakita kong nasa loob ako ng isang kagubatan. Wow, this place is really full of forest.