Spirit Knights: Armageddon (Book 3) [DRAFT VERSION]

Chapter 24: Enemy Lair 1

Grei’s POV:

Nagising ako dahil sa kakaibang katahimikang bumabalot sakin, pati na rin yung malamig na bagay na nakapulopot sa mga kamay ko.

Dahan-dahan kong iminulat ang aking mga mata, I blinked several times just to get a clear view of my sorroundings.

Nasa isang kulungan ako. My hands are chained up papunta don sa kisame. Walang bintana kahit isa, ang meron lang ay ang isang pintuang rehas ng bakal.

Gaano katagal na ba ‘kong walang malay at nandito?

Isa pang tunog ng mga nagkikiskisang bakal ang aking narinig. Lumingon ako saking kanan ay nakita ko si Jiena. She’s also chained up at wala pa ding malay.

“Tsk.” Iginalaw ko yung nangangalay kong mga kamay.

My plan unexpectedly made an unexpected turn. Damn those demons.

Flashback…

Noong gabi ng kasiyahan, habang nagkakagulo ang lahat dahil sa biglaang pag-atake samin ng mga demonyo, hinanap ko kaagad ang pinagmumulan ng demonic aura na nasasagap ko.

For the past weeks, mula nang makabalik kaming mga SK sa Zyteria mula sa misyon naming ay pakiramdam kong may nagbago sa katawan ko. I felt like I became stronger nung nababalanse ko na ulit ng maayos yung kapangyarihan ko, I always suspect that it was because of the new crossnecklace that Madam Griese gave me. Hindi man sya ‘yong cross necklace ko dati, pero nagagawa nitong ibalanse ang daloy ng kapangyarihan ko, isa pa’y nagkaron din ako ng masmalakas at masmatalas na pakiramdam kapagka tungkol sa mga demonic auras. I can feel demonic auras even from miles.

Kaya nung bago ako puntahan ni Vhon sa kasiyahan, ay alam ko nang may paparating na mga malalakas na demonyo. I was well aware, pero nahuli ako para masabi ‘yon kay Lord Silas. I was aware, but I am not that sure. Hindi naman kasi ako sanay na may ganito katalas na pandama.

At nung kinausap nga ako ni Vhon, don ko nakumpirma na totoo nga ang aking naramdamang demon auras na nagkalat. Isa na don yung naramdaman kong demonic aura na syang pinakamalapit sa mansion.

Inutusan ko syang ipaubaya nalang ito sakin. I know he want to protest, pero I’m glad that he didn’t.

Ang orhihinal kong plano ay alamin kung sino-sino ang mga demons na ‘yon, at sundan sila para alamin ang plano nila at kung may kaugnayan ito sa mga plano ni Satan. Pero my plan unexpectedly got interrupted.

“Axelle.”

But after following her through the panicking crowds, napagtanto kong hindi sya tunay. Her facial features may look similar, pero kapag inobserbahan ito ng masklaro at masmaigi, hindi sya ang tunay na Axelle.

At nakakapagtaka lang… why would she expose herself in such a large crowd?

But by the time I was able to make a move, ay sakto ding may maitim na parang anino ang bumalot sakin, and almost instantly, nawalan ako ng malay.

End of Flashback…

That’s why I ended up here.

Pero either way… yung orihinal kong plano at itong nangyari sakin ngayon ay masasabing may kahalintulad. I’m inside the enemy lair, at may malaking posibilidad na makakahanap ako ng mga sagot dito, ‘yon nga lang… limitado ang bawat galaw ko, ‘coz I’m locked up.

Habang nag-iisip kung pano posibleng makatakas sa mga kadenang ito ay may naramdaman akong mga demonic aura sa paligid. It’s the same auras I felt back at the party. Isa dito ang papalapit sa kinaroroonan ng selda namin.