POWER AND HEARTACHE: My Heartless SSG President (under Revision)

Chapter 40

"JOSEPH MADRIGAL , 22"  maikling pagpapakilala ni Joseph na ngayon ay nakangiti.

I heard the girls squeak.

Napaka OA naman ng mga to.

"Mukhang may bagong campus crush nanaman ah" natatawang ani ni Ms. Mailyn professor namin sa Structural Design 2.

Naiilang na ngumiti naman si Joseph. Well, gwapo naman talaga siya.

"Tch, playing innocent huh" bulong ni Ace na nasa tabi ko lang. Ano bang problema nito kay Joseph?

"What are you saying?" Bulong ko.

"I don't believe his looks, it was as if there's a hidden dark wolf who are always ready to attack" wika niya at nakatitig sa mukha ni Joseph.

Joseph was doing the same. He was looking Ace no, staring.

Did they get into a fight?

"Mr. Montemayor, move to the other row, Joseph is only familiar with Ms. Vargas. Mas magandang dyan muna siya umupo" ani ni Ma'am. 

Huh? When did he said that he knows me? Did I space out?

Kita ko ang pagdi gusto sa mukha ni Ace.

And I know what he is going to do.

"With all-" pinutol ang sasabihin niya.

Aawayin nanaman niya ang professor!

" Pansamantala lang naman Ace, you can sit with me if naging komportable na siya sa lahat" ani ko.

Napabuntong hininga siya at tumayo bitbit ang bag.

"Okay Miss" ani nito.

Nagkasalubong pa silang dalawa.

Joseph smile fade as he approach his seat beside me.

"Dude, his scary" bulong pa nito ng makaupo na.

"Hi there, Raphiel " ani niya. Tiningnan ko siya ng blanko at bumati pabalik.

"Hello" maikli kong ani.

Tiningnan ko si Ace nawala pang isang minuto sa upuan niya ay may nanghaharut na.

"Oh, I see is he your boyfriend?" Tanong niya. Tiningnan ko siya bago tumango.

"His lucky huh" nakangiti niyang ani.

"Yeah he is" I said as I give him a slight smirk.

Ilang oras ang lumipas at wala na kaming klase. Ang hassle talaga kapag sa umaga may pasok tapos sa hapon ay wala na.

"Bakit parang wala ka sa mood?" Tanong ni Ace. Sus nagsalita ang good mood. Halos wala nga siyang ginawa kung hindi magkunot noo at umirap.

"Just tired " wika ko at sumakay na sa BMW niya. Ilan ba ang kotse nito?

"Did that Joseph drain your energy?" He ask with full of sarcasm. 

I looked at him with a question expression.

"You seem so energetic with him earlier, you didn't even notice how many times I tried to caught your attention" ani niya sa mababang boses.

Nagulat naman ako. Tinawag niya ba ako? I didn't hear him

Joseph was throwing some funny jokes. Who wouldn't laugh with his silly jokes?

"Ha? Sorry hindi ko narinig" ani ko.

Naghihintay naman akong paandarin niya ang kotse ngunit isang minuto na ang nakakalipas ay hindi pa rin iyon gumagalaw.

"Fuck, what am I doing?" Bulong ni Ace habang nakayuko sa manibela.

"Hoy? Are you okay? " tanong ko. Hindi naman siya umimik.

Kinuha ko ang teddy bear sa likod ng kotse niya. It's so smooth! Malaki rin ito kaya masarap yakapin!

"Hey? Ace are you okay?" Tanong ko ulit.  Tiningnan niya ako. I saw how upset he was. Napabuntong hininga ako at bumaba ng kotse.

Binuksan ko ang driver seat door. Bagsak ang balikat na tiningnan niya ako.

"Don ka sa kabila, I'll drive" wika ko sumimangot naman siya.

"No , I'll drive kaya ko" wika niya tiningnan ko siya ng malamig.

"Ako na" wika ko napasimangot naman siya at lumipat sa upuan ko kanina.

Niyakap niya ang teddy bear at doon nag mukmok.

Natatawang sumampa ako.

I start the engine as I drive his car.

Palabas pa lang kami ng parking lot ng mapagpasyahan ko na tanungin siya.

"Oh? Anong ikinatatampo mo?" Tanong ko. Kita ko ang pag pout niya.

How can he be so cute and handsome at the same time?

"Ano?" Tanong ko habang sa daan ang tingin

"I told you to stay away from him!" Wika niya. Hindi naman siya seloso alam ko dahil sa ibang lalaki naman ay hindi siya ganito mag selos.

"Why though?" I ask hindi ko naman kasi maiiwasan si Joseph lalo na at seatmate kami. Napakadaldal pa.

"I could feel his motive, parang gusto ka niya " wika niya sa isang seryusong boses.

Natawa naman ako.

"Ace don't treat every guy like that!We barely know each other pano naman niya ako magugustuhan agad" dahilan ko.

"But still I'll try to distance myself, besides hindi naman ako ang lumalapit" wika ko.

Hindi siya umimik.

Ace Montemayor can be like this huh.

Nang makarating kami ay bumaba na rin agad kami. I parked his car to the parking lot kaya ay iikot pa kami para makapasok sa entrance ng building.

Unfortunately, the second door that has an access to the parking lot is out of service. Hindi raw sinasadyang mabangga kaninang umaga ng isang auto.

Talk about irresponsible driver.

Naglakad kami ni Ace patungo sa Entrance.

"How's Sabrina?" Tanong ko.

"She was guilty to the crime and yet she was just sentence 10 years in prison " wika ni Ace.

"The FBI found out that his father consumed illegal drugs before meeting her, nakita rin sa ibang angle ng CCTV na her father tried to rape her"  wika ni Ace.

Gulat na napatanga ako sa narinig.

Drugs? What kind of Drugs? I can't ask and dig to him. Baka magtaka siya kung bakit may alam ako sa droga.

Nakaramdam naman ako ng awa para kay Sabrina.

She was traumatized for sure. Kaya hindi rin siya makapagpaliwanag.

Nakapasok na kami . Maraming tao ang papalabas. 7pm  na rin kasi kaya medyo marami talaga ang papalabas para bumili ng pagkain.

"Hey, what's our dinner?" Tanong ni Ace.

"Let's cook" wika ko. Nakita ko ang pagngiti niya.

"Okay! At my place na lang I just did some groceries " wika niya. Nagtaka naman ako dahil wala naman akong matandaang nag grocery siya.

"Oh? Kaylan?" I asked.

"Kagabi, Manay Rosa bring those to me sabi niya ay utos ni mommy" wika niya napatango naman ako at napangiti.

"You're mom is so sweet" ani ko habang nakangiti.

"Yeah, kung nandito lang si Kuya" bulong niya.

Napawi ang ngiti ko sa narinig.

"He was the most happiest man in the world when my mom made that for him" mapait na ngiti niyang ani.

Napatango ako at inalala ang ngiti ng kuya niya.

He was indeed the happiest man.

PHIANNEKIES
SD MONROE