WHY YOU? (On Going)

CHAPTER 20

Chapter 20: let’s get ready

Ketty’s POV

“Bilisan  nyo na kasi napakatagal nyo eh” sigaw ko sa kabilang linya. Tinawagan ko si ven kaso si kyle ang sumagot.

“Sandali lang kase sinabi, nagpapaalam pa si ven sa mommy nya.” Well binigla ko sila na maaga kami aalis ngayon, dun natulog si kyle kila ven kagabi sa kadahilanang gusto nya lang.

“aish tagal tagal nyo psh” sabi ko.Nagtext kasi ako kay ven kanina na maaga kami aalis kaso iniwan nya sa bahay nila cellphone nya, maaga yata sila nagbasketball kaya nung nagtext ako di nya nabasa,pagkabalik palang nila saka nabasa kaya nagmamadali sila gumayak. Pagkabalik kase nila eh paalis na dapat kami non , so nakagayak na sila ngayon pero nagpapaalam pa si ven hays tagal.

“eto na si ven oh” nadinig kong inabot nya yung cellphone kay ven.

“paalis na kami sorry matagal” wala naman nako magagawa eh .

“sige na pakibilisan ha, bye” pinatay ko na yung tawag.

Kaya ko inagahan pag-alis namin para sure ako na di namin makakasalubong si ara sa mall o kung san man. Hilig pa naman non umaalis mag-isa. Alam kong puyat yon dahil tadtad ako ng chat nya, alas dos may chat pa sya. Puyat yon kaya late na gigising yon.

Tinext ko din kanina si tita if nasa bahay sya at sabi naman nya ay oo daw, pinasuyo ko na din si ara na wag paalisin ng bahay saka if magpaalam man wag payagan dahil sabi ko bibili ako regalo para kay ara,syempre need yon para super sure na walang ara na makakakita samin sa aming paglalakbay sa mall charot.  diko pa nasabi kay tita plano namin eh sa susunod ko na sabihin.

From ven ven:
      Lapit na kami labas kana.

Diko na nireplyan,dali dali Nakong lumabas ng bahay at nang makalabas nako natanaw ko na sasakyan nila ven sa di kalayuan. Hays buti naman.

…..

Andito na kami sa mall, tingin ko naman may regalo na yung dalawa kay ara eh at syempre ako wala pa kasi lagi kong kasama si ara, hirap kaya tumakas.

Nasingil ko na sila ven kanina sa sasakyan, actually onti lang naman bibilin naming dito sa mall eh,  parang nagpasama lang ako para bumili ng regalo ko.

“ano ba bibilin natin dito ketket panget’’ lakas talaga mang asar netong isang toh eh.  Humarap ako sakanya.

“excuse me ho kyle kulangot, maganda kaya ako psh”  tinaasan ko sya ng kilay.

“ediwow maganda tss” kapal talaga neto kahit kelan eh.

“bibili tayo ng mga pandecorate tapos yung sosobra pambili ng cake next week, onti lang naman bibilin natin ngayon.” Di nako nakipag asaran pa kay kyle.

“eh bat sinama mo pa kami onti lang naman pala? “  reklamo ni kyle.

“wala lang bleh” binelatan ko sya.

“yaan mo  na kyle, atlease di natin hinayaan na mag-isa yang mamimili.” Sabat ni ven, buti pato nakakaintindi psh…

End of chapter 20