Hüzün Kovan Kuş

XVIII

Yazar kuşunuz yine geldiiiiiiiiii!

1 Haziran şerefine!!

Bugün kendimi fazlasıyla Seda Sayan gibi hissediyorum kfjsjdksdj.

Hepinizi kucaklarım kuşlar!!

Hadi bölümümüze geçelim o zaman!!

❆

Barlas Soysert

31 Aralık.

Yeni yılın başlamasından önceki son gün.

Son pişmanlıkların yaşandığı, yıla son bir kez dönüp bakıldığı o gün.

Bu yıl benim dönüm noktam olmuştu. Ömrüm boyunca acıyla hatırlayacağım bir yıl olacaktı bu yıl.

Ama bir yandan da öyle güzel şeyler yaşamıştım ki.

İlk defa beni bu denli seven birini tanımıştım. Belki kendim bile kendimi bu kadar sevmezken o dünyaları aşıp sevgisini göstermişti bana.

İlk başta inanmak istememiştim.

Tüm o karşı çıkmalarım, terslemelerim bu yüzdendi.

Ama zamanla bana olan sevgisine inanmaya başlamıştım. Sonrasında ise muhabbetinden hoşlanmaya. En sonunda ise onun için meraklanmam başlamıştı. Bundan sonraki evreyi ise tahmin edemiyordum.

"Daldın gittin yine Barlas." diyen Caner'in sesiyle başımı dayadığım camdan ayırdım. Araba kullanan Caner'e dönüp, "Dalmadım." diye inkar ettiğimde yoldan gözünü ayırmadan sırıttı. Tam ağzını açmış bir şeyler söylüyordu ki arkadan Çınar kafasını araya soktu. "Kankişlerim, biraz daha hızlı sürsenize. Parti beni bekliyor."

"Yalnız Caner tek başına sürüyor." dediğimde Caner gülerken Çınar kafama vurup, "Biliyoruz herhalde Twety." dediğinde sinirle homurdanıp arkaya kaçan Çınar'ı yakalamak için arkaya doğru bükülmüştüm ki Caner tek eliyle beni yakamdan yakalayıp geri çekti.

"Az rahat durun lan. Araba kullanıyoruz burada."

"İnelim göstereceğim ben ona." diyerek arkaya ters bir bakış attığımda Çınar arkada arsızca gülmeye başladı. "Ya sabır." diyerek tekrar başımı cama geri yaslamıştım ki Caner geldiğimiz mekanın önünde bir yere park etti ve kemerini çözdü. "Hadi gençler. Partiye." dediğinde ise benim tek yaptığım arabadan inip ruhsuzca mekana doğru ilerlemek olmuştu.

Bu yılbaşı benim için yeni yılın, yeni başlangıçların gelmesinden çok hüznü çağırıştırıyordu.

Çınar'ın sırtıma atlayıp, "Gidelim Twety!" diye bağırmasıyla hüznümden sıyrıldım ve üstünden sinek kovan inekler gibi Çınar'ı sırtımdan attım. "Azıcık. Azıcık insan taklidi yap Çınar ahmağı." dediğimde pişkince sırıtıp bu sefer de Caner'in sırtına atladı. "Deh!" diye bağırmasıyla bu sefer de Caner sırtından attı ve küfredip mekana doğru ilerlemeye başladı.

"Ama şimdi nasıl gideceğim ben?" diye yerde oturarak bağıran Çınar'a bakıp küfrettikten sonra ben de Caner'in peşinden ilerlemeye başladım.

Parti Boğaz'a bakan, lüks bir evde yapılıyordu. İstanbul Üniversitesinde okuyan bu zengin evin sahibi yeni yıla özel kocaman bir parti düzenleyip partiyi tüm okula açmıştı. Tabi yanında misafirleriyle birlikte gelebilen binlerce insan olduğundan içeri girdiğimizde bizi uğultulu bir gürültü karşıladı.

Oldum olası gürültülü mekanlardan hoşlanmasam da yüzüme sabit bir gülümseme yerleştirip arkamdan gelen Çınar'ı ve önümden ilerleyen Caner'i kaybetmemek için dikkatle yürümeye devam ettim.