Dark Intramurals: Chronicles of the Magic Wielders (On-Going)

CHAPTER THIRTY-SEVEN

FEATURED CHARACTER
Sloane August Ramirez, The Pyros Magician

FAVORITE SONG: The Man Who Can't be Moved by The Scripts
FAVORITE SPORT: Basketball
QUOTABLE LOVE QUOTE, Playful Edition: I want to be your favorite hello and your hardest goodbye

**********
Hello guys! As promised, here is Chapter 37, the latest update of our story. Medyo kina-career ko ang pag-uupdate habang wala pang work😂

Well, for this update, I only hope for one thing. Sana walang mawawala sa mga bida (yet), may it be Winter or someone else...

**********

CILAN'S FLASHBACK

Nanginginig ang mga kalamnan ko habang pinagmamasdan ang paglapit sa gitna ng stage ng makakalaban ko. He wore a poker face, as if no emotion ever had a chance to come across his handsome Chinese mug. But when our eyes suddenly locked unto each other, his expression drastically changed.

Happiness, anxiety, anticipation, confusion... his brown eyes were filled with emotions in an instant. I saw the very image of the boy I knew from my childhood, and it brought back so many memories.

The referee signaled the start of our fight, pero ilang segundo na ang lumilipas ay wala pa ring gumagalaw sa aming dalawa. Ito na ang tsansa ko para makapaghiganti, ngunit bakit hindi ako makakakilos?

Biglang itinaas ni Winter ang kanan niyang kamay. "I concede defeat in this battle."

Habang nagkakagulo ang mga tao sa paligid, dahan-dahang lumapit sa kinatatayuan ko si Winter. His eye contact did not falter, nor did the rich mix of emotions stirring on those chinky eyes.

"It's been a very long time since then. I'm glad to see you again, Luigi," bati nito, kasabay ang malapad na ngiti.

Luigi. The nerve of him to call me that! Nakalimutan niya na ba ang mga ginawa niya?

Napaismid ako. "Yeah. It's been a very long time... Winter." I wouldn't have mind making it forever, though.

His lips broke into a wider grin. "I'm really thrilled to see you again! I've searched for you e—"

That was the last straw. He... was thrilled to see me again? Naikuyom ko ang kanan kong kamao. Ang kapal ng mukha niya! Ang lakas ng loob niyang sabihin ang bagay na 'yun. Wala siyang karapatan!

Katulad ng nangyari pitong taon na ang lumipas, sinuntok ko sa mukha si Winter. Pero ang pagkakaulit ng pangyayari sa nakaraan ay para ring kamao na dumiretso at sumapol sa puso ko.

Nang lumipad na sa ere ang lalaki, mabilis kong pinitik ang isang maliit na buto patungo sa dibdib niya. Nararamdaman kong magagamit ko ang butong 'yun sa tamang pagkakataon.

CILAN'S POV

Nakahandusay sa lupa. Nahihirapan sa paghinga. Nakapikit ang mga mata.

This is the scene that I've always imagined in my mind na mangyayari oras na muli kaming magkita ni Winter. Pero bakit hindi pa rin ako masaya?

I felt a certain kind of guilt and pain. Bakit? 'Di ba siya ang nanakit sa'kin?

Muli kong sinulyapan ang binata. Masyado na itong nanghihina dulot ng tanim na inilagay ko sa kanyang dibdib. Kailangan ko nang tanggalin 'yun, or else it will drain Winter out of his life.

Akma ko nang babawiin ang MP ko sa tanim, nang may maramdaman akong kakaibang enerhiya.

'Bakit mo siya tutulungan? 'Di ba sinaktan ka niya noon? 'Di ba iniwan ka niya at ipinagpalit sa iba? Ginawa niyang miserable ang buhay mo! Tama lang na gantihan mo siya. Hayaan mo siyang mamatay!'