Secret Love(on-going)

Chapter 9

Chapter 9

Ointment

I didn't mind my swollen face. I did my best para ma itago iyon kay Mommy. Kahit ano pa kahapdi ang pisngi ko at hindi iyon malalampasan ang hapdi at sakit ng puso ko.

Pumasok ako sa paaralan na namamaga parin ang pisngi. I don't mind kong hindi ko ito magagamot. I deserve it anyway. I deserve it kasi sinaktan ko ang kanilang Prinsipeng manhid!

Gusto kong magalit sa kanya kong bakit ba ang gwapo- gwapo nya, na lahat ng babae dito sa campus nanaakit nya. Gusto ko syang sumbatan kong bakit nya unti-unti nyang pinaramdam ang paghalaga sakin kung sasaktan nya rin ako. Kung hahayaang masaktan?!

Pero instead magalit ko sa kanya ay nagagalit ako sa sarili. Nagagalit ako sa sarili, kong bakit pa ako umasa. Kung bakit ako naging marupok.

"Oh my God, Yami!" salubong ni Agnes sakin ng makapasok ako sa classroom. All my friend stood up quickly. And my classmate remained in their seats.at gulat na nakatingin sa mukha ko.

"Claudio, humingi ka ng ice bag sa clinic, hurry!" nagpapanic na utos ni Sadie, habang nanginginig naman ang mga kamay ni Agnes na humawak sa braso ko.

"Sadie, don't panic I'm okay" i smiled to assure her i'm okay.

"No, you're not!" giit nya habang nakatingin ng diretso sakin. Para akong nabunutan ng tinik. Somehow there is a person who knows my feelings. Alam nyang nasasaktan ako. And that made me a little bit happy. Na makita mong bukod sa pamilya mo ay may iba pang nag alala.

Binalingan ko si Agnes na nasaharap ko. She cupped my face with her soft hands. She caressed my face. Napapikit ako sa ginawa nya. When i opened my eyes, nag kasalubong ko ang malungkot nyang mga mata. She's sad too.

"I-I'm S-Sorry" and in that moment she started crying. Ang ayoko sa lahat, yung humihingi ng pasensiya, kahit walang kasalanan. I know what she's feeling. Nagi-guilty sya, dahil hindi nya ako naipagtanggol. Wala sa araw na sinampal ako ni Daisy. Dahil hindi sila sa canteen kumain. I've know. Kasi alam kong wala sila sa canteen sa oras na nangyari iyon.

"No, wala kang kasalan" i gently said while wiping her tears away.

"p-pero, h-hindi kita napuntahan, ni kahit p-pagtanggol man lang" she said while sobbing. So childish.

sasagot na sana ako ng biglang pumasok si Claudio dala-dala ang ice bag.

"Eto na!" hinihingal nyang sabi sabay lahad kay Sadie. Nanghihina akong lumapit kay Sadie. Gusto kong matulog pero hindi ako makatulog. Gusto kong kumain pero wala akong gana. Tama ba yun?!

"Makakatikim talaga sakin yang Daisy na yan!" mura ni Sadie habang nilalagay ang ice bag sa pisngi ko.

"Bat kasi hindi ka lumaban?"

"Aray!" nailayo ko ang mukha ko sa kanya ng diniin ng ice bag.

"Sadie, dahan dahan lang!" saway ni Claudio sa kanya.

"Eh, kasalanan ko naman, Sadie" pagod kong sagot.

"bakit?! Nilandi mo ba sya?"

"Hindi!"agad akong na pasagot.

"oh, hindi naman pala ehh"

Napabuntong hininga ako. Ano pa bang mukha ang paipapakita ko kay Easton. May ipapakita paba ako. Ba't kasi ang Manhid nya?! Ba't kasi ang snob nya?!

Sumasakit ang puso ko ng maalala ang nangyari kahapon. It hurts so much. Yung inaasahan mong tutulung sayo ay pina bayaan kalang. Yung taong inaasana mong hindi ka hahayaang masaktan ay hinayaan kang masaktan.

Ang tanga ko rin eh. Ba't kasi ang rupok ko?!

"Gosh, excited na ako bukas!" masiglang sabi ni Gracie na nasa tabi ko.

Nasa ilalim kami ng malaking puno ngayon. Kung saan ko iniyakan kahapon. Sabi nila, simula ngayon hindi na nila ako iiwan. Natatakot na daw sila baka ano mangyari. I didn't say anything napatawa nalang ako sa mga ginawa nila.

"Eto na!" sigaw ni Claudio sabay pakita ng mga pagkaing binili.

"Yey!" sabay kaming lahat napatayo sa kinauupuan at dinumog si Claudio.

"Akin to!" i said with finality habang winawaygay ang Dutch mill at bingo

Napatawa nalang ko ng sabay nilang inirapan ako at patuloy na dinumog si Claudio.

Tumalikod ako at bumalik sana kinauupuan.

"What are you doing here, bitch?!" agad akong napabaling ng marinig ang galit na boses ni Agnes.

"Yami, I-I'm S-Sorry!" nagulat ako ng bigla akong yakapin ni Daisy habang umiiyak.

"I-I'm S-Sorry! I didn't mean to h-hurt you, i just d-did that because na sasaktan si E-Easton." she said while sobbing.

Akmang sasagot na sana ako ng bigla syang hinila ni Agnes palayo sakin at sinampal.

Napatakip ako ng bibig ng na saksasihan ang ginawa ni Agnes. Yes, i hate Daisy. Pero hindi kailan sumagi sa isip kong manakit ng tao.

"Look at her face!" sigaw ni Agnes. " still swollen, at kulang payang sampal ko sayo! After you hurt her, Mentally and Physically. You have that nerves to hug her?!" na nganaliti ang mga kamay ni Agnes sa pag sigaw kay Daisy.

Tumango si Daisy habang yumuyuko. Her tears are falling down faster. She wipe her tears bago nilampasan si Agnes. Akmang pipigilan siya ni Agnes ay inawatan naman ito ni Claudio.

Walang magawa si Agnes kundi manatili sa kinatayayuan at pinapanood ang galaw ni Daisy.

Lumapit si Daisy sa'kin at nilahad ang isang ointment.

"pinabigay- i mean, for you." aniya at tumingin sa pisngi kong namamaga. "and i'm sorry for creating those swollen face of yours" tinanggap ko ang ointment at agad rin syang tumakbo paalis.

Leaving me with full of curiousness. Binaba ko ng tingin sa ointment na nasa kamay ko.

"pinabigay- i mean, for you." Si Daisy yung tipong hindi mag bibigay ko hihingi ng sorry pag hindi sya tinakot. She's a freak bitch. At hindi ko aakalaing ang katulad nyang freak bitch ay hihingi patawad at bibigyan ka ng ointment. Something not right.

Bumuntong hininga ako habang lumakad sa koisk. Matapos ang ng yari kanina, i act like it doesn't happened and gladly naki sama na rin ang mga kaibigan ko. There trying to make me feel comfortable. Alam kasi nila na hindi ako komportable kong maging sila ay naapektuhan dahil sakin.

"Ba't ba ang kulit mo?! Ayoko nga!" napabaling ko sa isang grupo malapit sa isang upuan nahinintoan ko. Mga kaklase iyon ni Easton.

"Ano kaba , Arlo?! Ikaw nalang!" naka ngusong sabi ng babae.

"Ba't ako pa?!" naiiritang tanong ng lalaking na ngangalang Arlo.

"Absent si Easton , eh. Sige na Arlo. Ikaw na mag report!" natigilan ako sa na rinig.

Absent? I never heard before na umabsent si Easton. Dahil ba yun sakin? Parang may tumusok sa puso ko sa naiisip.

No, it's not your fault! I cheered myself. Tinignan ko ang ointment na nasa kamay ko. Kong hindi sa kanya to. Kanino to.

Maybe I'm just assuming again. And maybe, I'm just imagining things. Again.