Secret Love(on-going)

Chapter 29

Chapter 29

Brother

"Salamat naman, nasa tamang oras kayo dumating" sarkastikong salubong saamin ni Agnes ng makarating sa bahay.

It was a tough day. Pagkatapos naming mamasyal ay hinatid ako ni Axel sa hospital. He was my second hand. Hindj sya umalis sa tabi ko. He even waited for me to finish my works. Hindi dahil pinsan sya ng taong mahal ko ay gagaan ang loob ko. He's a friend too. He's special. Parang kapatid ko na sya. He's always by my side. Umuulan man o umiinit.

"Don muna kayo sa salas, we'll wait for sadie and her husband." sabay kaming napanguso ni Axel at pumunta ng Salas.

"She's weird" panimula ko sabay bagsak ng upo.

"lagi naman syang weird. Wag kanang magtaka"malumanay nyang sabi.

Ngumuso ako at nagkibit balikat.

"Feel ko may reunion tayo ngayon" sabay tingin sa kanya.

Bago pa sya makasagot ay biglang sumigaw si Agnes.

"jane!!" dali dali kaming tumayo at pumunta sa pintuan ni Axel.

"Jane!" sabay naming banggit ni Axel. She's more petite than before her face and jaw match together.

"Yami! Axel! Glad to see you two" aniya at niyakap kaming dalawa.

"Ako rin" si Axel.

"O sya! Mamaya na ako mag chika pag dumating pa ang iba" bahagyang lumaki ang mata ko. There's more?!

"Gaano ba ka importante ang surprise mo na kahit yung iba inimbitahan mo pa!" singhal ni Axel. Nagkibit balikat nalang ako at ginaya si Jane sa salas.

Alam rin ni Jane na lagi silang nag babangayan nina Agnes at Axel. "Let's go. Hayaan mo na yan silang dalawa" i whisper.

"Paano kong may meeting pa yung iba?! Paano kong may lakad pa ha!?" patuloy na singhal ni Axel.

"Ang Kj mo!" sigaw ni Agnes.

"Ewan ko sayo Agnes!" napanguso ako ng tumabi sakin si Axel na nakakunot noo.

I sighed before facing Jane.

"How's the doctor's life huh?" sarkastiko nyang tanong.

"ano pa ang inaasahan mo?" natatawa kong tanong.

"i heard his back"my smiled fade away. She refers about Easton.

"yeah" tipid kong sagot. Naramdaman ko ang kamay ni Axel na humawak sa kamay ko. He's trying to calm me down.

"Nagkita na kayo"nag aalala nyang tanong.

Tumango ako at kinagat ang pang ibabang labi. My eyes watered remembering him with Lucy.

I really regret for doing the stupid things before. Pero wala akong magagawa dahil nakaraan nayon. Past is past. And past will be history soon.

"Anong magandang panoorin ngayon sa Netflix baby, jane?" I thank Axel to break the silence in us.

I remembered how my friends treat him like what they treated me. He was our kuya back then. Silang dalawa ni Claudio.

"Hi, bitches!" sigaw ni Sadie ng makapasok sa bahay . She brought her husband.

We talk while Agnes preparing the foods. Unti-unting nagsisidatingan ang mga kaibigan namin, as usual laging late si Claudio.

"So Agnes, ano yung surprise mo samin?" tanong ni Sadie habang nilalagyan ng asawa nya ang pinggan.

She say it was arranged marriage for them. Hindi madali sa kanila pero unti-unti nyang natutunan mahalin.

Tumikhim muna si Agnes bago nag salita. "It's about work."

"May trabaho na ako!" maligaya nyang sabi.

Silence fill the room, nagkatinginan kaming lahat bago humagalpak sa tawa

"Alam naman namin na joker ka, pero hindi naman kailangan magpatawa" halos maputol ang pagsasabi ni Axel sa kakatawa.

Ngumuso si Agnes at pinabayaan si Axel.

"Ewan ko sa inyu, basta may trabaho na ako" si Agnes.

"Nako Agnes, baka tinakot o sinigawan mo ng may ari ng kompanya para makapasok kalang ha!" si Jade.

"Bahala nga kayo!" naiirita nyang sabi at umalis sa hapag.

"Ang galing nya talaga mag biro" natatawang bulong ni Claudio.

We drink and party sa loob ng bahay. We party like a teenager. Bumili sila sa malapit na SM ng mga can beer at wine.

"Dito bayan matutulog?" bulong na tanong ni Sadie sakin habang nakatingin kay Axel.

"May trabaho sya bukas kaya ihahatid ko nalang mamaya." paliwanag ko.

"Ganon ba, sige ma una na kami ni Brent" tukoy nya sa asawa. I nodded and say my goodbye.

As hours pass unti-unting nag si uwian ang mga kaibigan ko. Nong una natatakot ako kasi mga lasing ito. But when Agnes volunteer to drive them home, napabuntong hininga ako.

"Axel! Axel! Tara na ihahatid na kita sa condo mo! May trabaho kapa bukas" sabi ko habang mahinang sinasampal ang mukha.

"Hmmmm" he moaned.

"Tara na!" inalalayan ko syang tumayo at kinuha ang susi nya sa bulsa.

Maingat ko syang pinasok sa sasakyan. I drove him through his condo. Malayo ng bahay nya office nya kaya nag condo nalang sya.

"Pasok na!" i push him towards the open door of his condo.

"Sa susunod kong maglasing ka, siguraduhin mong makakatayo ka!" singhal ko ng mailapag ko sya sa kama nya.

I remove his shoes and long sleeves. Bumungad sakin ang matitipuno nyng dibdib.

My eyes settled on his sweating abs.

"Like the view?" biglang lumipat ang paningin ko sa mukha ni Axel na ngayon ay malanding nakatingin sakin.

"Tigilan mo ako, Axel. Baka sa OR ang diretso mo" naiirita kong sabi at hinubad ang pantalon nya tanging boxer nalang ng natira.

I never get embarass at him even he'll strip in front of me. Nakasanay ko na yun sa kanya sa nag daang taon.

"Kuya wag po! Mahal ko pa buhay ko!" ungol nya. Tinampal ko ang braso nya sa inis.

"Matulog kana!" singhal ko.

Akmang aalis na sana ako ng bigla nya akong niyakap patalikod. I stilled. I can smell the beer in his breath.

"Dito ka nalang matulog. Gabi na. You have some clothes hear. Binili ko para sa kaling makapunta ka sa condo ko minsan" he hugged my tighter and bury his face on my neck.

I wish i met him first than Easton. Pero hindi ako nagsisisi na nakilala ko si Easton. I was regretting what i've done.

"kahit underwear?" natatawa kong tanong.

"kahit panty" Napatawa ko at hinampas ng pabiro ang braso nya.

"Tara, let's sleep. I'll just call Agnes, na hindo ako makakauwi" he slowly unleash his arms around my waist at tahimik na bumalik sa kama.

I never mind sleeping with him. He's like a brother to me. To us. I owe him my peaceful life. Nang dahil sa kanyang tulong, i manage my life correctly. But i don't have feelings towards him. I don't have romantic feelings. I only have a feelings like friend and brother.