Caging Fire (R-18 COLLECTION)

31. Imogen Aiko Perez [Part 2]

WARNING: THIS STORY IS "NOT EDITED" AND REPRODUCED EXPLICIT MATURE THEME! NOT SUITABLE FOR YOUNG READERS!!!!

"READ AT YOUR OWN RISK!"

31. Imogen Aiko Perez [Part 2]

Caerwyn is right, Agapius maybe really don't read his message. Dahil nakuha ng nag stop over sa Vigan. Wala akong natanggap na sagot kay Agapius. He's not also answering my calls! Nakuha ng bumili nalang ng tinapay at tubig sa terminal. Iyon ang kinain ko hanggang sa makarating ng Cagayan. Lennan called me while I am waiting for a tricycle.

"Hey," I answered and he chuckled.

"Good evening din, sorry I went to the construction site. Emergency meeting din, so how are you?" tanong niya at naririnig ko ang tunog ng mga sasakyan sa paligid.

"I'm good, are you driving?" tanong ko.

"Yep, wait...are you outside?" marahil napansin din niya ang ingay sa paligid ko.

"Ah, yes. I'm here at the terminal." naisip ko na uuwi din naman ako at magkikita kami ng mga kapatid ko. So why still keep it?

"Terminal? Oh! don't tell me uuwi ka?" biglang sumigla ang boses ni Lennan. Hindi ko alam kung paano kami nagkasundo ng ganito. I mean, I never close to them ever since Mama and Papa married. Hindi ko maalala na pinansin nila ako o sadyang mailap lang din ako. But now? Ang dami kong napagtanto sa kanila. Kung gaano sila kabuti sa paraang alam nila.

"Honestly, I'm just few kilometers away from our home. Nag-aabang nalang ako ng tricycle."

"What?! W-Wait! susunduin kita." natatawa na lamang sa inasta ni Lennan. I choose to wait him and just like what he said. Ilang minuto lang at kaagad nasa harapan ko na siya. Nakangiting bumaba sa kanyang range rover, mabilis niya akong niyakap.

"Hey sis! Damn, I miss you." hindi inaasahan ang sinabi ni Lennan. For the first time he address me as his sister!

"What did you say?" natatawa at hindi makapaniwala.

"Sister? Bakit kapatid naman kita ah? Kaya nga dapat magmula ngayon matuto ka ng tawagin kaming Kuya ni Caerwyn." bahagyang ginulo ang buhok ko. I push Lennan hands and he laugh inwardly. "Let's go, Tita Amor surely will be happy."

"Oops." pinigilan sa akmang pagpasok sa sasakyan. Nakahawak pa sa pinto si Lennan ng ipagbukas ako. He arch his brows questionably. "Since you already called me as your sister, bakit hindi nalang Mama ang itanawag mo kay Mama? kuya Lennan." half truth na biro ko. Kalahati sa akin ay masaya sa nabubuong closure namin magkapatid.

"M-Mama." mahina at halata ang pagbabago ng aura niya ng sabihin ko iyon. Napasinghap ako ng maisip kung ano ang nasabi ko. Hindi sinasadya ng ipaalala sa kanila ang nangyari sa tunay nilang ina. Umamba akong magsasalita at hihingi ng tawad.

"Okay, Mama Amor...sounds good." hindi na hinintay pa ang aking sinabi. Kuya Lennan is now accepting us. Napangiti ako at mabilis siyang niyakap. I wanted to cry for too much happiness. "Hey, don't you ever try to cry. Baka akala nila pinaiyak pa kita." biro ni Kuya Lennan at napahalakhak kami.

We happily talking while on our way home. Sa sobrang ikli ng biyahe namin hindi ko inakala na marami akong narinig na kwento sa kanya. For almost one year mula ng umalis ako dito. Ngayon ko lang napagtanto kung gaano nakakamiss ang lahat ng bagay na nandito. Marahil wala akong masyadong memories kasama ang mga kapatid. May mga sandali pa din na bigla ko silang naaalala.