"ဆရာျပန္လာၿပီလား.."
ေဝယံတပည့္တစ္ေယာက္ကေမးလိုက္ျခင္းျဖစ္သည္..
"ေအး"
"ဆရာ လရိပ္ေရာက္ေနတယ္ ဆရာ့အခန္းထဲမွာ"
ေဝယံမဲ့ျပံဳးတစ္ခ်က္ျပံဳးလိုက္ၿပီးအိမ္ေပၚထပ္႐ွိမိမိအခန္းတံခါးကိုဆြဲဖြင့္လိုက္ေသာအခါ မိမိကိုေၾကာက္သလိုမ်က္ဝန္းေတြနဲ႔ၾကည့္ေနေသာေကာင္မေလး....
"မင္းအျပစ္မင္းသိတယ္မွတ္လား လရိပ္"
ေဒါသသံစြတ္ေနေသာအသံျဖင့္ေမးလိုက္ေတာ့ေကာင္မေလးကကိုယ္တစ္ခ်က္တုန္သြားကာ
"လရိပ္ က အဲ့ပြဲကိုမႀကိဳက္လို႔ျဖတ္လိုက္တာပါ..."
"လရိပ္ မင္း ငါ့ကို အာခံေနတာလား မင္းသေဘာနဲ႔မင္းလုပ္ကိုင္ခြင့္မ႐ွိဘူးဆိုတာမင္းေမ့ေနတာလား..မင္းနဲ႔ငါစာခ်ဳပ္ ခ်ဳပ္ကထဲကေျပာၿပီးသား မင္းေမ့ေနတာလား ဘာလဲငါ သတိေပးရမွာလား..ေမာ္ဒယ္ျဖစ္ခါစမင္းလိုလူကငါ့ကိုအခုအာခံေနတာလား.."
"မ..မဟုတ္..မဟုတ္ပါဘူး..."
လရိပ္စကားေတြေတာင္ထစ္ကုန္သည္လရိပ္သူ႔ကိုေၾကာက္သည္..စိတ္ဆိုးလာရင္ၾကမ္းၾကမ္းတမ္းတမ္းသူ႔အျပဳအမူေတြကိုလရိပ္ေၾကာက္သည္..အခုသူကခါးမွ ခါးပတ္ကိုျဖဴတ္ကာလရိပ္နားတိုးလာေတာ့..အသားေတြေတာင္တုန္တဲ့အထိေၾကာက္ေနၿပီ...သူလရိပ္ကို႐ိုက္ေတာ့မွာလား....
"ေျဖာင္း.."
ေဝယံကုတင္ေစာင္းကိုခါးပတ္နဲ႔႐ိုက္ခ်လိုက္သည္လရိပ္ကိုယ္ေလးတုန္သြားသည္..
"မင္း ဒီကိုလာစမ္း.."
ဟုဆိုကာလရိပ္လက္ကိုဆြဲ၍ကုတင္ေပၚအတင္းလွဲလိုက္ၿပီအေပၚကေနႏႈတ္ခမ္းေတြကိုအတင္းဖိနမ္းေႏုသည္ ေဝယံလက္ေတြကလရိပ္ အၤက်ီေတြကိုဆြဲခြၽတ္ေနသည္ ခြၽတ္မရေတာ့ ဆြဲ ျဖဲလိုက္သည္
"မင္းကိုအျမင့္ေရာက္ေအာင္ပို႔ေပးထားတာကိုငါ့ကိုအာခံရဲတယ္..မင္းကိုမွတ္ေလာက္အျပစ္ေပးရမယ္"
ဟုဆိုကာကုတင္ဘက္သို္႔လရိပ္မ်က္နာကိုမူခိုင္းကာေက်ာကိုခါးပတ္နဲ႔ခ်ေတာ့သည္..
"ေျဖာင္း"
"အား..ေဝယံ မလုပ္ပါနဲ႔ "
"ေျဖာင္း"
"မလုပ္ပါနဲ႔ေၾကာက္ပါၿပီ...ေနာက္မလုပ္ေတာ့ပါဘူး"
"ေျဖာင္း"
"အား..ဟင့္..ေတာ္ပါေတာ့ေတာင္းပန္ပါတယ္.."
ေယာက္်ားအားနဲ႔ခါးပတ္ကိုအားနဲ႔ခ်ေနသည္မို႔အလြန္နာလွသည္လရိပ္ေက်ာႏုႏုတြင္ေသြးေတာင္စို႔ေနေလၿပီ..ေဝယံက သူ႔အၤက်ီကိုကိုယ္တိုင္ခြၽတ္လိုက္ကာလရိပ္ရဲ႕ေမးေစ့ကိုခပ္ၾကမ္းၾကမ္းဆြဲလွည့္၍
"မင္း မွတ္ထား ေဝယံဆိုတဲ့ေကာင္ကက်ား
ေၾကာင္မဟုတ္ဘူး ေအး ငါနဲ႔ပတ္သပ္မိရင္လည္းျပန္လမ္းမ႐ွိဘူး..စြဲစြဲျမဲျမဲမွတ္ထား.."
လရိပ္ေက်ာကနာက်င္မႈေၾကာင့္စကားေတာင္ျပန္မေျပာႏိုင္..ေဝယံကေတာ့ လရိပ္ ႏႈတ္ခမ္းမ်ားကို ရမက္ဆံစြာနမ္းၿပီး လက္ေတြကကိုယ္အႏွံ႔ယွက္ေျပးေနသည္..ႏႈတ္ခမ္းေတြၿပီးသြားေတာ့ လည္ပင္းသားေတြကိုစုပ္ယူေနျပန္သည္ လည္ပင္းကေန ရင္ဘတ္ သားေတြကိုစုပ္ယူေနၿပီး..တစ္ဖက္ကိုလက္က ပြတ္သပ္ေနေသးသည္..သူ႔စိတ္ႀကိဳက္ လရိပ္ကိုျပဳမူၿပီး လရိပ္ေဘး တြင္ လွဲခ်ကာအိပ္ေပ်ာ္သြားေတာ့သည္
ေဝယံအိပ္ေနရင္း႐ုတ္တရက္နာမည္တခုကိုေယာင္ကာရြတ္ေနသည္ ထို နာမည္က
"မုသားျဖဴ ..ျဖဴ ..."
လရိပ္ေတြးမိသည္ ထိုမိန္းခေလးေတာ့ဒုကၡေရာက္ေတာ့မယ္..ေဝယံနဲ႔ပတ္သပ္မိရင္ေသမွသာသူ႔ဆီကလြတ္ေျမာက္လိမ့္မည္..
"မျဖစ္ဘူး..အဲ့ေကာင္မေလး ငါ့လို လမ္းမွားမေရာက္ေအာင္သတိေပးရမယ္.."
ဟုဆိုကာအခန္းထဲ႐ွိမိမိအၤကိီ်မ်ားၾကည့္ေတာ့ေဝယံ လက္ခ်က္ေၾကာင့္ျပဲေနေသာေၾကာင့္အေစခံတစ္ေယာက္အားအၤကိီ်အသစ္ဝယ္ခိုင္းကာ အၤက်ီအျမန္ လဲကာ..ေဝယံေဘးမွထြက္ခဲ့ေတာ့သည္..
(အေရးအသားညံ့သြားရင္ ေတာင္းပန္ပါတယ္...)
..........ဆက္ရန္.......................................
