"ဘာလို႔လဲလင္းရယ္...ဘာလို႔လဲ ငါဒီမွာ႐ွိေနတယ္ေလ...လင္းရယ္..ဘာလို႔နင့္ေဘးငါ့က္ုိနင္မျမင္ႏိုင္ရတာလဲလင္းရယ္...ငါကေရာငါကနင့္အခ်စ္ေတြက္ုိပိုင္ဆိုင္ဖို႔မထိုက္တန္ဖူးလား...ငါကေရာ အခ်စ္ခံ ဖို္႔ မထိုက္တန္ဖူးလား..ငါငယ္ငယ္ ထဲက နင့္ေဘးမွာ ႐ွိေနေပးလာတာ..ငါ့ခ်စ္ျခင္းေတြက္ုို ဘာလို႔ နင္မျမင္ရတာလည္း...ငါနင့္ေဘးမွာအျမဲ႐ွိေနမွာပါလင္း...နင္ျပန္မခ်စ္ရင္လည္းငါ့နင့္အနားမွာ႐ွိေနပါ့မယ္...အနည္းဆံုးေတာ့..ငါ့မွာေမ်ာ္လင့္ခြင့္ေတာ့႐ွိတယ္မဟုတ္လား လင္း..." ေမစင္ေယာ္စိတ္ထဲကေနေတြးေနတာဘယ္ေလာက္ၾကာသြားလဲမသိ အိမ္ေတာင္ေရာက္ေနေလၿပီကားရပ္ေနၿပီကိုေတာင္သတိမထားမိေတာ့..ေဘးက လင္း ပုခံုးကိုလႈပ္ကိုင္လိုက္မွ စိတ္နဲ႔လူကပ္ေတာ့သည္..
"စင္ေယာ္...ဟဲ့..ေမစင္ေယာ္ ငုတ္တုပ္မ်ားအိပ္ေပ်ာ္ေနသလားဟယ္...ငါေခၚေနတာၾကာလွၿပီ"
"အမ္..အင္းငါ အေတြးလြန္သြားလို႔ပါ.."
"အိမ္ေရာက္ၿပီ ကား ေပၚက ဆင္းလို႔ရၿပီ..နင္ကဘာေတြ ေတြးေနတာလဲ..စင္ေယာ္ "
လင္းကားတံခါးဖြင့္ကာေအာက္ဆင္းရင္းေမးလိုက္သည္ စင္ေယာ္က
"အာ..ဒီလိုပါဘဲဟ "
"မေျပာခ်င္လဲၿပီးတာပါဘဲနင္တခ်ိန္လံုးတိတ္ေနတာဘဲကားေပၚမွာ "
ဟုဆိုကာစင္ေယာ္အနားကပ္လာသည္႐ုတ္တရက္နဖူးေပၚက်ေရာက္လာေသာလင္းရဲ႕လက္
"စင္ေယာ္..ေနမေကာင္းဘူးလား.."
စင္ေယာ္ကစိတ္ထဲကေန.."လင္းရယ္..နင္ကငါ့ကိုျပဳစားႏိုင္လြန္းတယ္ဟာ..ငါ့ကိုစိတ္ပူေပးတာေတြငါ့ကိုနင္ဂ႐ုစို္က္ေပးတာေတြနင့္အျပဳအမူေတြေၾကာင့္ငါနင့္ဆီက႐ုန္းဖို႔ခက္လာၿပီ လင္းရယ္.."
"ငါေနေကာင္းပါတယ္လင္းရယ္..နည္းနည္းစိတ္မလန္းလို႔.."
"အင္းဒါဆိုေအးေဆးနားလို္က္ေနာ္ငါအ္ိမ္ထိလိုက္ပို႔ရမလား"
"ရပါတယ္..ျခံခ်င္းကပ္ရပ္ကိုမ်ား"
"ဒါဆိုမနက္ျဖန္ေတြ႔မယ္..စင္ေယာ္.."
"အင္း.."
စင္ေယာ္အိမ္ထဲေရာက္တာနဲ႔အေပၚထပ္ကမိမိအခန္းထဲဝင္ကာ ေမြ႔ယာေပၚလွဲခ်လိုက္ေတာ့သည္
လင္းေရ..နင့္ကိုခ်စ္ရတာငါေလာင္ၿမိဳက္လိုက္တာဟာ..ဒါကဝဋ္ေႂကြးတစ္ခုဆိုရင္ေလ..ငါေက်ေက်နပ္နပ္ႂကီး ေလာင္ျမဳိက္လိုက္မယ္ လင္း..
တဖက္မွာလင္းကေတာ့ အိပ္ယာေပၚဟိုဘက္ဒီဘက္လ္ိမ့္ရင္း..uniမွာဝင္တိုက္မိခဲ့တဲ့ မိန္းခေလးအေၾကာင္းသာစဥ္းစားေနေတာ့သည္
သူ႔ၾကည့္ရတာငါ့ထပ္ႀကီးမယ္ထင္တယ္..စကားေျပာတာသူ႔က္ုိသူ တို႔တဲ့ ခ်စ္စရာေလး..ဘယ္ေမဂ်ာကလည္းမသ္ိဘူး မနက္ျဖန္ စင္ေယာ္နဲ႔တူတူစံုစမ္းရမယ္..
သူကငါ့ထပ္အသက္ႀကီးတယ္ဆိုရင္သူ႔ကို မ လို႔ ေခၚရင္ေကာင္းမလား..အဟီး..ရင္ခုန္လို္က္တာ...
လင္းကိုယ့္အေတြးနဲ႔ကို သာ ေပ်ာ္ေနေတာ့သည္...
T b c....
