ေမလင္းခတ္စစ္ လည္းသူမ ရဲ႕ မမကို အိမ္ပို႔ေပးၿပီး
သည္ႏွင့္အလုပ္သို႔လာခဲ့သည္။ အလုပ္ေရာက္သည္
ႏွင့္ ႏိုင္ငံျခား လုပ္ငန္း႐ွင္ေတြနဲ႔အစည္းအေဝးထိုင္
ကာ လုပ္ငန္းဆက္တူအတြက္ စာခ်ဳပ္ခ်ဳပ္ခဲ့သည္။
ထို႔ေနာက္သူမလည္းရံုးခန္းထဲသုိ႔ဝင္ကာစာရင္းေတြ
တခုခ်င္းဆီေသခ်ာျပန္စစ္ေနသည္။ထိုအခ်ိန္စင္ေယာ္ ေရာက္လာသည္။ လင္းက တံခါးေပါက္ကို
ေက်ာေပးထားသည္မို႔ ေမစင္ေယာ္ ေရာက္ေနသည္
ကိုမသိ ေမစင္ေယာ္က သူ႔မေက်ာေပၚကိုေျပးတတ္
ေလသည္။ထိုအခါမွသူမလန္႔ကာ...
"ဟဲ့..ဟဲ့ ဟာ စင္ေယာ္မ ရာလန္႔တာ ဆင္းစမ္း"
"ဟြန္႔ ဘာလဲ ငါကလြမ္းလို႔ကိုနင္ကေရာငါ့ကိုမလြမ္း
ဘူးလား.."
"ဆင္းလို႔ ငါ့ေက်ာေပၚက မဆင္းရင္ငါတြန္းခ်မွာေနာ္"
"နင္ဟာေလ ငါ့ကိုဆိုေရခဲတံုးႀကီးအတိုင္းဘဲ..
ဆင္းၿပီ ဆင္းၿပီ.."
ေမစင္ေယာ္ လည္း လင္းရဲ႕ေက်ာေပၚမွ ဆူပုတ္စြာ
ဆင္းလိုက္သည္။
"တီတီတာတာေျပာရေအာင္နင္ကငါ့ေကာင္မေလး
မို႔လို႔လား..ေျပာစမ္းပါဦး.."
"ဒါဆိုလည္း ငါနင့္ေကာင္မေလးလုပ္မယ္ ဟီး.."
"အံမယ္..ရမလား ငါ့မွာ႐ွိၿပီးသား.."
သူမ ေျပာလိုက္ေတာ့ စင္ေယာ္မ်က္နာပ်က္သြား
သည္။ ထို႔ေနာက္ခ်က္ခ်င္းပင္မ်က္နာကိုျပန္ျပံဳးလိုက္
ကာ...
"မ စနဲ႔ နင့္ နားမွာငါ ႐ွိေနတာ နင္ဘယ္မိန္္းခေလး
ကို မွ စိတ္ဝင္စားတာ ငါမေတြ႔ဘူးေနာ္ လင္း"
သူမေျပာေတာ့လင္းကျပံဳးေနသည္။သူမလည္း
ေတြးရင္း မုသားျဖဴ ကိုသတိရကာ..
"ဒါမွမဟုတ္ နင္..ဟိုမိန္းမ မုသားျဖဴ နဲ႔ျပန္တြဲေနတာ
လား"
"အင္း "
သူမအေျဖကိုၾကားသည္ႏွင့္ေမစင္ေယာ္ အလိုမက်
စြာမ်က္ခံုးတို႔ကိုတြန္႔ခ်ိဳးလိုက္ရင္း..
"နင္ အဲ့မိန္းမ လွည့္စားတာထပ္ခံမလို႔လား.."
"မ က ငါ့ကိုလွည့္စား ခဲ့တာမဟုတ္ဘူး နင္ ေသခ်ာ
မသိဘဲနဲ႔ မေျပာနဲ႔ စင္ေယာ္.."
