ဒီေန႔ ႐ိုက္ကြင္းမ်ား ေၾကာ္ျငာမ်ား အားလံုး႐ိုက္ၿပီး
သည္ႏွင့္ ph တန္းကိုင္ေသာ မုသားျဖဳဴ ေၾကာင့္ သူမ
မန္ေနဂ်ာေတာင္ သံသယ ဝင္ေနသည္။ အရင္ကဆို
႐ိုက္ကြင္းၿပီးတာနဲ႔ ပင္ပန္းလို႔ အိပ္တာျဖစ္ျဖစ္ သီခ်င္း
နားေထာင္တာျဖစ္ျဖစ္ မုန္႔စားတာျဖစ္ျဖစ္လုပ္တတ္
ေသာ မုသားျဖဳဴ ျဖစ္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္သူမ မန္ေနဂ်ာ
ေက်ာ့ေက်ာ့ က သူမ အားေမးေတာ့သည္။
"ျဖဴ ...."
"ဟုတ္ မ"
မုသားျဖဳဴ ph နဲ႔ မ်က္နာမခြာ စာ႐ိုက္ရင္း ျပန္ထူး
လိုက္သည္။
"ဒီေန႔ မုန္႔ေတြဘာေတြမစားေတာ့ဘူး လား.."
"ဟင့္အင္း မ.."
"ဘယ္သူ မို႔လို႔ အဲ့ေလာက္စာ အသဲအသန္႐ိုက္
ေနရတာလဲ ျဖဴ ရဲ႕.."
ထိုအခါ မုသားျဖဳဴ က ph မွ မ်က္လံုးခြာကာ သူမ
မန္ေနဂ်ာ ကို ၾကည့္ရင္း..
"ေက်ာင္း တံုးက သူငယ္ခ်င္းနဲ႔ ျပန္ေတြ႔လို႔ပါ မမ ရဲ႕ "
တကယ္ေတာ့ သူမ စာ ပို႔ေနသည္ မွာ လင္း နဲ႔ ျဖစ္
သည္။ သူမ မန္ေနဂ်ာ အားလိမ္ လိုက္ျခင္းသာ သူမ
အမွန္တိုင္းေျပာလိုက္ရင္ ေဝယံဆီ တိုက္႐ိုက္
သတင္း ေရာက္သြားမည္ျဖစ္သည္။
"ေအးပါ.. အခု ဘယ္လိုက္ပို႔ရမလဲ ေစ်းဝယ္ထြက္
မွာလား အိမ္လား.."
မုသားျဖဳဴ မန္ေနဂ်ာ ကသူမ အားေမးလိုက္သည္။
"အင္း..အိမ္ဘဲေပါ့.."
ဟုဆိုကာသူမ တို႔ ကားေလး အိမ္သို႔ေမာင္းထြက္
ခဲ့ၾကသည္။ မုသားျဖဳဴ အိမ္တို႔ ေရာက္ခ်ိန္က ညေန ၅
နာရီ....
"ပင္ပန္းေနၿပီလား..ျဖဴ "
ေဝယံက သူမ ကို ဧည့္ခန္းထဲက လွမ္း ႏႈတ္ဆက္
လိုက္သည္။
"အင္း..အိမ္ကိုေရာက္ေနတာလားၾကာၿပီလား.."
"သိပ္မၾကာေသးပါဘူး..ညစာ လိုက္ေကြၽးခ်င္လို႔"
"ညစာ.."
မုသားျဖဳဴ ေတြးရင္းသူမ လင္း နဲ႔ ခ်ိန္းထားသည္ကို
သတ္ိရေပမဲ့ ေဝယံကို ျငင္းလို႔ကလည္း မရ..
"အင္း တူတူ အျပင္မွာ ထြက္စားမယ္ေလ ဘာလဲ
မစားခ်င္ဘူးလား.."
