ေဝယံလည္းဖိုင္တြဲကိုဖြင့္လိုက္ေတာ့ ဓာတ္ပံုရယ္
DNAရယ္ေၾကာင့္အလြန္အမင္းအံ့ျသ သြားမိထို
ပံုမွာ ပါေသာေကာင္မေလးက..
"ဒါ..ဒါက..ေမ..ေမလင္းခတ္စစ္ "
ေဝယံအေဒၚလည္း ဓာတ္ပံုကိုၾကည့္ကာ..
"ဒါက ဟိုမွာ ျဖဴ နဲ႔ ဖက္ ငိုေနတဲ့ ေကာင္မေလး မဟုတ္ လား သား..ေတြ႔ခ်င္ေတာ့လည္း ဆိုက္ ဆိုက္
ၿမိဳက္ ၿမိဳက္ပါဘဲကြယ္.."
ေဝယံလည္း အံ့ျသမႈႏွင့္ဝမ္းနည္းမႈေပါင္းစံုကာ..
လင္း ရဲ႕ေ႐ွ႕သို႔သြားလိုက္သည္။ လင္း ကေတာ့ သူ႔
အား နီရဲေသာမ်က္ဝန္းတို႔ႏွင့္တုန္႔ျပန္၏ သို႔ေပမဲ့
႐ုတ္တရက္ ေဝယံ အျပဳ အမူ ေၾကာင့္ လင္း အံ့ျသ
ရျပန္သည္။
"႐ွင္ဒါဘာလုပ္ေနတာလဲ.."
သူမထိုင္ေနေသာခံုေ႐ွ႕ ဒူးေထာက္လိုက္ကာမ်က္နာ
ေအာက္ခ်ထားေသာ ေဝယံ ေၾကာင့္ လင္း အံ့ျသ
ကာေမးလိုက္သည္။သူမႏွင့္အတူ မုသားျဖဴ လည္း
ထို႔နည္းတူ အံ့ျသေနမိသည္။ထို႔ေနာက္ေဝယံက
"အကို..ေတာင္းပန္ပါတယ္..ညီမေလးမွန္းမသိခဲ့
တဲ့ အတြက္.."
"႐ွင္ဘာေတြေျပာေနတာလဲ "
သူမနားမလည္စြာေဝယံကိုေမးလိုက္ေတာ့ ေဝယံ
ကဒူးေထာက္ရင္းနဲ႔ဘဲ...မ်က္ရည္ေတြက်ေနတဲ့
သူ႔ရဲ႕အေဒၚကိုလက္ညိဳးထိုးျပရင္း...
"ဒီ..ဒီအန္တီက မင္းရဲ႕ အေမပါ..ကို႔ အေဒၚေပါ့
မင္းက ကို႔ညီမေလးပါ.."
"႐ွင္..႐ွင္ဘာေတြထပ္ၿပီးလိမ္ေနျပန္တာလဲ.."
"တကယ္ေျပာတာပါ..မယံုရင္မင္း DNA စစ္ၾကည့္
ႏိုင္ပါတယ္.."
လင္း လည္း မ်က္ရည္ေတြက်ေနတဲ့ သူမအေမ
ဆိုေသာထိုအမ်ိဳးသမီးကိုလွမ္းၾကည့္ကာ မတ္တပ္ရပ္
လိုက္ေတာ့ထိုအမ်ိဴ းသမီးသူမ ဆီ လာကာ ေပြ႔ဖက္
လိုက္သည္။
"သမီးရယ္...သမီးေပ်ာက္သြားတဲ့ေန႔ကထဲက ေမေမ့
မွာ႐ွာလိုက္ရတာကြယ္..သမီးရယ္..ေခ်ာေနလွေန
လိုက္တာကြယ္..ေကာင္းေကာင္းမြန္မြန္ ႀကီးျပင္း
လာေပးလို႔ေက်းဇူးတင္လိုက္တာကြယ္.."
သူမကိုဖက္ကာငိုရင္းေျပာေနေသာထိုအမ်ိဳးသမီးကို
သူမ ျပန္ဖက္ေပးလိုက္သည္။ မုသားျဖဴ လည္းသူမ
တို႔ကိုၾကည့္ရင္း သူမ ကေလး မိဘအရင္းနဲ႔ျပန္ေတြ႔
သည္မို႔ ဝမ္းသာမိသည္။ ထိုစဥ္ ရဲတခ်ိဳ႕ ေဆးရံုထဲသို႔
ေရာက္လာကာသူမတို႔႐ွိရာေလ်ာက္လာသည္။
