EP7 Uni

3.8K 264 1
                                    

"ဆရာပြန်လာပြီလား.."

ဝေယံတပည့်တစ်ယောက်ကမေးလိုက်ခြင်းဖြစ်သည်..

"အေး"

"ဆရာ လရိပ်ရောက်နေတယ် ဆရာ့အခန်းထဲမှာ"

ဝေယံမဲ့ပြုံးတစ်ချက်ပြုံးလိုက်ပြီးအိမ်ပေါ်ထပ်ရှိမိမိအခန်းတံခါးကိုဆွဲဖွင့်လိုက်သောအခါ မိမိကိုကြောက်သလိုမျက်ဝန်းတွေနဲ့ကြည့်နေသောကောင်မလေး....

"မင်းအပြစ်မင်းသိတယ်မှတ်လား လရိပ်"

ဒေါသသံစွတ်နေသောအသံဖြင့်မေးလိုက်တော့ကောင်မလေးကကိုယ်တစ်ချက်တုန်သွားကာ

"လရိပ် က အဲ့ပွဲကိုမကြိုက်လို့ဖြတ်လိုက်တာပါ..."

"လရိပ် မင်း ငါ့ကို အာခံနေတာလား မင်းသဘောနဲ့မင်းလုပ်ကိုင်ခွင့်မရှိဘူးဆိုတာမင်းမေ့နေတာလား..မင်းနဲ့ငါစာချုပ် ချုပ်ကထဲကပြောပြီးသား မင်းမေ့နေတာလား ဘာလဲငါ သတိပေးရမှာလား..မော်ဒယ်ဖြစ်ခါစမင်းလိုလူကငါ့ကိုအခုအာခံနေတာလား.."

"မ..မဟုတ်..မဟုတ်ပါဘူး..."

လရိပ်စကားတွေတောင်ထစ်ကုန်သည်လရိပ်သူ့ကိုကြောက်သည်..စိတ်ဆိုးလာရင်ကြမ်းကြမ်းတမ်းတမ်းသူ့အပြုအမူတွေကိုလရိပ်ကြောက်သည်..အခုသူကခါးမှ ခါးပတ်ကိုဖြူတ်ကာလရိပ်နားတိုးလာတော့..အသားတွေတောင်တုန်တဲ့အထိကြောက်နေပြီ...သူလရိပ်ကိုရိုက်တော့မှာလား....

"ဖြောင်း.."

ဝေယံကုတင်စောင်းကိုခါးပတ်နဲ့ရိုက်ချလိုက်သည်လရိပ်ကိုယ်လေးတုန်သွားသည်..

"မင်း ဒီကိုလာစမ်း.."

ဟုဆိုကာလရိပ်လက်ကိုဆွဲ၍ကုတင်ပေါ်အတင်းလှဲလိုက်ပြီအပေါ်ကနေနှုတ်ခမ်းတွေကိုအတင်းဖိနမ်းနေုသည် ဝေယံလက်တွေကလရိပ် င်္အကျီတွေကိုဆွဲချွတ်နေသည် ချွတ်မရတော့ ဆွဲ ဖြဲလိုက်သည်

"မင်းကိုအမြင့်ရောက်အောင်ပို့ပေးထားတာကိုငါ့ကိုအာခံရဲတယ်..မင်းကိုမှတ်လောက်အပြစ်ပေးရမယ်"

ဟုဆိုကာကုတင်ဘက်သ်ို့လရိပ်မျက်နာကိုမူခိုင်းကာကျောကိုခါးပတ်နဲ့ချတော့သည်..

"ဖြောင်း"

"အား..ဝေယံ မလုပ်ပါနဲ့ "

"ဖြောင်း"

"မလုပ်ပါနဲ့ကြောက်ပါပြီ...နောက်မလုပ်တော့ပါဘူး"

"ဖြောင်း"

"အား..ဟင့်..တော်ပါတော့တောင်းပန်ပါတယ်.."

ယောက်ျားအားနဲ့ခါးပတ်ကိုအားနဲ့ချနေသည်မို့အလွန်နာလှသည်လရိပ်ကျောနုနုတွင်သွေးတောင်စို့နေလေပြီ..ဝေယံက သူ့င်္အကျီကိုကိုယ်တိုင်ချွတ်လိုက်ကာလရိပ်ရဲ့မေးစေ့ကိုခပ်ကြမ်းကြမ်းဆွဲလှည့်၍

"မင်း မှတ်ထား ဝေယံဆိုတဲ့ကောင်ကကျား
ကြောင်မဟုတ်ဘူး အေး ငါနဲ့ပတ်သပ်မိရင်လည်းပြန်လမ်းမရှိဘူး..စွဲစွဲမြဲမြဲမှတ်ထား.."

လရိပ်ကျောကနာကျင်မှုကြောင့်စကားတောင်ပြန်မပြောနိုင်..ဝေယံကတော့ လရိပ် နှုတ်ခမ်းများကို ရမက်ဆံစွာနမ်းပြီး လက်တွေကကိုယ်အနှံ့ယှက်ပြေးနေသည်..နှုတ်ခမ်းတွေပြီးသွားတော့ လည်ပင်းသားတွေကိုစုပ်ယူနေပြန်သည် လည်ပင်းကနေ ရင်ဘတ် သားတွေကိုစုပ်ယူနေပြီး..တစ်ဖက်ကိုလက်က ပွတ်သပ်နေသေးသည်..သူ့စိတ်ကြိုက် လရိပ်ကိုပြုမူပြီး လရိပ်ဘေး တွင် လှဲချကာအိပ်ပျော်သွားတော့သည်

ဝေယံအိပ်နေရင်းရုတ်တရက်နာမည်တခုကိုယောင်ကာရွတ်နေသည် ထို နာမည်က

"မုသားဖြူ ..ဖြူ ..."

လရိပ်တွေးမိသည် ထိုမိန်းခလေးတော့ဒုက္ခရောက်တော့မယ်..ဝေယံနဲ့ပတ်သပ်မိရင်သေမှသာသူ့ဆီကလွတ်မြောက်လိမ့်မည်..

"မဖြစ်ဘူး..အဲ့ကောင်မလေး ငါ့လို လမ်းမှားမရောက်အောင်သတိပေးရမယ်.."

ဟုဆိုကာအခန်းထဲရှိမိမိင်္အကျီများကြည့်တော့ဝေယံ လက်ချက်ကြောင့်ပြဲနေသောကြောင့်အစေခံတစ်ယောက်အားင်္အကျီအသစ်ဝယ်ခိုင်းကာ င်္အကျီအမြန် လဲကာ..ဝေယံဘေးမှထွက်ခဲ့တော့သည်..

(အရေးအသားညံ့သွားရင် တောင်းပန်ပါတယ်...)

  ..........ဆက်ရန်.......................................

သူ႔ကိုမွ..(completed)Onde histórias criam vida. Descubra agora