Emre Aydın ft. 6.Cadde - Güllerim Soldu
2 gün sonra
Artık hayatıma adapte ettiğim nöbetçi öğretmen ile yeni bir güne daha uyandım ama bugün diğer okul günlerinden farklıydı. Çünkü bugün okulun tarihinde önemli olan bir gelişme nedeniyle öğle arasından sonra çıkışa kadar konferans ve kutlama gibi bir şey vardı aman ne güzel aman ne güzel. Siyah kot pantolon siyah okul tişörtü ve onun üstüne turkuaz bol sweatshirt giydim. Kahvaltıya artık tek iniyordum. Ahunun yaptıklarından sonra onunla bu konuda konuşmayı bile düşünmüştüm ama sonra geçmişi açmanın bir anlamının olmadığına karar verdim. Burcu ile ise en son kapı önünde konuştuğumuzla kaldı. Onunla konuşmak istiyordum kafamda ufak tefek bir kaç soru işareti vardı ve asla Denizhan'a soramazdım . O günden sonra kendi kendime söz verdim bu konuyu asla o açmadan açmayacaktım. Peki gel gelelim şu kısacık iki güne. Bu iki günde Denizhan'la aramızda asla tahmin ettiğim gibi bir şey olmadı. Bana kötü davranmadı , terslemedi ya da kızmadı tam tersi çok daha yakın olduk. Hatta artık yemekleri beraber yiyoruz ve beraber oturuyoruz. Benim şuan bu okuldaki en samimi olduğum kişi oldu iki günde. O gün o binanın önünde saatlerce ağladı sonra yurda gitmemiz gerektiğini söyledi ve beraber yurda gittik. Bana giderken teşekkür etti ve dedi ki Berfinden sonra kimse senin gibi benim yanımda durmadı Ailem bile... Bu söz gerçekten beni çok yaraladı. O yalnızdı gerçekten yalnızdı. Ailesi tarafından görülmezdi , gerçek dostu yoktu , hayatında sadece birini sevmişti oda onu bırakıp gitmişti. Bu iki günde aklıma bir şey daha dank etti. Berfin bencil bir insandı çünkü arkasından Denizhan’ın ne olacağını düşünmeden gitti. Tamam yaşadıkları çok ağırdı ama Denizhan onun için her şeyi göze almışken onun bunu yapmaması beni gerçek bir çatışmanın içine sokmuştu. Bir yanım onun psikolojisini ve yaşadıklarını anlamak için empatiden öteye geçemeyeceğimi , onu yargılamanın bana düşmediği söylerken bir tarafım her ne olursa olsun onun tek bir sözü ile onun yerine o çatıdan atlayacak birine çok büyük nankörlük yaptığını söylüyordu. Ama dün gece uyumadan önce son kez iyi bir şekilde düşündüm. Geçmişte yaşanan olaylara kendim bizzat şahit olmamıştım o yüzden yorum yapmak bana düşmezdi. Yemekhaneye indiğimde gözüm ilk Denizhanı aradı ama bulamadım gelir herhalde diye sıraya geçtim. Ben yemeğimi bile aldığımda Denizhan hala ortalıklarda yoktu. Oysa her zaman benden önce gelirdi. Elimde tepsi ile etrafa bakınırken çoğu yerin dolu olduğunu gördüm. En sonunda Savaş hocanın ve Elçinin arasının boş olduğunu gördüm. İlk bir kararsız kalsam da acıktığım için oturmaya karar verdim. Sandalyeyi çektiğimde kafalar bana döndü. Yüzüme küçük bir gülümseme takınıp oturdum. Zaten dikkat hemen dağılmıştı. Malum Savaş Hoca nerde kızların dikkati orda. “Günaydın” ben yeni biri geldi herhalde diye hiç üstüme alınmazken Savaş Hoca bir kez daha sözünü yineledi.” Günaydın Zeynep” ben utançla başımı Savaş Hocaya çevirdiğimde onunda bana baktığını gördüm. “II şey hocam pardon ben bana dediğinizi anlamdım. Günaydın”
“Önemli değil” Savaşın bana niye öyle baktığına anlam verememiştim. Çok dikkatli bakıyordu. Çapak falan mı var gözümde acaba. Neyse
Yemeğimi bir güzel yedikten sonra hemen masadan kalktım çünkü az kalsın yemek yerken bir yandan da kusacaktım neden mi? Kızların Savaşa asılmaya çalışması yüzünden hayır adam yok sayıyor resmen ama öğretmen fantezileri var mıdır nedir tövbe estağfurullah. Tabi birde diğer etken var. Yemek boyunca gözüm sürekli Denizhan’ı aradı ama bir türlü göremedim. Sırama oturur oturmaz hemen Denizhanı aradım. Üçüncü çalışta açtı.
“Alo” ay ben bir heycanlandım gibi tövbe ilk kez telefonda konuşuyoruz diye herhalde.
“Alo Denizhan ben Zeynep” kızım mal mısın ya o nasıl bir giriş neyse olan oldu. Denizhan küçük bir kıkırdadı.
“Biliyorum Zeynep telefonun kayıtlı. Bir şey mi oldu?” Bu ne biçim soru be salak çocuk hayır yani tamam bana bir şey söylemek zorunda değilsin ama okulda yoksun yurda yoksun haberde yok hayır yani merak etmem azıcık azıcık normal değil mi?
“ Şey yemeğe gelmedin. Okulda da göremeyince merak ettim”
“ Ha pardon ben düşünemedim. Ben gidiyorum bir hafta falan yokum izin aldım.” Ben şok çocuk bir anda gitmeye karar vermiş . De bu nereye gidecek.
“ Özel olmazsa nereye gideceksin öyle meraktan şey ettim.” Sıkıntılı bir nefes verdi.
“Berfinin mezarına gideceğim bu günlerde çok andım.” İçim burkulmadı desem yalan olur. Ben niye bir anda böyle hüzünlendim ya.
“Hmm iyi o zaman benim yerime de dua et. Allah rahmet eylesin mezarı nerde ki”
“ Ankara’da “
“ Kalacak yerin var mı?”
“ Üniversite okuyan bir kuzenim var orda onda kalacağım iki gün.”
“Anladım. Ben seni daha fazla tutmayayım kendine dikkat et o zaman öptüm görüşürüz” NEYYYY ÖPTÜMÜ ALLAH CANINI ALMASIN ZEYNEP. YAAAA BEN NE DEDİM. NEYSE SANKİ HİÇ ÖNEMLİ BİR ŞEY DEĞİLMİŞ GİBİ HEMEN MODA GİRİYORSUN SAKIN ÇAKTIRMA.
“ Ben de öptüm görüşürüz” Allah’ım çocuk resmen gülerek söyledi rezil oldum ya. Ölcem şimdi utançtan. Hemen daha fazla rezil olmamak için telefonu kapattım. Olanla ölmüşe çare yok napalım artık.
Sınıf yavaştan dolmaya başlamıştı. Bugün Denizhan gelmeyeceği için bende eski sırama geçtim. En sonunda zil çaldığında hoca gelmişti. Programa yanlış bakmadıysam ders kimyaydı ama Müzik öğretmeni gelmişti. Biz zaten müzik görmüyorduk şuan cidden kafam allak bullak oldu.
“ Merhaba çocuklar. Öncelikle beni görünce şaşırmış olabilirsiniz. Ben size bir soru sormak için geldim. Tahtaya yazdığım şarkıyı klasik gitarla hem çalabilen hem de söyleyebilen var mı? “ Hocanın tahtaya yazdığı şarkıya baktığımda en sevdiğim sanatçının en güzel şarkılarından biri olduğunu gördüm. Geçen sene kendim zorlansam da akorlarını çıkarmıştım hayli ile çalabiliyordum. Ben kendi kendime el kaldırsam mı kaldırmasam mı diye düşünürken hoca tekarar konuşmaya başladı.
“ Bakın çocuklar hu gerçekten çok önemli. Bugün için an programda bu şarkıyı seslendiren kişi yani Çağan bizim okulumuzdan mezun . Oda bugün gelecek onunla beraber bu şarkıyı seslendirecek ve çalacak öğrencimiz ailevi problemler nedeniyle gelemiyor. Lütfen bilen varsa el kaldırsın.” Ben daha ne olduğunu anlamadan elim kendi kendine havaya kalktı noluyor be.
“ Evet çok şükür. Merhaba canım sen okula yeni geldin galiba seni daha önce hiç görmedim?”
“Evet hocam”
“Peki şarkıyı orijinal tonları ile çalabiliyorsun değil mi?”
“Evet”
“Çok güzel o zaman sen eşyalarını topla istersen çünkü öğlene kadar bizimle beraber provaya katılacaksın.” Hocanın birden böyle harekete geçmesi beni şaşırtsa da bir şey demedim ve hazırladım. Hoca önde ben arkada müzik odasına girdik. Odada yaklaşık 9-10 kişi vardı. Biz girince kafalar bize bir döndü. “ Çocuklar tanıştırayım Zeynep kendisini Ceydanın yerine bugün Çağanla şarkı söylecek” bu arada ismimi yolda gelirken öğrenmişti. “ Ama tabi ilk öncelikle bir sesine ve gitarına bakalım.”
“Tabi hocam” hoca bana orda duran kişilerden bir tane klasik gitar alıp verdi.
“ O zaman seni dinliyoruz Zeynep”
Derin bir nefes alıp hem çalmaya hem söylemeye başladım.Uzun bir yolculukta, denizi görmek adın
Mirasın bu kokuyla baş edemez hiç bir yanım
Koşar adım, koşar adım uzağına bu volkanın
Dayanamaz, kül olurum can verir bu sol yanım
Alınyazım haketmedin sana yaptıklarımı
Vur yüzüme günahları korkup kaçtıklarımı
Utanırım utanırım gözlerimde yaş oldun
üzülme sevgilim gülümse şarkı oldun bugün
Geçmişin elleri yakamda
Ve her gece buluyor beni odamda.
Her yolu denedim son bulmuyor
Içimin yangını
Sesimin argını
Her sonu göreni öldürmüyor
Bir amaç verdin bana
Dinle ama ağlama
Yolun ortasında yürüyeceksen ki
Ters yöne doğru
Arkana bakmak zor iş çünkü
Dedi ki; ararsan, kalbine bak
Dedi ki; ölmen gerek belki bi'kaç defa
Ben de yaşamak denen şeyi saksıya gömdüm
Ama filiz verdi
En iyi sen tanırsın aşk kokan şarkıları
Kah öldük kah öldürdük yaşadık aşkı kadın
Zaman geçer ecel çeker kollarımdan yanına
Biraz üzül, biraz ağla n'olur iyi hatırla beni.Şarkı bittiğinde gözlerimi açtım bir anda kapıdan gelen alkış sesiyle kafamı oraya çevirdim ve yerin dibine girdim. Çünkü Savaş HOCAMIZ kapıya yaslanmış beni izliyordu..
Herkese Merhaba. Nasılsınız Umarım iyisinizdir. Perşembe bazı nedenlerden dolayı koşuşturma içerisindeydim o yüzden atamadım.
Bölümü inşallah beğenmişsinizdir. Lütfen oy ve yorum atmayı unutmayın ve size gerçekten merak ettiğim bir soru soracağım belki biraz erken ama olsun.
Denizhanı mı daha çok seviyorsunuz yoksa Savaşı mı?
Kendinize iyi bakın bir dahaki bölümde görüşmek üzere ❤️🥰
ŞİMDİ OKUDUĞUN
İhtimal |tamamlandı|
General FictionBir kız ve hayatını değiştiren bir karar ve bataklığa düşmüş hayaller... Bu bir kaçışın hikayesi düş kırıklarından ,karşılıksız sevgiden ve boş umutlardan kaçışın hikayesi... Bu güzel seven ama hep kaybeden bir adamın hikayesi... Bu sevilmeyenlerin...