Arrange Marriage With My Boss (On Going)

Chapter 31: Reason

           Hindi ako makakilos nang dahil sa yakap niya. I felt guilty. Damn!

           Nabitawan ko ang kutsara at tinidor nang hindi pa rin niya ako pinapakawalan at mas lalo la niyang hinigpitan ang yakap niya sa akin.

           "I'm sorry, Love. I don't know that your jealous of Liziel", mahinahaong wika niya habang yakap pa rin ako.

           "K-kumain k-kana", nauutal kong tugon.

           "Please forgive me",pagsusumamo niya sa akin.

           "J-just eat f-first, Jack", malamig at nauutal kong sagot sa kaniya.

           "I won't eat if you didn't forgive me right now. I won't let you go of my hug. Please forgive me.", nanunuyo niyang wika.

            Aghh. Kainis gabi na at medyo inaantok na rin ako tapos hindi pa kami nakakakain ng hapunan. I don't have a choice but to forgive him.

          "Please... Love?"

         "Okay. Pinapatawad na kita. So please kumain na tayo. Inaantok na rin ako at gutom.", ako naman ngayon ang nagsusumamo sa kaniya.

         "I don't see any sincerity in your apology", he said sarcastically.

         I let a weighty sigh as I answer him with what he want me to say with.

          "Okay fine. Pinapatawad na kita just please don't make me feel like that again. I'm sorry. Wala akong karapatang magselos dahil hindi mo naman ako girlfriend. I'm just the girl your courting and I'm just your Arrange Marriage fiance. Pinapatawad na kita", may halong lungkot at kaba sa pagkakasabi ko nun.

         I felt his cold and soft lips kissed my forehead.

         "I will do what you said. I won't let you feel that again, Love", doon na siya kumalas mula sa pagkakayakap niya sa akin.

         "I'm sorry if I disturb our dinner. Let's eat?", nakangiting tanong niya kaya tumango ako at nginitian din siya bago namin sinimulan na ulit ang pagkain.

         Tahimik lang kaming kumakain nang basagin ni Jack ang katahimikang namamayani.

         "Bukas na bukas sa mansion kana uli titira", seryosong wika niya at tumingin sa akin.

         "H-Huh? P-pe---"

         "No more buts,or else...", pabitin niyang wika kaya napamulat ako ng nata ko nang ilapit nito ang mukha niya sa akin.

         "Or else, What?", nagtatakang tanong ko habang inilalayo ang mukha ko sa mukha ni Jack.

         "Or else itatanan kita", nakangising tugon ni Jack na ikinagulat ko. Nakakainis! Palagi na lang.

         Itinulak ko ito palayo sa mukha ko. "Okay fine", wika ko at saka ko siya inirapan. Tumawa naman ito ngunit hindi ko na pinansin.

         Ipinagpatuloy na namin ang pagkain ng tahimik ang namayani sa pagitan namin.

        "Ako na ang maghahatid ng pinagkainan natin sa kusina. Dahil baka magising sila kuya makita ka nilang nandito ng gantong oras ng gabi.", wika ko ng hindi siya tinataponan ng tingin.

         "Okay.", tugon nito na alam kong tinititigan na naman niya ako.

         "Sa kama ka nalang matutulog sa sofa nalang ako", dagdag ko pa dahil may sofa naman dito sa kwarto ko.

          "No. Ikaw na sa kama mo at ako nalang ang matutulog sa sofa.", ani Jack. Naiilang naman ako dahil sa titig niya na kanina ko pa nararamdaman kahit na hindi ko siya tingnan.