Arrange Marriage With My Boss (On Going)

Chapter 32: The Last One

           Natapos na akong kumain at pagkatapos non ay ibinaba ko na ang mga ginamit namin at sila manang Lory nalang ang bahala bukas doon.

           Pagkabukas ko ng pintuan ng kwarto ko ay agad na bumungad sa akin si Jack.

           "Bakit ang tagal mo? Inaantok nako kakaantay sa yo", bungad niyang tanong sa akin.

            "Bakit ka ba kasi nag-hintay hindi ko naman sinabi ah?", balik tanong ko sa kaniya.

           "Psh. Pasalamat ka na nga lang at hinintay pa kita", naiinis niyang tugon. Salamat mo mukha mo!

            "Matulog kana. Tutulungan na lang kita bukas sa pageempake mo. Don't worry pipiliin ko ang color blue na undies para sa'yo", nagulat ako sa sinabi niya. W-what? Tinignan ko siya at nakita kong nakatingin ito sa underwear kong nakikita dahil nababa konte ang strap ng pajama ko. Namula ang mukha ko sa sinabi niya. Mas lalo akong namula at nagulat nang lumapit ito sa akin, hinawakan niya ang strap ng pajama ko sa kanan niyang kamay habang ang kaliwang kamay naman nito ay nakahawak sa bewang ko at itinaas niya ito upang hindi makita ang kulay asul kong underwear. Nakakahiya!

              Nang matapos niyang gawin iyon ay bumulong siya sa akin.

              "No one is allowed to see your undies, except me", bulong nito. Natutop ako sa kinatatayuan ko.

              "Sleep now baka maging panda ka diyan pag dika pa natulog", nabalik ako sa realidad nang magsalita si Jack. Nakita kong nakahiga na ito sa sofa, nakapatong ang ulo nito sa kaniyang mga braso na kaniyang ginawang unan. Ni hindi ko namalayan na naglakad na pala papunta sa sofa si Jack, ganon na ba ako katulala para hindi iyon mapansin?

               "A-ahh. I-ito na matutulog na", nauutal kong wika saka ngumuso. Apakaistrikto naman nento, sabi ko sa utak ko.

               Naglakad nako pauntang kama ko at saka umayos ng higa.

              Umupo ako at tumingin ako sa gawi na Jack. Tinitigan ko siya. Napakapogi pa tin kahit na nakapikit. Hindi ko alam kung paano ko sasabihin sa kaniya na mahal ko siya.

              Ang amo ng mukha niya...

             "I like it, when you staring at me that", nagulat ako nang magsalita ito.

             "A-ang akala ko t-tulog kana?", patanong kong tugon.

             Bakit ba ang lakas ng pandama niya?

             "Anong akala mo sakin? Antukin?", natatawang ani Jack.

             "Hindi naman. Pagod ka kasi kagagaling mo lang sa trabaho kaya naisip kong tulog ka na", pagpapaliwanag ko rito kay Jack.

              "Yes. Pagod ako... Pero kanina iyon noong hindi pa kita nakita. But now? Nawala na ang pagod ko nang nakita at nayakap kita. Sa tuwing nakikita ko ang mukha mo nawawala lahat ng problema, sakit at pagod ko. You take away all my pain, you always change my pain into my happiness... ", nagulat ako sa isinagot nito.

              " Makita lang kita ayos na ako... ", dagdag pa niya.

              "Am I that important to you?", tanong ko sa kaniya.

              "You are the most important to me right now, Zoey", tugon niya sa akin.

             "You are my Life", dagdag ni Jack.

             Lumapit ito sa akin at dahan dahang ipinahiga sa malambot kong kama.

              Naramdaman ko ang pagbigat ng talukap ng mga mata ko. At bago pa ako tuluyang lamunin ng antok ay may ibinulong pa siya sa akin at rinig na rinig ko pa tin iyon.