AS 2: The Steps Of Pain

Chapter 14

The Steps of Pain
Chapter 14

"Patay talaga siya, bakit kasi siya nanampal ng babae?" kumunot naman ang noo ko dahil sa mga naririnig kong mga bulungan sa tapat ng prinicipal's office at nakita ko ang ilang mga estudyante na sa palagay ko ay ang nangyare kahapon ang pinag-uusapan.

Naka-suot parin ako ng bandage sa pisngi at aaminin kong namamaga ang pisngi ko dahil sa lakas ng sampal sa akin ni Elijah. Parang ginawa akong punching bag ng lakaking iyon.

Nakita rin ito ng pamilya ko and I just lied to them na nadapa lang ako at first they are questioning me pero hindi nag-tagal ay naniwala naman sila sa akin.

Ayoko na kasing lumaki ang gulo na baka mamaya mag-karoon pa ng demandahan kaya mas minabuti ko nalang na mag-sinungaling ako.

"Baliw rin kasi si Chelsea, bakit kasi siya nag-pakalat ng balita na hindi naman totoo" bulong ng isa na dahilan para mag-alala ako.

Kamusta na kaya si Arwhenn at Chelsea? Hindi parin ba sila ayos hanggang ngayon, sabagay ay parang away na talaga ang nangyare sa kanila kahapon.

"Uy Lucille, kamusta na 'yang pisngi mo?" tanong nila sa akin na dahilan para pilit akong ngumiti.

"Halata namang hindi pa ayos" pamimilosopo ko sa kanila na dahilan para mapa-nguso sila. Talaga namang hindi pa ayos ang pisngi ko baka nga after ng school year ay wala na itong ganda ng mukha ko dahil kung ano-ano na ang tumatama.

"Hay nako, nandiyan sa loob si Elijah kasama yung mga parents niya pati si Chelsea" ang sabi akin na dahilan para linungin ko ang bintana ng principal's office at nakita ko nga doon si Chelsea na parang siga kung maka-upo.

Maayos ko namang sinukbit ang bag ko at nag-aalalang tumingin kay Chelsea, ano na kayang mangyayare sa kanya?

"Uy girl.." napa-tingin naman ako sa gilid ko at doon ko nakita si Arwhenn na pilit na naka-ngiti sa akin.

"Chelsea is inside the room facing Elijah's parents" I said while pointing Chelsea who is simply sitting on the chair as if it's not a serious discussion.

"Alam mo naman na mataas ang pride niyang si Chelsea, minsan lang humupa 'yan baka mamaya ay tumaas pa ang presyon nung parents ni Elijah dahil sa ugali ni Chelsea"

Matagal na naming kaibigan si Chelsea at totoo ngang mataas ang pride niya the reason why maraming hindi nakakaintindi or minsan sinasabihan na mataray at mayabang pero hindi siya ganon.

Nag-simula lang naman ito dahil kay Zack, nagulat nalang kami na bigla siyang hindi nag-sasabi sa amin. Ano naman kami sa buhay niya kung hindi siya mag-sasabi?

"What do we do?" I asked while worriedly looking at Chelsea's situation, alam ba ng parents niya ang nangyayare sa kanya?

She said that all men are cheaters, ang sabi niya pare-pareho lang silang mga lalaki and I guess ay malaking impact ang nangyare sa relasyon nilang dalawa ni Zack, totoo nga ang sabi ni Arwhenn ang sarap saksakin ni Zack.

"Wait?" he stated with a unsure tone, hindi naman namin siya puwedeng pabayaan dahil nag-aalala kami sa kanya.

"Hindi parin nawawala ang galit ko sa kanya dahil sa nangyare sa'yo Lucille. She's not like that before, she became toxic and hard to reach when she joined the journalism club" mataray na sabi ni Arwhenn at nag-paypay.

"We should understand her Arwhenn, kaibigan natin siya" I pleased and grab his arm so that he will give consideration to Chelsea.

I saw him hesitating at first but I heard his deep sigh "Okay, fine. Pag-bibigyan ko siya pero kapag inulit nanaman niya itong kagaguhan niya ay tatangalin ko na talaga siya sa journalism club na 'yan" mataray niyang sabi.