Sarı Deva

Bölüm 13: Bu alemde Çarşı, yalnızca Nehir'e karşı değil!

Merhabalar efenim, iyi misiniz? Nasılsınız? Kaygılarınıza sahip çıkıp, dozunu kaçırmıyorsunuz değil mi? Yokluğu eksiklik olan kaygıların varlığının da dozunu tutturmak çok önemli. Sınavlar gelir, sınavlar gider. Bir şekilde hayat da devam eder. Önemli olan her koşulda 'Ben yeterli bir bireyim. Her şeyin üstesinden gelirim.' diyebilmek. İnsan kendisine inandığı sürece başarı da peşinden gelecektir. Başarı deyince de yanlış anlaşılsın istemem. Bahsettiğim başarı puan veya okul isimlerinde gizli değil. İnsan kendini tanıdığında, kendinden emin olduğunda, doğrularını ve yanlışlarını belirlediğinde başarılı biri olmuş demektir. Sonrasında da kağıt üzerindeki başarı da ansızın geliverir.

Hayatım boyunca sınavlarda heyecanlanan ama heyecanına yenilmeyen biri olmuşumdur. Stresim sınavın başlamasıyla birlikte son bulur. Siz de sınavlarınızda kendi kendinize 'Ne olursa olsun ben bu sıradan başarılı biri olarak kalkacağım.' diyin ve sakinliğinizi koruyarak önünüzdeki soruların üstesinden gelin. Çünkü gelebilirsiniz ve bunu siz de içten içe biliyorsunuz bal böcekleri 😉🐝

Hepinize her türlü sınav için başarılar diliyorum 🖤

(Ben de yakında, ertelediğim ehliyet sınavına gireceğim... O ehliyet bir iki haftaya cüzdanımdaki yerini alacak, o kadar!)

Bir önceki bölümde 200'ü geçen yıldız sayısı beni çok mutlu etti. Teşekkür ederim efenim, varlığınız bölümlerin gelişini hızlandırıyor biliniz...🖤

Bölüm Parçası: Sibel Alaş - Bende Hüküm Sür

(Spotify'da Sarı Deva adlı çalma listesinde tüm şarkılar mevcut) + Kendime ait birkaç listeyi daha paylaştım

Keyifli okumalar... (Bol bol yorum atabilirsiniz, hepsini okuyorum)

Sağa, sola... Yeniden sağa, tekrardan sola... 

"Siz ne düşünüyorsunuz Nehir Hanım?"

Denge topu kadar rahatsız edici, sinirleri bozan başka bir icat daha var mıydı? Varlığı, migrenimin tetiklenmesine neden oluyordu.

"Nehir Hanım?"

Şirin'in sesiyle birlikte bakışlarımı hareket etmeye devam eden denge topundan çekmiştim. Bir anlığına başıma iğne saplanıyormuş gibi hissettiğim için gözlerimi açıp kapamam gerekmişti.

"Kusura bakma Şirin, yeniden sorabilir misin? Dün gece uykumu alabildiğim söylenemez."

Be Adam klibinde etrafta pijamasıyla dolaşan Gülşen gibi hissediyordum. Bulunduğum durumda aramızdaki tek fark benim pijama yerine elbise giyiyor oluşumdu.

Patron değil misin? İstersen işe pijamanla da gidebilirsin.

Asabi Nehir haklıydı. Bir gün şirkete pijamalarımla gelmeyi ajandama not etmeliydim.

"Bildiğiniz gibi üzümleri konteyner içinde getirttiriyoruz. Üç senedir beraber çalıştığımız teslimat firması normalde anlaştığımız rakamı iki katına çıkartmak istiyormuş. Büyük bir artış gibi görünmüyor ama totale bakıldığında ciddi oranda zarar etmemize neden olacağını söyleyebiliriz."

Eskiden beraber çalıştığımız teslimat firması demeliydi.

"Sonradan açılan gözler ilgimi çekmiyor Şirin. Anlaşmalara kurnazlık sokan şirketler ise midemin bulanmasına neden oluyor."

Önümdeki hareket etmeye devam eden denge topuna daha fazla katlanamayacağımı fark ettiğim için ani bir refleksle elime alıp çöpe atmıştım. Dünya varmış...