MAHALLE AŞKI

7. BÖLÜM

Niye buraya geldi ki! Ben şaşkın, elim kapının kolunda kalmış bir şekilde karşımda olan ve en az benim kadar şaşkın olan Cemre'ye baktım.

- " Çiçek senin burada ne işin var? "

Transtan çıkıp Cemre' ye cevap verdim.

- " Madem geldin. Artık söylemem lazım sanarım. "

- " Neyi söylemem lazım. 1.' si senin bana yaptığın ancak bir türlü ne olduğunu söylemesinin bir sürpriz vardı onu unutmadım sanma. 2.' si ise bana iki gün önce bir mesaj atmışsın. O mesajda ne demek istedin. Tüm sorularıma cevap verirsen çok sevinirim. "

- " Cemre ilk olarak sakin ol ve derin bir nefes al. Şimdi sorularına cevap vereyim. İlk sorunun cevabını birazdan söyleceğim. İkinci sorunun cevabı ise sürprizle ilgili bir mesajdı o. Sana yapacağım sürprizin iki gün sonra yani bu gün olacağına dair bir mesajdı. "

- " İlk sorumun cevabını alamadım. "

- " Biz bu gün buraya taşındık. Artık burada oturacağız. "

Ben Cemre' ye gülümserken Cemre bana şaşkınlıkla bakıyordu.

- " Nasıl yani? "

- " Kızım bildiğin bundan sonra burada bu dairede ve seninle aynı binada oturacağız. "

Cemre şoktan çıkıp anında boynuma sarıldı. Bende kahkaha atarak ona sıkıca sarıldım. Geri çekilirken aklıma şu anda gelmiş olan bir soruyu sordum.

- " Sen niye gelmiştin? "

Cemre göz devirip ;

- " Aşk olsun gelemez miyim? Geri mi gideyim? Hem annemi 2 kez babamı ise 3 kez aradım ama ikiside bakmayınca ben de dışarıya çıkıyordum onları aramaya. Sizin kapının önünden geçerken de babamın bana daha önceden bu daireye birisinin taşınacağını söylediği geldi. Bende hayırlı olsun demeye geldim. "

- " Tamam tamam. Hadi içeriye gel. Kapıda kaldık ikimiz de."

- " Tamam. "

Cemre ile beraber eşyaları koyduğumuz yere geçtik. Cemre salona girince direk olarak anneme sarıldı. Annemden ayrılıp babama da hızlıca sarılınca Selma teyzemin yanına oturdu. Selma teyzem Cemre' yi kolunun altına aldı ve sarıldı. O esnada babam konuşmaya başladı.

- " Eşyaları ne zaman yerleştirmeye başlarız? "

Babamın sorusuna Erkan amca cevap verdi.

- " Bence bugün biraz dinlenin. Yarın da eşyaları yerleştiririz. Ondan sonra da artık Selma, Aysel, Cemre ve Çiçek evi temizler. "

- " Evet. Olur. "

Biraz daha oturup soluklandık. Babamlar arada maç arada ev hakkında konuştular. Annemler mahallenin dedikodusunu yapmaya başlamışlardı bile. Bizde Cemre ile mahalle hakkında konuşmaya daldık. Biz zaten soluklanacaktık değil mi. Neredeyse 1 saattir burada oturmuş muhabbet ediyoruz.

Erkan amca çok oturduğumuzu fark etmiş olacak ki kendi evlerine gitmeyi teklif etti. Babam da annem de bu teklifi kabul edince hep beraber ayağa kalktık. Salondan çıkarken son bir kez etrafa baktım unuttuğum bir eşyam kalmış mı diye. Cemre ile oturduğumuz koltuğun üstünde bir kutu görünce koşarak oraya gittim.

Kutuyu tereddütle açıp içine baktım. Allah'tan benim bir kaç kolyemi ve yüzüğünü koyduğum bir kutuymuş. Başkasının kutusu olsa çok utanır ve kendimi kötü hissederdim. Kutunun kapağını kapatıp sırt çantama attım ve kapıda olan annemlere doğru koştum. Evde çıktıktan sonra annem kapıyı kilitledi ve beraber Cemrelerin evine girdik.