MAHALLE AŞKI

15. BÖLÜM

Güneş dünyayı aydınlatır sen günümü

Çiçek'ten

 Mert'in araması ile yerimden kalktım. Annemler benim kalktığımı anlamazken yanında oturduğum Cemre telefonuma bakmanın ardından imalı bakışlarını fırlattı. Onu umursamadan seri adımlarla odama geçtim. Kapıyı ardımdan kapattıktan sonra aramayı cevapladım.

- " Alo Çiçek merhaba, nasılsın? "

- " İyiyim Mert sen nasılsın? Ne yapıyorsun? "

- " Ben de iyiyim çok şükür. Kıyafetlerimi yerleştiriyordum. Sen ne yapıyorsun, Cemre ne yapıyor? "

- " Ne yapalım bizde aynı, ben salonda oturuyordum da sen arayınca odama geçtim. Cemre de salonda oturuyor. Annemlerle konuşuyor. "

Kısa bir sessizlik olurken sessizliği bozan isim ben oldum.

- " Sen niye aramıştın beni ? "

- " Cemre'nin durumunu sormak için aramıştım ben de. "

 " Anladım. İyi şu an da doktor kendine dikkat etsin, fazla ayağa kalkmasın, ilaçlarını da aksatmasın dedi. " dedikten sonra bir süre bekledim. " Mert kusura bakma Burak arıyor sonra konuşsak olur mu? " Cevap vermesini beklerken ayakta durmaya devam ettim.  " Ne kusuru canım. " dedi. " Sen konuş Burakla. " tamam dercesine bir şeyler mırıldandıktan sonra görüşürüz diyerek telefonu kapattım. Rehberden Burak'ın ismini bulup üstüne tıkladım. Açılmasını beklerken Mert'in canım dediğini hatırladım. Yanaklarım kızarırken, yüzümde ki gülümseme ile gözlerimi yere çevirdim. Telefon açılırken hafifçe öksürerek kendimi toparladım. İlk konuşan ben oldum.

- " Alo merhaba Burak. "

- " Merhaba Çiçek, nasılsın? "

- " İyiyim sen nasılsın? "

- " Çok şükür ben de iyiyim. Cemre'nin nasıl olduğunu sana soracaktım. Normalde Cemre'yi arardım ama dinleniyordur diye onu arayamadım. "

- " Evet salonda oturuyor annemlerle konuşuyor o da. Hem zaten arasan da cevaplayamazdı, babamlar yanında. Bu arada kusura bakma Mert aramıştı onunla konuşuyordum senin aramanı cevaplayamadım. "

- " Yok yok önemli değil. Peki Cemre şu an da ne durumda? Doktor ne dedi? "

- " İyi şu an da o da. Dediğim gibi içeride annemlerle konuşuyor. Doktor da dinlensin ilaçlarını aksatmasın dedi. "

- " Anladım. İlaçlarını da aksatmıyor. Düzenli olarak alıyor. Yani en azından hastaneden çıktıktan sonra düzenli olarak aldı. Onunla konuşmak ister misin? "

Karşı taraftan bir süre ses gelmezken en sonunda konuştu.

- " Cemre ile mi? Tabii olur. "

- " Tamam ben şimdi telefonu kapatıyorum. Cemre'ye yardım edeyim odama getireyim. Orada konuşursunuz. Olur mu? "

- " Olur olur. "

Bir şey demeden telefonu kapattım ve çalışma masama bıraktıktan sonra odamdan çıkıp salona geçtim. Cemre'ye kaş göz işareti yapıp onu alacağımı belirttim. Koltuğa yaklaşıp biraz eğildim. Koluna girmem için kolunu açarken koluna girdim. Annemlerin ve babamların bakışlarını hissedince onlara döndüm ve açıklama gereği hissettim.

- " Cemre ile odama gidiyoruz. Siz konuşuyorsunuz. Kız da aranızda sıkılmıştır. Odamda en azından vakit geçiririz. "

Babamlar önlerine dönerken annemler de başlarını sallayıp dedikodularına geri döndüler. Ben de Cemre'nin kolunda ona destek olarak odama gitmesine yardım ettim. Beraber içeriye girince önce Cemre'yi yatağıma oturttum sonra da kapımı kapattım. Masamda ki telefonu alıp rehbere girerken bir yandan da konuşuyordum yatağımda oturan ve ne olduğunu anlamayan Cemre ile. " Cemre buraya getirdim seni çünkü Burak seninle konuşmak istiyor. Seni arayacakmış ama sen dinleniyorsundur diye seni arayamamış. Ben de Cemre'yi odama getiririm konuşursunuz dedim. "
Burak'ın ismini bulunca tıkladım ve telefonu Cemre'ye uzattım. Şaşkınlıkla telefonumu eline alıp kulağına götürürken yanından ayrılıp odamın penceresine gittim. Ben pencereyi açarken telefon açılmış Cemre konuşuyordu. Onların konuşmalarını dinlemek istemediğim için kollarımı penceremin önünde ki mermere yaslayıp dışarıya biraz eğildim. Dışarıya bakarken sokaktan geçen genç bir çocuğun evimizin karşısında olan elektrik direğine yaslanmış başka bir çocuğa yaklaşıp sarıldığını gördüm. Onları umursamayıp etrafıma bakmaya devam ettim. Yoldan geçen birkaç teyzeye selam verip gülümserken birisinin bana baktığını hissettim.