MAHALLE AŞKI

6. BÖLÜM

2 GÜN SONRA ;

Bu iki gün içinde arılardan daha çok çalışmıştık. Bundan kesinlikle emin olabilirsiniz. Sabahtan başlayıp akşama kadar bulduğumuz kolilere eşyaları yerleştirdik. Tabii bulduğumuz koliler az olduğu için daha önceden aldığımız büyük valizlere doldurduk. Benim kitaplarım için yer kalmadığında 1 tane büyük sırt çantam vardı.

Kitaplarımı da ona koyunca benim işim bitmişti ve annemlere yardım etmiştim. Eşyaları toplamak bizi çok zorlamıştı. Evde çok fazla eşya vardı. Bu arada ben size söylemeyi unuttum ama babam evin parasını falan bu iki gün içinde ödedi. Emlakçı ile konuşmaya gittiğinde son konuşmayı yapıp para işini konuşmuşlar.

Şu ana dönersek kamyon geldi ve içinden inen iki adam eşyalarımızı sırayla yerleştiriyorlar. Koltuklar yerleşti ve şimdi kolileri yerleştiriyorlar. Birkaç koliyi daha yerleştirince odamda olan valizi sürükleyerek dışarıya çıkardım. Gözüme tanıdık bir sima ilişince donup kaldım.

Nedense bu sima bana çok tanıdık geliyor. Bence siz de tahmin ettiniz. Sokağın başında üstünde gömlek gömleğinin bileklerine gelen kısmını yukarıya doğru kıvırmış altında ise kot pantalon var. Yüzündeki tebessüm ile bizi izliyor.

Hiç bir sebep yokken bende ona gülümsedim. Bakın tebessüm dahi etmedim direk gülümsedim. Allahım bana ne oluyor böyle.  Benim kalbim niye bu şekilde hızlı atıyor. Neyse düşünme kızım bunları sen işine odaklan. Bizim valizleri de yerleştirince kalan küçük kolileri getirdim.

Onları da yerleştirdiler ve babam artık gitmemiz gerektiğini söyleyerek arabanın şoför koltuğuna oturdu. Anneme hemen geleceğimi söyleyerek ve benden beklenmeyen bir şekilde gülümseyerek çocuğa doğru yürüdüm. Ne yaptığımı bende bilmiyorum. Çocuk da şaşırmış görünüyor benim bu tavrıma.

Çocuğun yanına gelince yüzümde zaten var olan gülümsemem sanki daha da büyüyebilecekmiş gibi daha çok gülümsedim. Karşımda şaşkın bir şekilde olayları anlamaya çalışan çocukta sonunda transtan çıkıp bana gülümsedi. El sıkışmak için elimi uzattım.

- " Merhaba. Geçen gün ki olayda tanışma şansımız olmadı ama ben Çiçek. "

Uzattığım elimi yine gülümseyerek sıktı.

- " Evet. Tanışma şansımız olmamıştı. Ben de Mert. Tanıştığıma memnun oldum. "

- " Bende memnun oldum. "

Elimle arabayı göstererek

- " Kusura bakma. Benim şimdi gitmem lazım. Taşınıyoruz da, babamla annem arabada bekliyor. Tekrardan tanıştığıma memnun oldum. "

- " Sorun değil. Bende tanıştığıma memnun oldum. Allah'a emanet olun. Hayırlısı ile gidin. "

- " Sende Allah'a emanet ol. "

Mert'e küçük bir tebessüm yollayıp arabaya doğru ilerledim. Arabanın yanına gelince kapısını açtım ama binmeden önce arkamı dönüp son kez Mert'e el salladım. Gülerek o da bana el salladı. Son kez bakıp arabaya bindim ve kapıyı yavaşça çektim. Annem ön koltukta oturuyordu. Bana kalan da arka koktuk oluyor tabi ki.

Koltuğa oturup camdan dışarıyı izlemeye başladım. Hâlâ  sokağın başında durmuş bizim arabaya bakıyordu. Araba çalışıp yavaş yavaş hareket etmeye başladı. Bizim arkamızdan da kamyon hareket etmeye başladı. Araba sokaktan çıkarken Mert' in bana el salladığını gördüm.  Gülerek bende ona el salladım. Tabii sallarken elimi arabanın camına vurdum.

Acı ile elimi tutarken sokağın başında elektrik direğine yaşlanmış bir şekilde kahkaha attığını gördüm.  Diğer elimi kaldırıp tehdit eder gibi işaret parmağımı salladım. Hâlâ gülüyordu. Küsmüş gibi kollarımı birbirine dolayarak oturdum. Babamın bana baktığını görünce şirince gülümsedim.