Biri umutsuzdu diğeri umut oldu,
Biri sevgisizdi diğeri sevgi oldu,
Biri güçsüzdü diğeri güç oldu,
Biri güvensizdi diğeri güven oldu,
Biri kördü diğeri göz oldu,
Biri kalpsizdi diğeri kalp oldu,
İki yürek aynı ateşin içinde pişti adı aşk oldu!
*****...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Sadece niyet edin ve yolunuza devam edin, Kader niyete aşıktır, Çektiğin zahmet bir gün rahmet olur...
Şems Tebrizi💫
G
ünün sonunda eve geldiğimde yorgun olsam bile heyecanlı hissediyordum. Birkaç saat sonra Boran’la buluşacak ve foyasını ortaya çıkaracaktım. Ancak endişelenmiyor da değildim. Sonuçta onun gerçekte kim olduğunu ve nasıl bir işe bulaştığını öğrenmek beni biraz ürkütüyordu. Yüzleştiklerimden sonra ona karşı aynı gözle bakamamaktan, yanında olamamaktan korkuyordum. Hiçbir şey eskisi gibi kalmayabilirdi. Bu işin en zor yanı ise Boran gerçekten yılbaşı gecesi vurduğum adamsa onu nasıl ele vereceğimdi.
Onu ele verdiğim an aslında en büyük yarayı kendim alacağımı biliyorum.
Senem eve geldikten sonra her akşamüzeri olduğu gibi yine yemek telaşına düştük. Her ne kadar heyecandan dolayı açlık hissetmesem de yemem ve güçlü olmam gerekiyordu. Bu yüzden evde olan malzemelere bakarak ıspanak yapmayı teklif ettim. Senem kabul edince ıspanakları yıkamakla başladı işe. Ben de bir kaseye aldığım yoğurdu ezmeye başladım. Saliş bu akşam yemeğinde bize katılmayacaktı. Açıkçası bu işime gelmişti. Çünkü hiçbir şeyden haberi yoktu ve olmaması daha iyiydi. Gerçi Senem de işin Boran ile olan kısmını bilmiyordu ama onu kandırmak, Saliş’i kandırmaktan daha kolaydı.
İyice düzenbaz olup çıktın Meva!
Yemekten sonra üzerime siyah renkli, takım olan spor büstiyerimi ve taytımı giyindim. Aynanın karşısına geçtikten sonra yüzüme baktım bir süre. Bakışlarım kararlıydı. Ancak kalbim tereddüt içindeydi. Boran o gizemli kişiyse aramızda büyük uçurumlar oluşacaktı.
Peki ben bunu istiyor muydum gerçekten?
Birkaç saniye düşüncelerimin üzerinde durduktan sonra buna bir son vermek istedim. Benim neyi isteyip istemediğimin bir önemi yoktu. Önemli olan adaletin yerini bulmasıydı. Bir suçu varsa cezasını çekmek zorundaydı.
Saçlarımı tepeden sımsıkı bağladım ve kendime son bir kez baktıktan sonra aynanın önünden çekildim. Üzerime pembe renkteki spor ceketimi giyindikten sonra yanıma sadece telefonumu alarak odadan çıktım.
