Adopted By One Direction • V O L T O O I D •

41

Lukes POV

'1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9, 10, I'm coming! ready or not, I'm coming!'

Ik laat de telefoon op de grond vallen. 'Luke, wat is er?' vraagt Ashton. 'Eh, de man zei; ze is op een plek niet ver buiten Sydney, er zijn niet veel mensen en het is een verlaten huis.' antwoord ik hem. 'Maar waarom liet je je telefoon vallen?' vraagt Liam. 'Uh, ik wilde ophangen maar toen zei die man; Oh, en Lucas? en toen was er een super enge giegel van zo'n klein meisje en toen begon ze tot tien te tellen en daarna zei ze 'I'm coming! ready or not, I'm coming!' maar het was geen normaal klein meisje het was een horrorfilm klein meisje.' zeg ik in één adem. De jongens kijken elkaar aan. 'Shit, man.' zegt Niall. 'Maar, niet over nadenken nu. we moeten eerst zorgen dat we Kayden terug hebben.' zeg ik. 'Je hebt gelijk, maar jij blijft dichter bij mij Hemmings.' zegt Paul. Ik knik. 'Okay, er is maar één verlaten huis net buiten Sydney, dus dat is makkelijk. het ligt op Westfieldstreet.' zegt Michael die ondertussen zijn laptop heeft gepakt. 'Hier, op Google Earth staat de afbeelding.' zegt hij en we gaan allemaal op Michael heen staan. Ik bekijk de foto en Michael zoomt nog iets in. Dan schrik ik. 'Jongens.' zeg ik. Iedereen kijkt veraasd mijn kant op. 'Kijk.' zeg ik en wijs naar het scherm. Michael zoomt nog wat verder in en dan weet ik het zeker. Op de foto staat Kayden. Ze word vast gehouden door twee mannen en één van de mannen heeft een pistool op haar hoofd gericht. Het lijkt er op dat ze het gebouw in lopen. 'Okay, let's go!' zegt Ashton en we lopen allemaal naar de auto. 'Onderweg bellen we de politie, jongens, we kunnen daar niet zonder bescherming heen gaan.' zegt Paul. 'Maar in die brief stond dat we geen politie mochten inlichten.' zegt Harry. 'Dus? die mensen kunnen niet vrij rond blijven lopen, Harry.' zegt Paul. 'Jongens vinden jullie dit niet iets te makkelijk gaan?' zegt Louis in eens. 'Wat bedoel je?' vraagt Liam. 'Ten eerste, we kregen een brief waar 1 opstond. dus er moesten nog wel meer brieven komen. maar het is toch raar dat er in eens een man opbelt en gewoon hints gaat geven? helemaal als er maar één verlaten huis staar net buiten Sydney.' zegt Luke. 'Ik zeg niet dat ze er niet is, ze stond op die lucht foto op Google Earth, maar... het zou me niks verbazen als ze haar al ergens anders heen hebben gebracht.' zegt Louis zacht. 'Je hebt een punt..' zucht Calum. 'Laten we gewoon hopen dat ze er is...' zegt Niall zacht. Paul belt de politie. 'Ja, hallo. u spreekt met Paul Higgins. een week geleden is er een meisje ontvoerd, Kayden Styles, en we weten waar ze waarschijnlijk is.' verteld Paul. 'Het verlaten huis op Westfieldstreet, net buiten Sydney.' begint hij weer. 'We zijn er bijna. Ja, ja, oké. dankjewel. Okay, tot straks.' zegt Paul en hangt op. 'Ze komen er aan. we moeten wachten tot ze er zijn. dan pas mogen we uit de auto komen.' legt Paul uit.

POV Ashton
We rijden het terrein van het verlaten huis op. Niet veel later komen er twee politie auto's aan. We stappen uit en lopen naar de mannen toe. 'Hebben jullie gebeld?' Vraagt één van de politie agenten. Paul knikt. 'Jullie blijven achter ons, en luisteren naar wat wij zeggen. jullie doen niks wat wij niet hebben gezegd, oké?' Zegt de man. Iedereen knikt. Luke hopt zenuwachtig op en neer. 'Luke, het komt goed. we gaan haar helpen.' Zeg ik tegen hem. 'Ik ben gewoon zo zenuwachtig, Ash. als er iets met haar is gebeurd...' begint hij en er loopt een traan over zijn wang. Ik veeg de traan weg en trek hem in een knuffel. 'Het gaat goed komen.' Fluister ik. We lopen achter de politie agenten aan richting het gebouw.

POV Niall
Ashton trekt Luke in een knuffel. Ik ben twee jaar met de vier jongens op tour geweest, en ik heb Luke bij geen één show van de tour, zó zenuwachtig gezien. Niet dat ik niet zenuwachtig ben, integendeel, ik schijt in mijn broek... Maar Luke... Hij trilt helemaal. Ik snap hem. Harry zit er ook helemaal doorheen. Wij allemaal. De politie begint te lopen en wij lopen er achter aan.

POV Harry
Jezus, ik ben nog nooit zo zenuwachtig geweest... Ik plas bekant in mijn broek als de politie begint te lopen.
Ik hoop zó dat ze oké is.

POV Luke
We lopen het gebouw in.
Mijn adem stokt.

Daar zit ze.