Bir kız düşünün...ablasını cinayete kurban edilen. Kahramanı olan ablasının öldüğünü öğrenen bir kız düşünün. Hayatının yalandan ibaret olduğunu öğrenen bir kız düşünün. Düşündünüz mü?
Bu kız Ece Göksun...nam-i değer Okyanus Gözlü Kız.
Bir adam düş...
Merhaba papatyalarım♡ Nasılsınız? Ben iyiyim ama depresyondayım galiba bir kırgınlık var üstümde. Destekleriniz için teşekkür ederim.
Keyifli okumalar♡♡♡
Multideki müzikle dinleyebilirsiniz.
---------
Bir zamanlar bir silahşör bir kızı korumakla görevliymiş. Yaramaz ve uslanmaz kızı zaptetmek ne kadar zor olsa da silahşör başedebilirmiş. Bembeyaz elbisesi, dalgalı kahve saçları, çıkık elmacık kemikleri , mavi gözleri , hokka burnu yani tüm güzelliğiyle kasabada ün salmış. Büyük panjurlu bir evde silahşör ile birlikte yaşarlarmış ve her gün bu kızı kasabadakiler ziyarete gelirlermiş. Kız, yalnızlığı sever ne zaman tek kalsa dağdaki uçuruma gidermiş. Bir gün yine yalnız kalmak istediği zaman silahşöre görünmeden dışarı çıkmış. Koşmuş, koşmuş, koşmuş... Ta ki uçuruma gelene dek. En ucuna kadar korkusuzca yürümüş ve gözlerini kapatıp kollarını açıp rüzgara kendisini bırakmış. Ona göre huzur işte tam şu anmış. Insanların ilgi odağı olmak onluk değil ona göre mutluluk yalnızlıkmış. Daha sonra bir güç tarafından geriye çekilmesiyle korkuyla arkasını dönmüş. Ancak bu onun yaşlarında bir çocukmuş.
"Ne yapmaya çalışıyorsun sen!" Diye sinirle konuşunca çocuktan korkmuş ve gözleri dolmuştu.
"Ben s-sadece-"
" Dünya ne kadar kötü bir yer! Sen ordan atlayınca melek olucaktın. Buna izin veremem olmaz! "
"Hayır ha-hayır ben sadece mutlu olma-aya çalışıyordum. "
"Öyle mutluluk mu olurmuş?"
"Tabi olur niye olmasın ki?"
"Asıl mutluluk nedir biliyor musun?"
"Nedir?"
"Bir güzel söz, bir davranış bile yeter mutlu olmaya."
"Ben. Ben bilmiyorum hiç yaşamadım."
"Öğretmemi ister misin?"
"E-Evet."
Yerden beyaz bir papatya kopardı, saçlarımın arasına koydu.
"Bundan sonra senin adın papatya olsun. Sevmiyor diye hangi yaprağın koparıldıysa ben telafi edeceğim."
--------
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Sen ki ölünce kokan bir papatyasın.."
----
Korkuyordum.
Hayatımda ilk defa bir korku vardı. Kaybetme korkusu. Bir anda ne olduğunu bile anlamadan bunları deyip çevrimdışı olmuştu ve ben ona yazacak uygun kelimeleri daha kafamda toparlayamamıştım. Neden kendini affedemiyordu? Ne yaptı bu kadar? Bunları yazmak geldi içimden. Bakardı elbet şu an olmasa da.
