BİR AŞK MEVSİMİ

Bir Aşk Mevsimi 26 bölüm

......BİR AŞK MEVSİMİ...26 BÖLÜM....Herkes Kalbinin Renginde Yaşar Hayatı..

Ve Herkes Kalbinin Rengini Bulaştırır Etrafındakilere

Gökyüzünde çarpan şimşeklerin uğultusunu duydu kulaklarında daha sonra buz gibi üşüdüğünü hissetti. Elleri titriyor nefesi kesilmiş, baygın yerde yatan arkadaşının kalbine basınç uyguluyordu. Kalbi durmasın diye ter dökerken ambulans sesi acı frenle duyuldu. '' Az daha dayan bak kurtulacaksın. ''dedi Yalçın, korkuyla.'' Biraz daha lütfen yalvarırım, dayan..''

Evin dört bir yanını sarıp ellerinde silahlarla dolanan polislere aldırmayan Yalçın, arkadaşının kalbine masaj yapmaya devam etti. '' Geldiler. Şükürler olsun geldiler, kurtulacaksın.''dedi yaşadığına dair son bir umutla ellerinin ritmini arttırdı.

Saniyesinde evin içine dolan acil yardıma çaresizlik içinde bakan Yalçın,'' Acele edin lütfen çok kan kaybetti üstelik ağır yaralı. ''diyerek ayağa doğruldu. Bilal, sedyeye dikkatli şekilde yerleştirilip araca taşınmaya başladığında, polisler evin her karesini aramaya yönelmiş, komiser Yalçın'ı sorguya çekmişti. '' El izlerini alacağız. Yapan kişiyi gördünüz mü?''diye sordu elli yaşlardaki adam cebinden notunu çıkartarak.'' Ne kadar zamandır buradasınız? Yabancı ya da tanıdık birilerini gördünüz mü?''

'' Arkadaşım, Zeynep'in yani kuzeninin yaptığını söyledi. Buraya geldiğimde Bilal, nefes alıyordu ama çok kan kaybedince baygın düştü. ''dedi Yalçın, bir türlü durumu kabullenmeyerek.'' Nasıl yaptı bilmiyorum. Aralarında hiçbir problem yoktu. Bu raddeye gelecek ne yaşandı aralarında hiçbir fikrim yok yalnız ..''

'' Yalnız ne? ''diye sordu komiser dikkat kesilerek. ''Bildiğiniz her şeyi anlatın lütfen.''

''Ölen eşim Melek... Bilal, yaşarken Meleğin ölümü de Zeynep, tarafından oldu dedi. ''diye cevap veren Yalçın, yıkılmıştı.'' Yıllardır Zeynep'le arkadaşım, fakat bu kötülüğü bana yaptığına inanmam çok zor. Eşim ameliyata girmişti ve oradan çıkamadı. Eğer Zeynep , karımın yaşamına son verdiyse...? Onun yaşamı ameliyattan değil de Zeynep bitirdiyse...! Offff ben nasıl yalnız bıraktım. Komada uyanacak diye beklerken Zeynep, her daim başında durmuştu... Ama o uyanmadı hiç uyanmadı..''

Yalçın, geçmişte kalan bir sırrın üzüntüsüyle sarsılıyor dünya etrafında kirli çarşaflarıyla dönüyordu. Sonra birden aklına Fecra, geldi.'' Bilal, Fecra'ya da zarar verecek demişti. Ben b-ben gitmeliyim, ''diyerek komiserin omzuna dokunup çıkışa yönelince durduruldu.

'' Durun bir dakika bize Zeynep, hakkında bilgi vermeniz gerekiyor. Soyadını nerede yaşadığını, numarasını ve akrabalarını nereye gideceğini bilmemiz lazım. ''diye sıralayan komiser Yalçın'ın kararlı duruşu karşısında tek kaşını kaldırmıştı. '' Bilgileri vermeden sizi gönderemem.''

Çıkıştan dönen Yalçın, vakit kaybetmeden bilgileri verip evden çıktığında artık gaza basma zamanıydı. Bir an evvel Fecra'ya ulaşmalı ve yalnız bırakmamalıydı. Zihninden bir türlü çıkmayan ve her defasında canlanıp hayat bulan Meleğin öldüğü anın kareleri geçti. Zeynep, nasıl arkadaşına kıyardı? Bir aşk yüzünden mi? Bu akla mantığa sığmayan gerçekle boynundaki kravatı çekiştirip derin nefes verirken yolları yalayıp yutmuştu.

Boğazın serin sularına gözünü dikerek evin bahçesine adım attı sonrada yalının kapısını anahtarlarıyla açan Yalçın, kararlıydı. Merdivenlerden çıkıp yatak odasına yöneldiğinde Fecra'nın yatağın üzerinde uyuyup kaldığını gördü. İlk önce gar dolabın kapısını açtı ve eline aldığı bir montla yatağa yürüdüğü sırada karısı sersemleşmiş bir şekilde gözlerini açmıştı.

****

''Neler oluyor? ''diye sordum üzerime atılan koca ayaklı ayıya. ''Yoksa o kadından mı geliyorsun?''