MEHLİKÂ | texting

37. Bölüm

Bugün bölüm aşırı geç geldi, farkındayım. Hepinizden özür diliyorum.

Keyifli okumalar!

×

“Anne? Müsait misin?”

“Ah, tabii! Gel canım,” derken gözlüklerini çıkarıp okuduğu dergiyi masanın üzerine bıraktı. Gülümseyip karşısındaki boş sandalyeye ilerledim. Oturduktan sonra ona değil de parmaklarıma bakmaya başladığım an, “Tatlım, neyin var?” dedi yumuşak bir sesle.

Gülümsedim. “Endişelenmeni gerektirecek bir şey yok, anne. Sadece bir şey konuşacaktım.” dediğim de kaşları merakla havalandı. Dirseklerini masaya yasladığında tam ağzımı açmıştım ki zil çaldı. İkimizin de bakışları, çalan zille beraber mutfak kapısına döndü. “Ben açıvereyim, siz oturun,” diyerek yan odadan bağıran Gülhande Sultan'la sırıttım. Bugün anneme, Erim'le sevgili olduğumuzu açıklayacaktım.

“Allah Allah...” dedi bileğindeki saate bakarken. “Babanın da gelmesine çok va-”

“O yüzden ben geldim,”

Erim?

Annem, şaşkın bir ifadeye bütünse de tatlı bir gülümsemeyle ayağa kalkıp Erim'e sarıldı. “Hoş geldin, Erim! Bu ne güzel sürpriz,”

Çok doğru dedin, anne. Bana da sürpriz oldu valla! Ne işi vardı bu çocuğun şu an burada?

Erim, mahçup bir ifadeyle gülümsedikten sonra annemden aldığı onaylayan bakışlarla yanıma oturdu. “Senin ne işin var burada?”

“Yanında olmak istedim,” dedi kulağıma doğru fısıldayarak. Annem, merakla bize bakmaya başladığında şirince gülümsedim. “Ne oluyor tatlım? Bir kızardın,” dedi.

Çünkü sevgilim olan çocukluk arkadaşımla karşında oturuyorum, anne... Bu ne garip cümle, Doğa? Çok doğru.

“Anne...” dedim stresli sesimle. “... bir şey açıklamak istiyorum- istiyoruz, yani!” derken işaret parmağımla Erim ve beni gösterdim.

“Ha şu mesele,” dedikten sonra parmaklarıyla masada ritim tutmaya başladı. Ne? Şu mesele derken?

Ah, düşündüğüm şey olamazdı değil mi?

“Daha önce söylemem gerekliydi, biliyorum. Ama,” derken eliyle durdurdu beni. Erim, yanımda benden daha fazla stresli olduğunu belli etmek istercesine yanağına süzülen terle beraber dizlerini titretiyordu. Çocuğu ter basmıştı cidden. Annemden küçükken de korkardı... Galiba sebebi hemşire olmasından kaynaklıydı.

“Erim? Yine mi şeker yiyorsun sen?” derken, elini beline koyan Yeliz teyzeye bakıyordum korkuyla. Erim'e bağırması onu üzdüğü kadar beni de üzüyordu. Sanırım çok yakın arkadaş olduğumuzdan kaynaklanıyordu... Bilemiyordum. Arkadaşı üzüldüğünde gülen biri cidden arkadaş olabilir miydi? Bunu anneme sormalıydım. “Bak, Leyla teyzen iğne vurur sana,”

“Anne hayır ya! Korkuyorum ben!”

Kaşlarımı çatıp Yeliz teyzeye baktım. “Annem ona iğne vurmaz!”

“Yanlış bir şey yaparsa vurur, küçük hanım.”

Aklıma gelen anıyla beraber gülümsedim.

“Doğa'm, bir tanem. Ben bir anneyim ve kızım birine hayran bakışlar atarken benim bunu yakalamam çok doğal değil mi?” dediğinde Erim'in yanımda kıkırdadığını duydum ama annemle ikimizin bakışları hızla ona dönünce yüzü ciddi bir hâl aldı. Annem, yaptığı şeye güldükten sonra devam etti konuşmasına. “Ve sen fırlama Erim. Nasıl başardın kızımın gönlünü çalmayı?”

Fırlama Erim mi? Kıkırdadım. Annem de aynı şekilde gülerken cevap bekleyen bakışları Erim'i hapsine aldı. “Cevap bekliyorum,”

“Şimdi o konuya gelirsek hiçbir fikrim yok Leyla teyze,” Annemin kaşları çatıldı. “Teyze mi?” dedikten sonra hızla bana döndü. “İlişki milişki yok, bitti, buraya kadar!”

“Anne!” dedim gülüşlerimin arasında. Hadi ama sırf teyze dediği için yapıyordu. Erim, bana dönüp “Yanlış bir şey mi söyledim?” dediğinde annem benden önce davranıp “Teyze dedin!” dedi hızla.

Uğraşmak için yaptığı her hâlinden belliydi. Ama Erim biraz ciddiye almış olacak ki telaşla konuşmaya başladı. “Ha, şey... Ne teyzesi canım? Siz teyze değilsiniz tabii ben teyzeyim mesela, ama siz nasıl olursunuz?”

Annem, gür bir kahkaha attı. Daha fazla. Dayanamayıp ben de ona eşlik ettim. “Şaka yapıyorum, Erim... Ayrıca siz demene de gerek yok. Ablan sayılırım. Yani... En azından şimdilik.” dedikten sonra alayla göz devirdi.

“Neyse, anne. Daha fazla uzatmadan söylemek istedim. Ama sen anlamışsın zaten,” dediğimde anlayışla gülümsedi.

“Sana da, Erim'e de güveniyorum. Bu yüzden ilişkiniz benden onaylı, güzel kızım.” derken kapıdan gelen sesle hepimiz oraya döndük.

“Demek ilişki ha?”

Babacığım...

×

Umarım beğenmişsinizdir!

Diğer kurgularıma yöneldiğim için hazır olarak bekleyen bölüm kalmadı, bu yüzden Mehlikâ'ya 2-3 bölüm biriktirip atmayı düşünüyorum.

Sevgilerle,

❤️