28. Son Nefesimde

411 18 2
                                    


İşte şimdi bitmiştim

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.




İşte şimdi bitmiştim.. Bir gün işlerin tamamen raydan çıkacağını, her şeyin tepetaklak olacağını tahmin ediyordum ama bu kadar hızlı olacağını hiç düşünmemiştim. Alakamın bile olmadığı bir konu ile suçlanmıştım. Nehir'in ağzından çıkan her bir kelimeyle beraber ondan bir kez daha nefret etmiştim. Bir cinayetin azmettiricisi olmak mı? Sırf Nehir'in ayağını kaydırmak için bir cinayete ortak olmak mı? Bu kadar da olamazdı. Bu kadar ileriye gidemezdi..

İfadesini verirken beni büyük bir şaşkınlığa sürüklemişti. Yüzlerce duyguyu aynı anda yaşamıştım. İçimde ona dair kalan son şefkat kırıntılarını da öldürmek için elinden geleni yapmıştı resmen. Ama artık yeter demiştim ve nasıl davranmam gerekiyorsa öyle davranacaktım. Şaşkınlığı atlattıktan sonra sorgu odasına girip kapıyı sertçe kapattım ve masaya elimi vurdum.


"Yalan söyleme! Ne diyorsun be sen? Nasıl böyle bir iftira atarsın bana? Kafayı mı yedin kızım sen? Yok yok.. Deli bu ya, valla bak. Deli. Ne yaşıyorsun sen kendi içinde? Ne yaşıyorsun da böyle saçma sapan şeyler uyduruyorsun? Ateşin falan mı çıktı, kendi kendine hayalliyorsun. Şizofren!"

"Nehir, sen çıkabilirsin." dedi İlker.

"Hayır, çıkamaz. Çıkmayacaksın. Doğruları konuşana kadar buradan çıkmayacaksın! Şuna bak, bir de fotoğraflarımızı falan çektirmiş. Dedektif mi tuttun peşime? Aferin sana.. Kim istedi bunu senden? Ne kadar teklif etti? İyi mi kazandın Nehir, konuşsana! Beni, eski dostunu satacak kadar iyi mi kazandın!"

"Gitme üstüne. Görmüyor musun ne halde olduğunu?"

"Ne oldu, az önce bülbül gibi şakıyordu. Dilini mi yuttu şimdi? Konuşsana! Gözlerimin içine bakıp söylesene!"

"Sen gel bakayım benimle."


Nehir, her zaman söylediklerinin arkasında duracak kadar cesaretli biriydi

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.




Nehir, her zaman söylediklerinin arkasında duracak kadar cesaretli biriydi. Beni gördüğünde ise derin bir suskunluğa gömülmesi beni hem çok öfkelendirmişti hem de işkillendirmişti. Gözlerine baktığımda bütün bunları, birinin zorla söyleteceğini düşünmüştüm. Çok tuhaf bakıyordu. Canı yanmış da gizliyor gibiydi. Ancak benden saklayamazdı. Tam ne olduğunu soracakken İlker, kolumdan tutarak beni diğer sorgu odasına götürdü.


İZ | TAMAMLANDIHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin