Birini ne kadar çok sevebilirsiniz?
Ya da birini ne kadar çok bekleyebilirsiniz?
Hiçbir şeyden haberiniz olmadan kalbinizi verdiğiniz kişinin, kalbinin başka birine ait olduğunu öğrenseniz ne yapardınız?
Eğer tüm bunların cevabını merak ediyorsanız...
Odamın içinde telaşla dolanırken kendimi ağlayacak gibi hissediyordum. Birkaç saat içinde Ayaz ile ders çalışacağımı düşündüğüm her an ağlama isteğim daha da artıyordu.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Geçmez sandığım günler su misali geçmiş ve hafta sonu gelip çatmıştı. Ayaz bu sabah bana mesaj atıp çalışmak istediğini söylediğinde elim ayağım birbirine girmişti.
Onunla yalnız kalmaya kendimi hazır hissetmesem de teklifini kabul etmiştim. Heyecanımı bir kenara bırakıp projeyi düşünmek zorundaydım. Ne kadar erken başlar isek o kadar çok yol alabilirdik.
Kabul ettiğim anda Ayaz öğleden sonra yurdun kütüphanesinde buluşalım demişti. Kısa çaplı bir kalp krizi geçirdikten sonra orada olacağımı söylemiştim.
O andan beri de, dokunsalar ağlayacak kıvamda odanın içinde dönüp duruyordum.
"Derin biraz sakinleşir misin artık?" Beste isyan ederek konuştuğunda dolan gözlerimi ona çevirdim.
"Sanırım yapamayacağım." Dediğimde gözlerini devirdi.
"Gidip adama aşkını itiraf etmeyeceksin Derin! Altı üstü birlikte ders çalışacaksınız." Yüzümü buruştururken bakışlarımı kaçırdım.
Onun için bu kadar basit olsa da benim için öyle değildi. Ayaz ile yalnız kalmanın bana ve onu seven kalbime neler yaptığından bir haberdi.
"Hadi biraz otur." Beste yanıma gelip elimden tuttuğunda itiraz etmedim.
Birlikte yatağımın ucuna oturduğumuzda Beste anlayışlı gülümsemesi ile yüzüme baktı.
"Heyecanını, endişeni ve korkunu anlıyorum ama sakin olmalısın Derin. Bu proje yüzünden sık sık bir araya geleceksiniz, devamlı böyle yaparsan hem kendine eziyet edersin hem de Ayaz'a bir şeyleri istemeden de olsa belli edersin." Dediğinde haklı olduğunu fark ettim.
Gerçekten sakinleşmem lazımdı.
"Haklısın. En iyisi ben bir duşa gireyim." Deyip hızla kalktım.
Aceleyle havlularımı alıp banyoya girdiğimde Beste beni durdurmak için bir şey yapmadı. Normalde Enes ile kahvaltıya gideceklerdi ama Beste benim halimi görünce buluşmasını biraz ertelemişti.
Onların birlikte geçirecekleri zamanı katlettiğim için kendime kızsam da Beste'ye ihtiyacım vardı. Birinin yanımda olmasına ve beni sakinleştirmesine cidden ihtiyacım vardı.
Duşa kabinden içeri girdiğimde soğuk suyu açtım. Bedenime değen su yüzünden irkilsem de sıcağa çevirmedim.
Başımdan akan soğuk su yavaş yavaş sakinleşmemi sağlarken, gözlerimi kapatıp kendimi suyun rahatlatıcı etkisine bıraktım.
