Birini ne kadar çok sevebilirsiniz?
Ya da birini ne kadar çok bekleyebilirsiniz?
Hiçbir şeyden haberiniz olmadan kalbinizi verdiğiniz kişinin, kalbinin başka birine ait olduğunu öğrenseniz ne yapardınız?
Eğer tüm bunların cevabını merak ediyorsanız...
Ayaz öfkeyle giderken duyduklarımı algılama fırsatım olmadan hızla yerimden kalktım.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Ayaz bekler misin?" Seslenmeme rağmen beni duymadan devam eden Ayaz'ı yakalamak için koştum.
Yanına vardığımda kolundan tutup durmasını sağladım. Öfkeden koyulaşmış gözlerini bana döndüğünde hızlanan nefesimi düzene sokmak için birkaç derin nefes aldım.
"Bırak."
"A-Ayaz." Nefes nefese ismini söylediğim anda uykudan uyanmış gibi irkildi.
Hala öfkenin yer edindiği gözleri beni görüyor gibi bakarken boştaki elini yüzüme çıkardı.
"İyi misin?"
"Beni boş ver sen iyi misin?" Birkaç saniye boş boş yüzüme baktıktan sonra çenesi gerildi.
"Bunun hesabını soracağım!"
"Ayaz lütfen sakin ol, önce bir durup düşünelim." Desem de gözlerinde pek bir işe yaramadığını anladım.
İbrahim'in anlattıkları o kadar kötüydü ki bu halini anlıyordum. Yine de herhangi bir şey yapmadan önce sakinleşmesi lazımdı.
"Derin sen burada kal." Hızla elini tutup başımı iki yana salladım.
"Seni yalnız bırakmam."
"Güzelim!" Dişlerinin arasından tıslarcasına konuştuğunda elimi yanağına koyup gözlerinin içine baktım.
Bir süre grilerinin bana odaklanmasını bekledikten sonra konuşmaya başladım.
"Öfkeyle kalkan her zaman zararla oturur sevgilim. Lütfen sakin ol, benim için."
"Derin beni sakinleştirme!"
"Ama sakinleşmen lazım, lütfen." Bakışlarını kaçırmaya çalıştığında engel oldum.
Gözlerinin yavaş yavaş eskiye döndüğünü görmek bir nebze de olsa içime su serpti.
"Ayaz." Yanımıza gelen İbrahim ile yeniden öfkelenmeye başladı.
"Sakın konuşma İbrahim! Bunun doğruluğunu öğreneceğim."
"Ben yalan söylemiyorum." Diyen adama baktım dikkatle.
Siyaha yakın koyu gözlerinde birçok duygu vardı ama en belirgin olanı hırstı. Doğru mu yoksa yalan mı söylüyor bilmiyordum ama bunu iyi bir niyetle yapmadığı belliydi.
"Gidelim." Diyen Ayaz elimden tutup beni okulun içine çekiştirdiğinde ona ayak uydurdum.
