Birini ne kadar çok sevebilirsiniz?
Ya da birini ne kadar çok bekleyebilirsiniz?
Hiçbir şeyden haberiniz olmadan kalbinizi verdiğiniz kişinin, kalbinin başka birine ait olduğunu öğrenseniz ne yapardınız?
Eğer tüm bunların cevabını merak ediyorsanız...
Kampüsün bahçesinde öfkeyle yürürken dönüp arkamdan gelen Ayaz'a dik dik baktım.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Sana cidden inanamıyorum Ayaz! Nasıl tek laf etmezsin?" Ondan bir cevap beklerken yumruk olan ellerimi biraz daha sıktım.
Az önce o aptal dersten çıkmıştık ama ben sinirimi hala atlatamamıştım. James denen adam kendini ne sanıyordu? Bana o şekilde davranma hakkını kendinde nasıl görüyordu?
Ayrıca hocanın çiftleri belirlemesi de nereden çıktı, lisede miyiz biz?
"Biraz sakinleş Eva!" Ayaz'ın sert sesi ile öfkem daha da perçinlendi.
"Benim sakin olmama gerek yok, sen ikimizin yerine de yeterince sakinsin!" Ayaz burun kemerini sıkıp derin nefes aldı.
"Ne yapmamı bekliyorsun Eva? Profesörle kavga mı edeyim? Basit bir ödevi neden bu kadar abartıyorsun?"
"Bir de soruyor musun? Belki de kokladığın kızdan seni kıskanıyorumdur!" Dibine kadar girip tıslarcasına konuştuğumda sağ kolumdan tutup iyice kendine çekti beni.
"Sana partiden beri defalarca söyledim, neden hala anlamamakta ısrar ediyorsun? Derin'i özellikle koklamadım!"
"Oradan bakınca boynuz takacak birine mi benziyorum Ayaz?" Kurduğum cümle ile bir anda benden uzaklaştı.
"Senin ağzından çıkanı kulağın duymuyor. Ben kantine geçiyorum, biraz sakinleşelim." Dönüp arkasını gittiğinde gözlerimi kapatıp içimden saymaya başladım.
20'ye yaklaştığımda yavaş yavaş sakinleştiğimi hissettim. Gözlerimi araladığım sırada gördüğüm kızla biraz dinen öfkem daha büyük bir şekilde geri döndü.
Bu kızı gördüğüm ilk günden beri sevmemiştim. Daha ilk günden beri Ayaz'a karşı olan bakışlarının farkındaydım. Bu güne kadar herhangi bir girişimde bulunma da potansiyel tehdit olduğunun farkındaydım.
Ben Ayaz'ı o kızdan olabildiğince uzak tutmaya çalışırken sevgili profesörümüz kasti yapıyormuş gibi onlara baş başa olacakları bir ödeve vermişti.
Bu işten hocayı vazgeçirmek için çözüm yolu düşünürken ne kadar olduğum yerde dikildim farkında değildim.
"Eva, Ayaz nerede?" Kerem'in sesi beni kendime getirirken;
"Ne bileyim, ben Ayaz'ın bekçisi miyim?" Diye tersledim.
