Birini ne kadar çok sevebilirsiniz?
Ya da birini ne kadar çok bekleyebilirsiniz?
Hiçbir şeyden haberiniz olmadan kalbinizi verdiğiniz kişinin, kalbinin başka birine ait olduğunu öğrenseniz ne yapardınız?
Eğer tüm bunların cevabını merak ediyorsanız...
Babamın sert bakışları titrememe sebep olurken konuşmak için dudaklarımı araladım ama sesim çıkmadı.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Babamdan bakışlarımı kaçırıp anneme döndüğümde üzgün gözlerle bana baktığına şahit oldum. Resmen annemin gözlerinde geleceğimin ölümünü izliyordum.
"Açıklama bekliyorum. Pek açıklanacak yanı yok ama!" Babam sertçe konuştuğunda birkaç kez yutkunup boğazımı temizledim.
Konuşabileceğime emin olduğum anda derin bir nefes aldım.
"Baba yemin ederim ki göründüğü gibi değil. Biz burada ders çalışıyorduk. Hoca bizden makine yapmamızı istemişti, bizde yapacağımız makinenin teknik resmini çiziyorduk." Can havliyle kendimi açıklamaya çalışırken babamın bakışlarında en ufak bir oynama olmadı.
"Senin karşında salak mı var!" Öfkeyle bağırdığında olduğum yerde sıçradım.
"Elin herifiyleöpüşüyorsun! Gözlerim bunu göreceğine kör olsaydı daha iyi idi."
"Baba yemin ederim ki öyle bir şey yok. İnanamıyorsan resimdeki sınıf arkadaşımı arayayım gelsin, onunla konuş. Beste ile Eray'a da sorabilirsin, ben..." Babam sertçe elini kaldırdığında dudaklarım mühürlendi.
"Bozacının şahidi şıracı hepsi! Sanki konuşsam seni satacaklar. Bu iş burada bitti. Benim İstanbul züppelerine yem edecek kızım yok! Yarın hemen Manisa'ya dönüyoruz." Sıcak gözyaşlarım süzülürken dudaklarımdan kaçan hıçkırığa engel olamadım.
"B-baba vallahi yok öyle bir şey ne olur inan bana. İstersen dersin hocası ile konuş." Babam aynı katılıkla yüzüme bakarken anneme döndüm.
"Anne bari sen bir şey söyle. Yemin ederim ki benim bir suçum yok." Ben yalvarırken annem babama yaklaşıp koluna dokundu.
"Bey belki de kız haklıdır ha, ani karar vermeden önce bir sakinleşip dinlesen."
"Delirtme beni hanım, neresi haklı? Oldu olacak ödev diye adamın kucağına da otursun! Tövbe estağfurullah tövbe!" Babamın sözleri kalbimin ortasına kor gibi düşerken hafif sendeledim.
Dik durmak için bacaklarımdaki tüm gücü kullanırken yeniden resme baktım.
Gönderen numarayı gördüğüm an öfkeyle dişlerimi sıktım. Eva yine yapacağını yapmıştı! Bana video attığı gün numarasını aklıma kazımıştım.
O gün video ile canımı yakan o numara şu an geleceğim ile oynuyordu.
"Baba sana bu fotoğrafı gönderen numarayı tanıyorum ben. Bu Eva, benim ders çalıştığım çocuğun eski sevgilisi. Ayaz'ı benden kıskandığı için bilerek yapıyor. Sırf kıskandığı için bizi öpüşüyormuş gibi çekmiş ama vallahi yalan." Babam sert bakışlarını yüzümde gezdirip alayla güldü.
