Birini ne kadar çok sevebilirsiniz?
Ya da birini ne kadar çok bekleyebilirsiniz?
Hiçbir şeyden haberiniz olmadan kalbinizi verdiğiniz kişinin, kalbinin başka birine ait olduğunu öğrenseniz ne yapardınız?
Eğer tüm bunların cevabını merak ediyorsanız...
Yurdun boş bahçesini izlerken oturduğum banka biraz daha sırtımı verip, aydınlanmaya başlayan gökyüzüne çevirdim bakışlarımı.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Henüz güneş doğmadığı için güvenlik görevlileri hariç herkes uyuyordu. Normalde benimde uyuyor olmam gerekiyordu ama gördüğüm sıkıntılı rüyalar yüzünden uyku haram olmuştu.
Birkaç gecedir rüyalarımda Eva ile uğraşıyordum. Bu kadar sakin ve sessiz olması huzursuz olmama sebep olurken, bilinçaltıma da işliyordu.
Derin'e her seferinde bir şeyler yapıyor mu diye sorsam da aldığım cevap hep aynıydı. Normalde Derin'in her dediğine koşulsuz inansam da bu konuda bir türlü emin olamıyordum.
İçimden bir ses devamlı benden sakladığını söylüyordu ve bu da huzursuzluğu daha çok arttırıyordu.
Eva yetmiyormuş gibi bir de Kerem vardı. Dün akşam olanlardan sonra yurda da gelmemişti. Defalarca arayıp, mesaj atmıştım ama ne aramalarımı cevaplamış ne de mesajlarıma geri dönmüştü.
Ona çok öfkeliydim ve iyi bir azarı hak ediyordu ama hepimizden kaçıyordu. Enes de benim gibi bir türlü Kerem'e ulaşamıyordu.
Dün yaptıkları aklıma geldiğinde bir kez daha ellerim yumruk oldu. Derin bu tavrı hak etmemişti. Hiçbir kadın böyle bir tavrı hak etmez!
Birini sevebilirsin ya da ondan hoşlanabilirsin ama bu onunda seni seveceği ya da hoşlanacağı anlamına gelmez.
Kerem, Derin'e bir şeyler hissediyordu ve bunu ilk andan beri saklama gereksinimi duymuyordu. Derin'den istediği karşılığı alamadığında vazgeçeceğini düşünmüştük ama o garip bir takıntı haline getirmişti.
Enes de bende ayrı ayrı konuşsak da dün olanlardan sonra konuşmalarımızın pek faydalı olmadığını anlamıştık.
Kerem bize gelip Derin'in başkasını sevdiğini söylediğinde içten içe o adamı kıskanmıştım. Derin her anlamda mükemmel biriydi ve onun gibi birinin sevgisini hak eden adam gerçekten çok şanslıydı.
Düşünce tarzı, ağır başlı tavırları, olaylara yaklaşımıyla gerçekten mükemmel bir karaktere sahipti. Tıpkı yüzü gibi güzel bir kalp de taşıyordu bedeninin içinde, bunu Eva'dan ayrıldığımda daha iyi anlamıştım.
Eva'nın ona yaptığı onca çirkin şeye rağmen ayrıldığımız günden beri benim yanımda olmuş, derdimi dinlemiş ve destek olmuştu.
Farkında olmadan bende kendine bir yer edinmişti. Önceden aynı sınıfta olmak dışında hiçbir muhabbetim olmadığı Derin, şimdilerde resmen huzur sebebim olmuştu.
Bir yerlerde onu gördüğümde içimde garip bir huzur peydah oluyordu. Konuşmamıza bile gerek kalmadan kendimi rahatlamış hissediyordum.
Derin ile aramızda oluşan bu bağ yüzünden Eva ile ilişkimi daha çok sorgular olmuştum. Yıllardır beraber olduğum kadının yanında hiç Derin'in yanında olduğum gibi rahat hissetmemiştim.
