BDSM SOCIETY: Convicted To You

CHAPTER 45

"What was that?!"

Hari sighed when she heard her mother's voice from her back. She was seating on the bench from the veranda. Nakaharap sa kakahuyan. Walang binibitiwang reaksyon ang kaniyang mga mata.

"Hari, kailangan mo ng taong mag-aalaga sa'yo—"

"I don't need someone, mommy!" she blazed away. "I can take care of myself! I'm not invalid! So why need a nurse? Nandyan si Nana Martha." Agad na kumulo ang dugo niya.

"I know you can take care of yourself. But you need someone who can be there to tend all of your needs. Hindi kami araw-araw nandito ng daddy mo upang alagaan ka. At matanda na si Nana Martha upang dumalo sa'yo tuwing may kailangan ka."

"Well, I'm not a baby para bantayan beinte-kuwatro oras. Hindi ko kailangan ng nag-aalaga sakin!" she defiantly said. Ngayon ay galit na ang mga mata niya habang nakakuyom ang mga palad hawak ang bestida.

"Hari, hindi na kami makahanap ng private nurse ng daddy mo. The agency couldn't give us a caregiver anymore because of your defiance."

"Then let them not! Mas mabuti nga kung ganoon!" agad niyang sabi. Hindi naman niya kailangan iyon. Kung ang pag-inom ng gamot ang usapan ay naroon naman si Nana Martha niya.

"And we have no choice but to hire you a male nurse."

"Male nurse!" bulalas niya. "No way! I don't need a nurse! What's more a male nurse!"

"You need a nurse, Hari. Hindi sa lahat ng oras ay nandyan si Nana Martha mo. Now, be a nice woman and welcome RD. Taga-rito lang din siya at pasalamat ka nalang at nag-volunteer siya upang maging private nurse mo.

"Why thank you!" sarkastiko na aniya saka marahas na bumuntong hininga.

"RD, meet my daughter, Hari. Pagpasensyahan mo na sana siya at sumpungin." Umirap siya sa kawalan. Kinilabutan siya nang marahang tumawa ang lalaki sa birong totoo ng ina niya.

"It's okay, Ma'am Hera. You have my words." Parang tumigil ang ikot ng mundo niya nang narinig ang boses ng male nurse. Why he sounded so familiar! Na-mi-miss niya na ang boses ng lalaking iyon. "Hello, Ma'am Hari, I'm RD, your private nurse from now on," pakilala nito sa kaniya. Tumahip ang puso niya nang narinig ito. Mabuti nalang at nakatalikod siya. Ayaw niyang makita ng mga ito ang reaksyon niya sa narinig na pamilyar na boses ng lalaki.

Napalunok siya at hindi sumagot. His voice was really familiar to her ears. Tuloy ay gusto niyang makakita upang tingnan ang itsura ng lalaki. Pinilig niya ang ulo. Why would he be here at such a place? For sure, RD was only one of those people na may mga kaparehong tinig. Alam niyang mas lalong nagiging sensitive ang auditory senses niya dahil nawalan siya ng sense of vision. Sinabi na iyon ng doktor. Ano naman ang gagawin ng lalaki na iyon dito sa probinsya na malayo sa bayan?

"You just don't promise around whenever you want, male nurse. Walang may pakialam sa salita mo. Nagsasayang ka lang ng panahon. Umalis ka na. And share your job to those who really need it."

"Hindi ko alam kung bakit bitter ka sa mga pangako, Ma'am Hari. But when I promised, I promised." Bumalik ang init ng ulo niya sa sagot nito. "Whoever that person that broke his promise to you, he's an asshole."

"What did you say?!" galit na bulyaw niya. How dare this damn fucking male nurse got into her emotion!

"Ang sabi ko—"

"Narinig ko! You don't have to say it again!" naiinis na bulyaw niya.

"Tinanong niyo ako, eh." At talagang sumasagot pa! "Masunurin lang naman."

"Very well! Masunurin ka naman pala. E'di sundin mo ako at lumayas ka dahil hindi kita kailangan!"

"I'm sorry. Pero kahit na mamatay pa ang taong nanakit sa iyo ay hindi ko kayo iiwan."