Poniedziałek 7:02 Pov: Mia Obudziłam się i próbowałam znaleźć telefon -Cholera, nigdzie go nie ma!-krzyknęłam Nagle do mojego pokoju weszła moja mama -Mia, zaraz 8! Co Ty wyczyniasz?! -Zgubiłam telefon i nie zadzwonił mi budzik!-zawołałam -A sprawdzałaś pod łóżkiem?-zapytała mama z uśmieszkiem na twarzy Wstałam z łóżka i zajrzałam pod łóżko. Oczywiście leżał tam telefon. Sięgnęłam po niego i zawrzeszczałam ze strachu -Co tym razem?-zapytała mama, powstrzymując śmiech -Nie, nie, nie!!! Mamo! Cały ekran jest popękany! Sprawdzę, czy w ogóle ten telefon działa!-powiedziałam ze złością i strachem równocześnie Wzięłam wdech, wydech i parę razy powtórzyłam w myślach: -Błagam działaj, proszę działaj Wdusiłam powoli przycisk startowy -Jest! Działa!-zawołałam z radością w głosie -Masz szczęście-powiedziała mama -Kupiłabyś mi nowy? Proszę... Ten jest w opłakanym stanie-poprosiłam z grzeczną minką -Zastanowię się, ale na razie musisz wytrzymać z tym -No dobrze... -A teraz szybko się szykuj! Nie spóźnij się w pierwszy dzień w nowej szkole!-powiedziała mama, po czym wyszła z pokoju Spojrzałam na godzinę w telefonie. Była 7:20. -A to mam jeszcze dużo czasu-pomyślałam-Mama, jak to mama podała mi godzinę z wyolbrzymieniem-zaśmiałam się Poszłam się ogarnąć do łazienki. Po wyjściu z niej, wybrałam jakieś ładne ciuchy. Chciałam zrobić dobre wrażenie w pierwszym dniu szkoły
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
Ostatecznie postawiłam na kremową, obcisłą sukienkę oraz marynarkę. Była już 7:45, wyszłam z domu i poszłam pod dom Alex. Wychodząc zauważyłam jak chłopak z sąsiedniego domu, wsiada do samochodu. Akurat, gdy na niego patrzyłam, odwrócił głowę w moją stronę -Super! Znowu wyszło na to, jakbym się w niego wpatrywała-pomyślałam -Aż taki przystojny jestem?-zawołał -W swoich snach na pewno-odpowiedziałam, również krzycząc Z jego twarzy zniknął uśmieszek. Wsiadł do samochodu i odjechał, a ja poszłam pod dom Alex. Po chwili wyszła z niego dziewczyna -Hej-powiedziała -Hejka, i jak? Stresujesz się przed pierwszym dniem?-zapytałam -I to jak!-odpowiedziała -Ja to już zdążyłam rozwalić telefon-zaśmiałam się -Cooo? Jak? Pokaż go! Wyciągnęłam telefon z plecaka. Na jego widok, dziewczyna wytrzeszczyła oczy -Coś Ty zrobiła?-zapytała -W zasadzie to sama nie wiem-zaśmiałam się-wstałam rano i znalazłam go pod łóżkiem w takim stanie. W dodatku prawie bym się spóźniła, bo mnie nie obudził -O Boże! I co teraz? Dostaniesz nowy?-zapytała -Mama powiedziała, że się zastanowi-odparłam -To masz przekichane...-powiedziała, a następnie spojrzała na zegarek-Pospieszny się, bo chciałam jeszcze wejść do maka -Ooo, dobry pomysł, chodźmy Po McDonaldzie, udałyśmy się w kierunku szkoły. Załatwiłyśmy formalności i udałyśmy się do klasy. Powoli weszłyśmy, a nauczyciel nas przedstawił. Zobaczyłam tego samego chłopaka co rano, wlepiającego we mnie swoje gałki oczne. -Naprawdę? On jest w tej samej klasie? To żart?-pomyślałam z oburzeniem Gdy złapaliśmy kontakt wzrokowy, od razu odwrócił głowę w inną stronę. Po chwili szeptał coś do swojego kolegi, który również się na mnie spojrzał. -Świetnie! Już zaczął zniechęcać innych do mojej osoby-pomyślałam Nauczyciel kazał nam zająć miejsce. Na nieszczęście jedyna wolna podwójna ławka, była za tym pacanem. Trudno, wolę już siedzieć za nim i móc być obok mojej psiapsi. Poszłyśmy na koniec klasy i zajęłyśmy miejsca. Od razu odwrócili się do nas chłopcy z ławki przed nami i posłali ironiczne uśmiechy. Całą lekcję rozmawiali i się śmiali. Uwagi nauczyciela nie pomagały. W końcu puściły mu nerwy i zawołał: -Moormeier, Richards! Proszę się przesiąść! Moormeier zamienia się miejscem z panią Chamberlain -O mój Boże! Nieee! Błagam nie!-pomyślałam-Teraz który to który? Błagam, żeby ten pajac nie miał nazwiska Richards! Błagam! Po chwili swoje miejsce opuścił mój sąsiad. Stanął nade mną i powiedział: -Zamierzasz zejść, czy mam podnieść to krzesło i Cię z niego zwalić -Zamierzasz się odsunąć, czy broń Boże mam Cię przypadkiem dotknąć i potem szorować się przez 3 godziny?-zapytałam Chłopak nic nie odpowiedział. Odsunął się i posłał mi złowrogie spojrzenie -Na szczęście siedzę z tym drugim-pomyślałam Dosiadłam się do niego i przywitałam. -Cześć-odpowiedział chłopak odwzajemniając uśmiech -A zatem może zdradzisz mi swoje imię? Chyba, że mam mówić po nazwisku-zaśmiałam się -Josh-uśmiech z jego twarzy nie znikał Rozmawialiśmy do końca lekcji. Był naprawdę zabawny i miły. Nie spodziewałam się tego. Chyba też mnie polubił. Reszta lekcji minęła dosyć szybko. Wróciłam do domu i włączyłam Netflixa. Oglądałam kolejny odcinek Teen Wolf. Przypomniałam sobie, że z miesiąc temu zainstalowałam aplikację do ćwiczeń, a jeszcze żadnego nie wykonałam. Pomyślałam, że to odpowiedni moment, aby zacząć ćwiczyć. Zrobiłam kitkę, przebrałam się w dresy i zaczęłam wykonywać ćwiczenia. Po pięciu minutach spływał już po mnie pot. Jednak nie chciałam się poddać. Gdy skończyłam, położyłam się na łóżku. Nagle do mojego pokoju weszła mama: -A Ty jeszcze nie gotowa? Zaraz wychodzimy -Na co mam być gotowa?-zapytałam ze zdziwieniem -Tata Ci nic nie powiedział? -Nie-odparłam -Świetnie, czyli zapomniał. Za 5 minut wychodzimy na kolację do Państwa Moormeier -Że co?? Gdzie?! Ja tam nie mam zamiaru iść-powiedziałam ze złością -Mają syna w Twoim wieku, zaprzyjaźnicie się -Właśnie dlatego nie chcę tam iść. Powiedz im, że źle się czuję. Wymyśl coś, proszę! -Nie ma mowy! Nie wiem, co między Wami zaszło, ale masz iść!-powiedziała wkurzona mama -Ale zobacz jak ja wyglądam! Cała spocona, śmierdząca! Na dodatek mam tłuste włosy Mama tylko zmierzyła mnie wzrokiem i wyszła z pokoju. Zaczęłam panikować, wyrzuciłam wszystkie rzeczy z szafy. Zdecydowałam się na spodnie oraz bluzkę:
