Worth ✔️

Leonard IV

LEONARD'S POV
It's been 10 years since the accident or let's say the massacre of my family. My heart never healed after the long run, I can't stop living and recreating the nightmare, I beg myself to get out.

In the years of searching for the real killer, I've learned not to feel pity and compassionate towards people. I've learned not to trust, not to depend neither give a fuck. And that is why.. I've became him.

Doctor Cat..

"Doctor, Saan ko po ilalagay yung parts ni Elijah?"

Lumingon ako kay Keros at hawak-hawak niya ng isang tray, puno ng iba't ibang parte ni Elijah. I smiled and asked her to dispose them immediatly dahil mahirap na at baka langawin pa kami sa opisina.

I cleaned the scalpels and clamps, I used earlier for the victim. Special request kasi iyon ng employer and I have no complains upon his requests. The transaction went smooth too, so ano pa ba hahanapin ko? I placed them to their designated places before removing my lab coat, filled with enormous clots of blood.

"Tito, kumain na po ba kayo?"

Napatingin akong muli sa pinto at naroroon si Lexus, nakadungaw habang may hawak na hotdog. Napangiti na lamang ako sa sobrang kalat niya sa pagkain, naalala ko pati anak ko sa tuwing nakikita ko siya.

"Susunod na ko, I'll just shower."

Nang matapos ako maligo ay dumiretso na ko sa dining area, nandoon si Keros na magisamg kumakain habang si Lexus naman ay bumalik na sa kwarto para gawin ang assignments niya. Bago pa ko umupo ay agad na kong pinaglagyan ng kanin at ulam sa plato.

"Kamusta ang business? May emplyer ba tayo this week?" Tanong ko kay Keros.

"Yes Doctor, Dalawang lalaki." Tipid na sagot niya, she seems down today kaya naisip kong magtanong sa kalagayan niya.

"Okay ka lang ba?"

"Miss ko na mama ko."

Natahimik ako sa narinig, matagal ng namatay ang mama niya kasabay ng pagiging sekretarya niya. Naabutan niya kasi itong patay nang malaman ng kanyang ina ang mga bagay na sinapit niya. I felt bad but that was her life anyway.

"Tito, nasa labas po si Papa."

Kapwa kami napatingin ni Keros sa gawi ni Lexus, tila kabado siya sa nalaman at hingal na hingal pagkatapos dumausdos sa hagdan. Napataas na lamang ang kilay ko dahil kahit kailan talaga ay hindi titigil si Romuel para maibalik sa kanya ang anak niya.

"Naiinis na ko!" Padabog na usal ni Lexus, nagkibit balikat na lang si Keros at nagpatuloy sa pagkain.

Ilang beses na ba pumunta si Romuel dito ngayong linggo? tatlo? apat? pare-pareho na kaming bwiset sa lalaking iyon, pero wala akong kailangang pakiealaman sa kanilang dalawa. Away mag-ama iyan, ginawa ko lang trabaho ko.

"Ikaw bahala ka? kung pupuntahan mo sa baba o hindi." Sagot ko.

Hindi ko na rin siya pinigilan nang mapagdesisyunan niyang lumabas, papa naman niya iyon. Kaya na nila ayusin ang hidwaan na namamagitan sa kanila. Alam kong kasali iyon sa kontrato, pero mas magandang magkita na sila para manahimik na kaluluwa namin araw araw.

Pagkatapos kumain ay dumiretso na agad ako sa opisina, marami pang nakatambak na paperworks mula sa mga taong gusto magbenta ng kanilang katawan. Well, mostly, wala rin namang kwenta ang reasonings nila.

I've been operating Worth ever since the day, I lost my sanity. Kailan ba iyon? Hindi ko rin alam kung kailan. HAHAHAAHAHA. I find people who are willing to give their worth since I'm fascinated about their answers.

Why?
Because I never find my own...

Binuksan ko ang laptop ko at sandamakmak na email ang nag pop out, kumunot naman ang noo ko pagkatapos mabasa kung kanino nanggaling ang mga messages na iyon.

"Gale.. Knight.."

Sino namang Gale ito? Nakakasingkit mata ang pagsesend niya ng same emails, actually it wasn't the first time she did this.

Nag-ring ang telepono kaya agad ko itong sinagot, isang boses ng babae ang bumungad sakin at bago ko pa magpatanto kung sino iyon, alam kong isa rin iyong tinamaan ng kabaliwan tulad ko.

"Where's Lexus? I WANT HIM!"

I laughed from how desperate she is, ano ba meron kay Lexus? Nanay ba siya ni Lexus?

"Sml?"

"If I fucking find the way inside your fucking house.. alam mona gagawin ko." She laughed histerically after, dahil kupal ako nakitawa ako.

Binaba ko ang telepono at nagsimula ng mag-iscroll sa nakatambak na papel. I'm unbothered from what she said earlier, kung mamamatay man ako edi okay lang... as if naman matatakot pa ko sa kamatay.

Death itself knew me so much.
Why would I be afraid to my dear friend?

After a couple of hours, searching through a bunch of garbage. I found nothing interesting, puro worth than gold, silver, chuchu lang ang nabasa ko. Walang bebenta diyan! Sigurado ako!

My phone rang and it came from my alarm, it's 10:30 am and it's bebe time. I turned on the music player and carefully sway by the melody, naglakad ako papuntang cabinet at mabilis itong binuksan. Still not cutting the rythmn from the chain of song.. I saw my baby and dance as I get her out.

"Oh my Pat.."

Hinimas himas ko pa ang Ak-47 habang sinasayaw ito kasabay ng himig mula sa kanta, paraan ko ito para mawala ang stress kaya huwag niyo ko husgahan!

"Uhmm.."

Natigil ako sa pag-sasayaw ng pumasok si Keros at inilapag ang envelope na dala dala niya sa desk, tumaas ang kilay ko dahil first time niyang gambalain ang masayang kong date.

"Ano ito? I told you not to bother--

"It's the information about your family's serial killer."

Parang pumintig ang tenga ko sa narinig, nabitawan ko ang baril at mabilis na umupo para buksan ang nasabing information.

"Gregor Knight.."

"He was connected to a Mafia na nakalaban mo 10 years ago, sir."

Walang mapaglagyan ang galit na namumuo sa katawan ko, halos pumutok ang ugat ko sa ulo pagkatapos na paulit ulit dumaan sa utak ko ang nangyari noong gabing iyon.

It's been 10 years and I finally found him..

AUTHOR'S NOTE

Yey! It's my third time to finish a whole story, alam kong medyo magulo ang story plots ko pero I hope binasa niyo pa rin till the end! Thank you for your support especially the support keroschix  keeps on giving me, I hope you support her too.

THANK YOU AND MORE STORIES TO COME!

-MRG