[COMPLETE]Angel's Gift [M2M] [MPREG]

CHAPTER 46

“Our love is like the wind.
I can’t see it, but I can feel it.”
– A Walk to Remember

NIKKI P.O.V.

1 week na ang nakalipas hindi parin ako pinapansin ni Ace. Ang sakit lang kasi dahil ilang beses kunang ginanon si Ace pero ngayon lang nya ginawa sa akin yun. Sa loob ng isang linggo walang oras na hindi ko sya tinigilan upang mapatawad nya ako pero wala paring pinagbago galit parin sya sa akin.

Mag isa lang akong umuuwi ng bahay dahil hindi na ako sinasabay ni Ace pauwi sa bahay namin at kung tatanungin nyo ang mga anak namin kung nasaan walang iba kung hindi sa magulang ni Ace nakatira ngayon at miss na miss kuna sila.

Malapit na ako sa bahay namin at kanina kupa nararamdamang may sumusunod sa akin at kinakabahan na ako dahil dalawa sila. Kaya tinatawagan kusi Ace pero hindi nya ako sinasagot kaya nag text na lang ako.

~~ACE MAHAL~~
Ace tulungan mo ako may sumusunod sa aking dalawang lalaki kinakabahan na ako. Malapit na ako sa bahay.

Nangbiglang may nag takip ng panyo sa ilong ko at nararamdaman kunang nahihilo ako at hindi nag tagal nilamon na ako nang kadiliman.

Nararamdaman kung napakasakit ng buo kung katawan at sobrang hahapdi nito. Kaya minulat kuna ang aking mga mata at nakita ko ang aking kalagayan nakatali ang paa at kamat ko sa apat na sulok ng kamang kinahihigaan ko at wala akong tanging suot kung hindi ang aking underware at puno ako nangsugat sa akin katawan. At Kung hindi ako nag kakamali nandito ako sa isang kwarto na napakadilim at may nakalagay na mga lampara sa mga dingding at kinakabahan na ako ng biglang pumasok ang isang lalaking kilalang kilala ko walang iba kung hindi si Jeon. Seguro nandito sya para tulungan ako.

"Jeon! Tulungan mo akong makatakas dito natatakot na ako." Pero bigla nya lang akong tinawanan.

"Ha! Tulungan ehh ako nga ang dahilan kung bakit ka nandito, Nikki!?" Sabi nya sa akin.

"Jeon bakit mo ito ginagawa!?" Tanong ko sa kanya.

"Dahil kayo ang dahilan kung bakit namatay ang pinakamamahal kung tao sa buong buhay ko!" Sabi nya sa akin at ngayon ko lang sya nakita na magalit at sobrang kinakabahan ako.

"Jeon, baka nag kakamali ka lang." Sabi ko sa kanya at bigla syang lumapit sa akin at pinag susuntok ako at sobrang sasakit noon.

"Nag kakamali! Hindi muna ba natatandaan ang lalaking binugbog ni Ace nangaraw na gahasain ka nya yung lalaking nahalikan mo na hindi sinasadya at ang binugbog ni Ace at mabubuhay pa sana sya pero pinagbantaan ni Ace na kung sino ang tutulong sa kanya ay mamamatay. O nag tatangahan ka lang!" Pag kasabi sa akin ni Jeon lahat ng yun nanghina ang aking katawan.

"Sorry!" Yun na lang ang nasabi ko nangbiglang bumukas ang pinto ng kwarto ko at may pumasok na isang lalaking nasa mid 50s.

"Sya naba!" Sabi ng lalaki at kinabahan ako dahil sa tuno nang pananalita ng lalaki.

"Opo, Dad!" Sabi naman ni Jeon.

At biglang lumapit sa akin yung matanda hinawakan ako sa aking katawan.

"Wag po!?" Sabi ko sa kanya.

"Napaka ganda naman pala ng nilalang naito kaya pala patay na patay yung Lopez na yun." Sabi ng matanda.

"Dominic ijectionan nyo na ito." Sabi ni Jeon at kinakabahan ako.

"Wag please! Jeon!?" Pag mamakaawa ko sa kanya.

Pero kahit anong gawin ko pag pumipilas natulok parin sa akin yun at hindi ko alam kung ano yun. Makalipas lang ang ilang minuto nahihilo ako at nag iinit ang aking buong katawan.