My Beautiful Babe {JIKOOK}

~13~

Satır arası yorum yaparsanız sevinirim;)

İyi okumalar 💕 💞

🐰🐥🐰🐥

Jimin'in ağzından
Koltukta oturmuş Jungkook'u beklerken bir yandan da aradan geçen iki ayı düşünüyordum. Jungkook'u ilk dövme stüdyosunda görmüş etkilenmiştim. Buraya kadar tamam...

Aradan birkaç hafta geçmişti ve bu süre içerisinde az biraz sohbetimiz olmuştu ve bana karşı aşırı kibardı. Sonra Taehyung'un doğum günü için kıyafet seçmesini istemiştim ve bana seçim konusunda yardım etmişti. Ancak sonra bilerek file çoraplı bir fotoğrafımı attım. Etkilendiğinin farkındayım ama bir sorun var...

Gerçekten davranışlarımdan ve kişiliğimden dolayı mı bana karşı ilgili yoksa vücudum için mi?

Eğer bundan emin olabilirsem ona karşılık veririm ama bir türlü emin olamıyorum. Gözleri bazen çok masum bakıyor bazen de şehvet ile bakıyor. Kalçamı dikizliyor. Salak değilim sonuçta hepsinin farkındayım.
Ama dediğim gibi vücudum için kullanılmak istemiyorum...

Ama onunla konuşmak ve ona naz yapmak çok hoşuma gidiyor kkkk...

Daha önce birkaç sevgilim oldu ama en fazla iki günlük bir ilişki yaşadık. Çünkü hemen niyetleri belli oluyordu...

Ben bunları düşünürken çalan kapı zili ile başımı iki yana sallayıp düşüncelerimden sıyrıldım. Koşarak portmantodan gri parlak sırt çantamı alıp sırtıma taktım, beyaz spor ayakkabılarımı giyinip kapıyı açtım.

"Hoşgeldin Kookie~"

"Hoşbuldum bebeğim"

Bir anda beni belimden tutup kendine çekince gözlerim kocaman oldu. Daha sonra yanağımda hissettiğim minik öpücük ile yanaklarımın yandığını hissettim.

Başımı kaldırıp yüzüne bakınca tavşan dişleri belli olacak şekilde gülüyordu. Başımı biraz geri çektim, bu yakınlık kalbime iyi gelmiyor çünkü...

"Bugün birlikte dans edeceğiz değil mi?"

Bunu sorarken yüzündeki ifade gerçekten görülmeye değerdi. Resmen gözlerinde galaksi saklıydı.

"Tabiki~. Kıyafet getirdin mi?"

" Evet getirdim. Eşofman altı ve tişört yeter değil mi?"

"Hmhm~ yeterli..."

"Hadi gidelim o zaman."

"Gidelim~"

Birlikte evden çıkıp arabaya ilerledik. Jungkook yolcu koltuğunun kapısını açıp işaret etti.

"Buyrun efendim."

"Teşekkürler~"

Gülümsememle birlikte o da gülümsemiş, ben bindikten sonra kapıyı kapatıp şoför koltuğuna geçmişti. Bir anda bana doğru eğilmesi ile gözlerine baktım. Aramızda santimler vardı. Burnuma konan öpücük ile ne yapacağımı bilememiş sadece yutkunmuştum. Göz göze geçen birkaç saniyenin ardından yutkunup kemerimi taktı ve tekrar önüne döndü.

Yol boyu fazla konuşmadık. Stüdyonun adresini söylemiş başka da diyalog olmamıştı aramızda. Ben olanlardan dolayı utanıyor nasıl konuşacağımı bilmiyordum.

Stüdyonun önüne gelince arabadan indik. Çantamdaki anahtarları çıkarıp stüdyoyu açtım.

"Bugün öğrenciler yok sadece biz olacağız. Sorun olmaz değil mi?"