With You Through Night And Day

𝐂𝐇𝐀𝐏𝐓𝐄𝐑 2

"𝐌𝐚𝐫𝐢𝐞!"

Habang Inaayos ko mga gamit ko Meron akong nakarining "marie" mula sa Bintana. Dali Akong Sumilip sa bintana ngumiti ako ng makita ko mga kaibigan Ko Sa sobrang miss ko na sila Ngayon lang ulit sila nakita.

"𝐌𝐚𝐫𝐢𝐞?!!"

Pagkatapos ko sumilip sa bintana inayos ko muna ang sarili ko para hindi malata Nila na nasasaktan na ako dahil ayaw kong nag aalala sila sakin huminga ako ng malalim at tuluyang lumabas ng kwarto.

"𝐌𝐚𝐫𝐢𝐞!?" Sigaw Ulit Ng mga Kaibigan Ko at dali akong lumapit sa kanila at ngumiti.

"𝐁𝐚𝐤𝐢𝐭 𝐧𝐚𝐧𝐝𝐢𝐭𝐨 𝐤𝐚𝐲𝐨?" Tanong ko

"𝐁𝐚𝐤𝐢𝐭 𝐚𝐲𝐚𝐰 𝐦𝐨𝐧𝐠 𝐚𝐧𝐝𝐢𝐭𝐨 𝐤𝐚𝐦𝐢?" Masungit na sabi ni Ynnah

"𝐡𝐞𝐥𝐮𝐫 𝐁𝐚𝐤𝐥𝐚𝐚𝐚 𝐃𝐢 𝐦𝐨 𝐛𝐚 𝐤𝐚𝐦𝐢 𝐧𝐚 𝐦𝐢𝐬𝐬" tumatawang sagot ni mae

"𝐎𝐨 𝐧𝐠𝐚 𝐭𝐚𝐠𝐚𝐥 𝐭𝐚𝐠𝐚𝐥 𝐧𝐚 𝐧𝐠𝐚 𝐧𝐚𝐭𝐢𝐧𝐠 𝐇𝐢𝐧𝐝𝐢 𝐧𝐚𝐠 𝐊𝐢𝐭𝐚 𝐞𝐡 𝐇𝐞𝐥𝐥𝐮𝐫 𝐧𝐚𝐬𝐚𝐚𝐧 𝐒𝐢 𝐦𝐚𝐧𝐮𝐞𝐥" tanong Ni jade

𝑠𝑎𝑛𝑎𝑜𝑙𝑙 𝑚𝑎𝑠𝑎𝑦𝑎 ℎ𝑎ℎ𝑎ℎ𝑎ℎ 𝑐ℎ𝑎𝑟

Ngumiti ako ng kaunti para hindi nila mahalatang malungkot akl Totooo naman kasi. Ayaw ko nag aalala sila sakin dahil ayaw ko rin nakikitang nasasaktan sila ng dahil sakin gusto ko muna maging masaya ngayong araw na nati.

Ngayong araw lang akong naging masaya sa tuwing nandito mga kaibigan ko araw araw Kong malungkot sa tuwing nakikita ko sila Manuel at aicel na sobrang saya.

"𝐬𝐲𝐞𝐦𝐩𝐫𝐞 𝐧𝐚 𝐦𝐢𝐬𝐬 𝐤𝐨 𝐤𝐚𝐲𝐨𝐧𝐠 𝐬𝐨𝐛𝐫𝐚, 𝐚𝐡 𝐄𝐡 𝐧𝐚𝐧𝐝𝐮𝐨𝐧 𝐬𝐚 𝐊𝐰𝐚𝐫𝐭𝐨 𝐧𝐚𝐦𝐢𝐧" ngumiting sabi ko Dahil ayaw kong sabihin sakanila na andito ang Kabit Ni Manuel.

Si Aicel ay Kaibigan namin ni manuel Mula nang nakilala namin sya dumating sa Buhay namin at nasira ang Relationship namin Ni Manuel dahil sa kanya Sya ang pinili ni manuel Kesa sakin.

Kilala na ng kaibigan Ko si aicel. Si aicel Ay isang babaeng mahirap lang Oo mahal sya pero sya Yung mahal ng asawa ko Dapat ako Yun eh.

Dapat Hindi Ko nasya pinakilala kay manuel dahil ako ang ka unang unang kaibigan Ni aicel Mula High school sya nakilala alam kong matagal ng may gusto Si aicel kay Manuel dahil ayaw nya lang makasira ng relasyon ng Iba ngayon andito sya Wala na Sinira na ang relasyon namin ni manuel.

"𝐄𝐡 𝐚𝐧𝐝𝐢𝐭𝐨 𝐧𝐚𝐦𝐚𝐧 𝐛𝐚 𝐘𝐮𝐧𝐠 𝐤𝐚𝐛𝐢𝐭" natawa naman silang lahat buti sila masaya samantalang ako ngingiti lang sa harap nila para hindi nila mahalatang malungkot ako.

"𝐀𝐡𝐡𝐡 𝐞𝐡𝐡 𝐎𝐨" sabi ko pinilit kong di tumulo ah Luha ko kusang pumapatak talaga bakit ba kasi hindi pa nauubos ang luhang to napapagod na ako di ba pwde Mag pahinga muna.

"𝐰𝐮𝐭𝐭𝐭𝐭?!" gulat na sibi nila

"𝐨𝐡𝐦𝐲𝐠𝐨𝐬𝐡 𝐡𝐚𝐧𝐠𝐠𝐚𝐧𝐠 𝐤𝐚𝐢𝐥𝐚𝐧 𝐛𝐚 𝐭𝐚𝐥𝐚𝐠𝐚𝐧𝐠 𝐓𝐢𝐭𝐢𝐠𝐢𝐥 𝐲𝐚𝐧𝐠 𝐒𝐢 𝐦𝐚𝐧𝐮𝐞𝐥?" inis na sabi ni mae

hanggang sa mawala na ako alam kong gusto nya ako mawala alam kong Hindi ako ang pipiliin nya kung dahil nandito pa ako bakit kasi Naman Andito pa kayo pwde naman ako dumalaw sa inyo diba.

"𝐀𝐡 𝐀𝐥𝐚𝐦 𝐧𝐲𝐨 𝐇𝐚𝐲𝐚𝐚𝐧 𝐧𝐲𝐨 𝐦𝐮𝐧𝐚 𝐬𝐢𝐥𝐚" Naluluhang sabi ko

"𝐚𝐥𝐚𝐦 𝐦𝐨 𝐛𝐚𝐤𝐥𝐚 𝐃𝐮𝐨𝐧 𝐧𝐠𝐚 𝐭𝐚𝐲𝐨 𝐬𝐚 𝐆𝐚𝐫𝐝𝐞𝐧 𝐧𝐲𝐨?" Inis narimg sabi ni Jade

Ayan nanaman kung bakit sila nandito kasi ayaw nila aking nakikitang nasasaktan dahil kay manuel alam kong mahal nila ako.