With You Through Night And Day

𝐂𝐇𝐀𝐏𝐓𝐄𝐑 37

Maaga Ako nagising Dahil kailangan Ko Puntahan si Mariane sa Hospital. bakit ngayon Ko lang nalaman Na yung sakit nya

dapat ako Yun eh Hindi sya Kasi ang dami Kong sakit na pinaramdam sa kanya tapos Bigla bigla nalang Sasabay Yung Sakit nya.

Kung di sana ako Pumayag na Pirmahan Yung papel na binigay Ni Mariane. Di sana Matagal na kami Nag kasama.

hindi Man lang ako nakabawi Sa kanya. Hindi ko pa nanaman sya Nakasama Ng hanggang Dulo Pero Parang malabo na.

Dahil Unti unti na ng nang Hihina si Mariane Alam Ko sasarili Ko Yun. mahal na mahal Ko si Mariane.

Patawad Mariane Sa mga nagawa Ko  sayo.

Wala sasariling Bumangon at dumeretso Sa Banyo para Maligo.

hindi Ko na kailangan Kumain dahil kailangan Kong Puntahan Si mariane.

                                        *after 1 hours*

Lumabas ako at Sumakay Sa Sasakyan Ko. Para mag maheno. Hindi Ko kailangan Mabilis Ma maheno baka Ma aksindete ako Ako Dahil Gusto ko pa makasama Si Mariane.

Hindi Paalam Ng magulang Ko na may Sakit Si mariane Dahil ayaw Kong nahihirapan Din Sila Ng dahil sakin.

Kasalanan Ko To Kung bakit Nag kaganun sya kasalanan Ko kung bakit Ko pinaramdam sa kanya Yung Sakit.

Lahat kasalanan Ko lahat Tiniis Nya Yung mga Pinaramdam Ko sa kanya At yung pag tatabuyan at Tinakwil lahat Tiniis Nya.

dahil kailangan Ko Puntahan Yung kauna unang babae Na Pinakamahal Ko. Alam Kong Ikakasal na ako Dapat Ko sa kaibigan Ni Mariane.

Wala naman kasalanan Si Mariane. hindi naman nya kasalanan na Ipakilala Niya ako sa kaibigan Nya. kasalanan Ko na Nakipag relasyon ako sa Kaibigan nya.

Wala sasariling Inayos Ko Ang Sarili Dahil nakarating na ako sa Hospital na kung saan Hospital Si Mariane.

Agad Kong ni park ang sasakyan at bumaba ako. Tumakbo kung saan pwdeng itanong Nmang room Ni mariane.

"𝐍𝐮𝐫𝐬𝐞 𝐒𝐚𝐚𝐧 𝐏𝐨 𝐑𝐨𝐨𝐦 𝐍𝐢 𝐌𝐚𝐫𝐢𝐚𝐧𝐞?" Hingal na Hingal Kong sabi.

"𝐌𝐚𝐫𝐢𝐚𝐧𝐞 𝐩𝐨?" Sabi Ni Nurse.

"𝐈 𝐌𝐞𝐚𝐧 𝐉𝐨𝐬𝐞𝐩𝐡𝐢𝐧𝐞 𝐦𝐚𝐫𝐢𝐚𝐧𝐞 𝐂𝐚𝐭𝐮𝐝?"  Sabi ko

"𝐒𝐚 𝐫𝐨𝐨𝐦 124 𝐩𝐨?"  Sabi Ng nurse agad akong Tumingin sa tinuro nya at Tumakbo.

Ng buksan ko ng Pintuan Na Kung nasaan Si Mariane.

Nakita Ko nakita kong nahihirapan na sya. Nakita Kong nakasilip sa Bintana Alam Kong Hinihintay Nya ako alam Kong kailangan nya ako.

Nakita Ko ang mga labi nya na maputla At ang Ulo Nyang wala ng Buhok.

Pagod na pagod na ang mahal Ko Pagod na Yung babaeng Sinaktan Ko Noon.

Pag kapasok Ko bumugad sakin ang isang lalaking Familiar sakin. Anong Ginagawa nya dito Bakit Hindi Ko sya Kilala Pero Familiar na Familiar sya sakin. Ito na ba Yung pinag palit  na ko Ni Mariane O Parang alam Ko kuya nya?

Nakita Kong Umiiyak ang mga Kaibigan Ni Mariane. nakita Ko ang mga anak Ng kaibigan Ni mariane.

nakasilip lamang ako sa Bintana na Bumubuhos Ang Ulan.

Araw araw nalang Umuualan. Ng nakasilip lamang ako sa Bintana na Dahan dahan Bumubukas Ang Pinto At Bumugad Sakin ang lalaking Pinakamahal Ko.

Andito sya. Andito Yung lalaking Pinalaya Ko. Andito ang mahal Ko.

Mabuti At Dumating ka Baka hindi na Ako makaabot sa Oras na mawawalan na ako ng Hininga.

"𝐌𝐚-𝐦𝐚𝐧𝐮𝐞𝐥?"  Nauutal Kong sabi

Nakita Kong Ang lungkot sa mga mata at nakita ko na Umiiyak Ang mahal Ko dahil nakita nya akong nahihirapan na.

ito na Yung Huling pag Kikita natin manuel.