Chapter Seven: Way back 2008

20 3 0
                                    


07

"Hello?" dinig kong sabi ni Aling Sarih habang may kausap sa telepono.

"Oh hija anak, si Daremm." sambit nya na ikinagulat ko! Agad akong nagtungo sa kusina kung nasaan sya.

Excited ko pang kinuha ang telephone, "Hello?"

"Meet me at POG, please?"

"O-okay.. ngayon na ba?"

"Oo sana, before 10 am?" nag aalanganing tanong nya sa kabilang linya.

"O sige. Andun kana?"

"On my way palang hehe.see you!"

"Sige" I joyfully said and ended the call.

"Oh? anong sabi?" si Aling Sarih.

"Sa POG po kami, papasama na lang ako kay Kuya Bon."

"H-ha? sasama ako! jusko bat doon pa?"

Ngumuso lang ako, "Sige po"

Umakyat na ako sa aking kwarto, nagbihis lang ako dahil kakaligo ko palang.

Pagkababa ko ay inaantay na ako ni Aling Sarih. Paglabas namin ng gate ay agad kaming sumakay sa kotse.

Nakarating na kami sa POG kaya bumalik na ang sigla at excitement ko!

Natanaw ko agad si Daremm kaya pinuntahan ko ito, may mga pahabol pa si Aling Sarih pero hindi ko iyon pinansin pa.

Akma ko syang gugulatin pero humarap na sya kaya ako ang nagulat!

"Ano ba yan!"

"Oh? gugulatin mo sana ako?"

Hindi ko sya sinagot at naupo sa telang inilatag nya.

"I have something to tell you.." sinserong panimula nya. Hindi nya ako nilingon at nanatili sa malayo ang tingin.

"What's that?"

"I.. love you"

I.. love you

l.. love you

I.. love you

That line repeats more than ten times in my ears!!!

"I love you, but you can't love me back" dagdag nya noong hindi ako tumugon.

Nilingon nya ako, gulat pa rin ako sa mga sinabi nya ngunit mas nagulat ako sa ekspresyon nya!!

The tears are slowly falling from his eyes... And I can see the weakness and sadness from it.

W-what's happening?!!

"D-daremm.." tanging pangalan nya lang nausal ko.

"I'm leaving... L-leaving your life. You can't love me back b-because I'm leaving."

Mas nagitla ako,

He'll leave?

He'll leave me?

"I'm sorry" Ani Daremm sabay yakap sa akin.

"Good bye, my love" he whispered in my ear, and that...

T-that makes me cry.

Kusa syang humiwalay, hinaplos nya ang pisngi ko. Pagkatapos noon ay...

Tumalikod na sya papalayo sa akin.

Gusto ko syang sigawan, gusto ko syang habulin, gusto ko syang pigilan...

But I don't have enough strength to do that, and now.. what I can do is to whisper in the air my 'goodbye'.

Lutang ako ng naglakad pabalik sa parking ng kotse. Hindi ko alam kung paano ko nadala ang sarili pabalik doon, pero hindi ko na yon pinansin pa.

Dere-deretso akong pumasok sa kotse, "Bat ganyan mukha mo Zairerin?" si Aling Sarih...

"Si.. Si D-daremm po. Iiwan nya na ako, a-aalis na s-sya" tugon ko at hindi ko na mapigilan ang emosyon ko... Tuluyan na akong umiysk at humagulgol na sa mga palad ko.

Maraming sinasabi si Aling Sarih at Kuya Bon ngunit parang wala akong marinig... wala akong maintindihan.

Bakit ka aalis?

Saan ka pupunta?

Bakit kailangan iwan mo ako?

Babalik ka pa ba???

Napuno ng tanong ang isip ko, tanong na hindi ko alam kung masasagot pa.

Just go back, I won't ask anymore...

Painful Sunset Where stories live. Discover now