Painful Sunset

Chapter Eleven

11

Sa mahigit ilang oras na pagkatitig sa ceiling ay parang wala sa sariling napabangon ako mula sa pagkakahiga. Hindi ko alam pero parang may sariling galaw ang katawan ko.. lalo na ang paa ko, na kahit gusto kong huminto sa paglalakad ay hindi ko magawa at...

Naabutan ko na lang ang sarili kong nasa garahe at sumakay sa kotse ko. Muli, parang ako na lang ang sumusunod sa galaw na gagawin ng katawan ko at hindi ko namalayang narito ako sa simbahan ng Manaoag.

"Ehem"

Nilingon ko ito, at nagulat ng  si Assumingerong Johann ang katapat ko!

"Gabing gabi na, Zairerin" muli akong nagulat sa pagtawag nya saakin gamit ang aking ngalan.

Paanong???

Nagpakilala nga pala ako! Bobo!!!

"So?"

"Hinahanap mo ko?" mayabang ang dating ng tono ng pagkakataong nya!

Tunay na assuming ampota!

"A-anong? What guts you have to say that??"

"Miss, gabing gabi na"

"Oh ano na man? hello? magsisimba ata ako?!" maarteng tanong ko!

"Sa gan'tong oras? Alas onse na, Zairerin. Hindi na bukas ang simbahan." halakhak pa nito. Binigyan ko sya ng naiinis na tingin.

"Sige na, aminin mo na"

"Anong a-aaminin ko ha??"

"Na hinahanap mo ko" kaswal ang dating ngunit para sa akin ay may halong yabang!!!

Pfft, so assuming huh?

"Yes.."

"..Cause I will tell you to undergo to an eye test! Kahit ano nakikita mo? Ansabi mo? Different.. seems like, you like me?"

"Ampota, ulul!" dagdag ko pa na ikinagulat nya. Nagtaka na man ako...

"Sa ganyang itsura mo,ganyan lumalabas sa bibig mo?"

"anong p-paki mo?" napapahiyang tugon ko ngunit hindi ipinahalata.

Para naman akong na guguilty, badtripppp!

Marami na ang sasabi sa akin nyan, masyadong masama daw ang nailalabas na salita ng bibig ko. Eh, sa ganon ako... meh magagawa kayo?!

"Tsk, tsk.. baguhin mo na yan.. lalo na kapag magiging tayo na"

the fuckkk?

"ganyan k-ka ba talaga ka assuming??" inis na sigaw ko!

"Hindi ako nag aassume, nagpapakatotoo lang miss."